barokko uslubining o„ziga xos tomoni namoyon bo„lgan. Klassitsizm oqimida esa hamma
narsa xotirjam va ulug„vor. Uning namoyandalari uyg„onish davri ijodkorlari singari antik
va yuqori uyg„onish davri an‟analarini qabul etib, uni rivojlantirishga harakat qiladilar.
Lekin shu bilan birga klassitsizm vakillari o„tmish san‟ati badiiy shakl va obrazlarini
o„zlari yashab turgan davr mazmuni bilan to„ldirishga, boyitishga harakat qildilar. Bu
o„rinda Nikola Pussen asarlari, Klod Lorren manzaralari, Jak Sufflo binolari diqqatga
sazovordir. Klassitsizm oqimi XVIII asr oxiri XIX asrning birinchi yarmigacha davom etdi
va o„zida davr ruhini ifodaladi. XVII-XVIII asr realistik san‟atning etakchi o„ringa
chiqishi bilan izohlandi. Bu davrda yaratilgan asarlarda inson o„zining butun borlig„i bilan
namoyon bo„la boshlaydi. Uning hayoti, his-tuyg„ulari, hayotga bo„lgan estetik
munosabati san‟atkorlar ijodida o„zining badiiy ifodasini topa boshlaydi. Ispaniyalik
rassom Diego Velaskes, Gollandiya rassomlari - Rembrant va Frans Xals, italiyalik rassom
Karavadjo, fransuz rassomi SHarden va boshqalar ijodida bu o„zgarishlar yaqqol ko„zga
tashlanadi. Inson go„zalligi, uning olijanobligi va yuksak ma‟naviyligi Rembrant
asarlarining mohiyatini tashkil etadi. Uning asarlaridagi chuqur falsafiy mazmun kishi
qalbiga quvonch baxsh etadi. Rembrant rangtasvir va ofort sohasida, qanday mavzuda
(diniy, hayotiy) ishlashdan qat‟iy nazar insonni kuylashga, uning ma‟naviy pokizaligini va
jismoniy go„zalligini ochishga intiladi. Insonlar orasidagi nozik munosabatlarni tasviriy
san‟at vositasi orqali keng tomoshabinga etkazishga harakat qiladi. Rembrant umrining
so„nggi yillarida yaratgan “Oqpadarning qaytishi” asarida hayot va inson to„g„risidagi
tushunchalar o„z hayotiy tajribalariga tayanib, ota oyoqlariga yiqilgan o„g„il obrazi orqali
hayotning murakkabligi, uni bilish va unga to„g„ri yo„l topa olish nechog„lik og„ir
ekanligini ochib beradi. Boshiga og„ir kun va tashvishlarni solishiga qaramay o„z o„g„lini
bag„riga bosayotgan ota obrazi orqali mehribon, insonlarga faqat yaxshilik istagan
mo„„tabar inson qiyofasi gavdalanadi. Bu asrlardan boshlab inson mehnati go„zalligi
san‟atkorning diqqatini torta boshladi. San‟atkorlar mehnat mavzusida yirik asarlar yarata
boshladilar. Yevropa san‟atida Diego Velaskes birinchi bo„lib, mehnat go„zalligini
shoirona, ko„tarinki ruhda talqin etdi. Uning “Gilam to„quvchilar” deb nomlangan asari
ana shunday asarlaridan dastlabkisidir. Rassom oddiy kundalik hayotda insonlarning
xotirjam mehnati orqali ularning baxt haqidagi orzularini ko„ra oldi. Kompozitsiyada
kishilarning tabiiy holdagi xotirjam mehnati, ularning jismoniy baquvvat gavdalari
ishonarli talqin etgan. Xonani to„ldirib turgan nur esa bu tinch osoyishta hayot go„zalligini
yanada bo„rttiradi.
XVII-XVIII asrda ijtimoiy hayotda sodir bo„lgan o„zgarishlar me‟morchilik oldiga
ham qator muammolarni qo„ydi. Bu davrdan boshlab cherkov qurilishi hajmi kamaydi,
uning o„rnini fuqaro me‟morchiligi egallay boshladi. SHahar loyihalashtirilishiga alohida
e‟tibor berila boshlandi, shaharda me‟morchilik ansambllari paydo bo„ldi. Turmushda
go„zal buyumlarga intilish kuchaydi. Tevarak-atrof go„zalligiga e‟tibor berish, bog„-park
san‟atini maydonga keltirdi. U bilan birga dekorativ haykaltaroshligi ham rivoj topdi.
Do'stlaringiz bilan baham: