62 Dosya: İstanbul’un Cumhuriyet Dönemi Modern Mimarlık Mirası

TASARIM / UYGULAMA
binalardan yönetim, kuluçka ve Ar-Ge bloklarının 
inşaatı 2017 yılı sonunda tamamlanmış, sosyal tesis 
yapısının inşaatında son aşamaya gelinmiştir.
Yarışmaya konu olan tasarım projesindeki 
temel yaklaşım, proje raporunda da belirtildiği 
üzere, başta tanımlanan üçüncü nesil teknopark-
ların “insan odaklı” olma özelliğini güçlendire-
cek açık ve kapalı mekânsal düzenlemeleri içer-
mesidir. Yeni nesil teknoparkların insan odaklı 
yaklaşımı, ileri teknoloji alanındaki uzmanlıklar 
kadar, fiziksel ve sosyal çevrenin de buluşçu ve 
yenilikçi düşüncelerin doğmasında önemli etkisi 
olduğunu kabul etmektedir. Bu tespit çerçeve-
sinde, mevcut üst plan ilkelerine bağlı kalınarak, 
oluşturulan fiziksel çevrenin farklı kullanım ola-
nakları yaratması hedeflenmiştir.
Toplumsal rolleri ve sahip oldukları düşünce 
üretme ve buluşçuluk (inovasyon) potansiyeli, 
teknoloji geliştirme bölgelerinin pasif ve içe 
dönük kurumlar olmaktan çok, öncü, atılımcı, 
topluma yol gösteren düşünce ve üretim ortam-
ları olmalarını gerektirir. Bu yaklaşım çerçeve-
sinde İstanbul Teknopark, inovatif çalışmaların 
yapıldığı, bunların üretim olanaklarının araştırıl-
dığı, bu yolla bilimselliğin ötesinde ekonomik 
anlamda da kente ve ülkeye katkı sağlayacak bir 
çalışma ve üretim ortamı olarak öngörülmüştür. 
Bu bağlamda, yarışma projesi aşamasında ortaya 
konan genel çerçevede ön plana çıkan kabuller:
• İç mekânların konfor koşullarının sağlanması 
yanında, ortak kullanılan açık kamusal alanlar 
ve geçiş mekânlarının da rastlantısal buluşma-
lara ortam sağlamasına, esnek kullanımlara izin 
vermesine, kullanıcılar 
arasında etkileşim/ileti-
şimin gelişmesini desteklemesine, iletişim ve sos-
yal bağlantıları arttıracak nitelikte
 
olmasıdır.
• Teknoloji yoğun yapılaşmış çevrenin alterna-
tifi olarak doğal alanların güçlü doğal kim-
likler ile tasarlanması, sadece görsel bir pey-
zaj ögesi, manzara olmaktan öte içinde dola-
şılan, vakit geçirilen, dinlenilen ve hatta iste-
nildiğinde çalışılabilen alanlar olarak ele 
alınması alternatif kullanımların desteklen-
mesi adına bir gereklilik olarak ele alınmıştır. 
Doğal alanlar ‘topraklanmak’
için benzersiz 
ortamlardır. Çalışma ve dinlenme alanları 
arasında 
sınırlayıcı olmayan davetkâr geçişle-
rin
tasarlanması, çalışanların açık alanları 
daha fazla kullanmasını sağlayacaktır.
• Aktif olarak kullanılan açık kamusal alanların 
farklı konularda çalışan kişileri bir araya geti-
rerek birbirlerinden beslenmelerini sağlama-
sı ve yeni girişimlerin oluşmasına olanak 
tanıyacağı kabul edilmiştir (
Şekil 2
).
Yönetim yaklaşımında kullanılan “iletişim” 
kavramı, mekânsal ölçekte 
bağlantılar
olarak 
karşılık bulmaktadır. Bölgeler arası sirkülasyo-
nun desteklenmesi, ana yaya akslarının yanı sıra, 
bu aksları birbirine ve yeşil alanlara bağlayan 
yolların oluşturulması teknopark birimleri ara-
sındaki bağlantıyı güçlendireceği gibi firmalar, 
kişiler arası hareketliliği geliştirecek, açık/kapalı 
alanların kullanımını artıracaktır. Dolayısı ile ile-
tişimin gerçekleşebileceği alanlar doğacak, farklı 
kullanıcıları bu iletişim ortamlarına yönlendire-
cektir. Farklı ölçeklerde, ana buluşma meydanı 
ve alt toplanma alanlarının tanımlanarak nitelik-
li bir 
açık alan kullanım sisteminin
yaratılması, 
bu açık alanların peyzaj ve gölet gibi doğal alan-
lar ile bağlanması açık alanların kullanımını 
özendirebilir. Yüksek düzeyde dolaşım olanak-
ları ve farklı tipte açık alan eylemleri kullanıcıları 
dış mekânlara çekmekte önemli rol oynar. 

---

110 
mimar•ist 2018/2
Şekil 6. Yönetim binası, 
doğal havalandırma ve 
aydınlatma olanağı 
sağlayan iç boşluk 
(Fotoğraf: Cemal Emden).
Şekil 4. Yönetim ve Ar-Ge 
yapısı (Fotoğraf: Cemal 
Emden).
Şekil 5. Yönetim binası, 
kiralanabilir Ar-Ge ve ofis 
alanları için alternatif 
bölünme şemaları ve kat 
planlarından örnekler.