Metodologiyasi

e t t ir m a y d i, 
«aks ettiruvchi* h a r d o im h am «aks ettn ilu v ch i»
bilan aynan bir xilda boMmaydi. Bu tu sh u n ch ad a n kelib ch iq ad i- 
gan fikr shuki, m a n b an in g m a in i va tarixiy n a ira tiv (tarix iy vo- 
qelikka (tarixiy m a n b alar va fakt (dalil)larga) u m u m iy yaxlitlik- 
d a
qarash (qabul qilish)ga ishonchsizlik paydo boMadi. S h u n d an
kelib chiqq an holda m a tn la rn in g m a’n o larin i o ch ib b erish (o‘qiy 
olish), m a zk u r m atn lard ag i m ad an iy xususiyatlarni ko‘rsatib be- 
ra olish, ayni vaqtda esa m an ba m atn id ag i til x u su siy atlarin in g
o'zgarib bo rishiga diqq atni q aratish talab etildi.
T arix ch i-p o stm o d ern istla r m a tn n i o by ektlashtirilgan belgi si­
fatida em as, balki n arsa n in g sh artli ravishdagi sh ak li boMgan va 
ayni vaqtda ko'plab izohlarga va ta ’riflarg a asos boMuvchi bel-