«DEYIN» RADIFLI G‘AZAL
Qoshi yosinmu deyin, ko‘zi qarosinmu deyin,
Ko‘ngluma har birining dard-u balosinmu deyin?!
Ko‘zi qahrinmu deyin, kirpiki zahrinmu deyin,
Bu kudurat ora ruxsori safosinmu deyin?!
Ishq dardinmu deyin, hajri nabardinmu deyin,
Bu qatiq dardlar aro vasli davosinmu deyin?!
Zul
dominmu deyin, la’li kalominmu deyin,
Birining qaydi, yana birning adosinmu deyin?!
Turfa xolinmu deyin, qaddi niholinmu deyin,
Movi(y) ko‘nglak uza gul rangi qabosinmu deyin?!
Charx ranjinmu deyin, dahri shikanjinmu deyin,
Jonima har birining javr-u jafosinmu deyin?!
Ey Navoiy, dema qosh-u ko‘zining vas
ni, et,
Qoshi yosinmu deyin, ko‘zi qarosinmu deyin?!
«Navodir ush-shabob»ning 483-g‘azali.
Bu shoirning mashhur g‘azallaridan biri. Qo‘shiq qilib kuylana-
di ham. Chunki ohangdorligi – juda kuchli. Matla’da
(«yosinmu –
qarosinmu – balosinmu»)
, shuningd
е
k, maqta’dan boshqa barcha
baytlarning birinchi misralarida ichki qo
ya
(«qahrinmu – zah-
rinmu», «dardinmu – nabardinmu», «dominmu – kalominmu»,
«xolinmu – niholinmu», «ranjinmu – shikanjinmu»)
ga ham
qat’iy amal qilingan.
7 baytli bu g‘azalda
«deyin»
so‘zi faqat radifdagina takror-
lanib kelmaydi. Bu so‘z radifda 8 bor qo‘llanishidan tashqari,
yana 12 (jami 20) bor takroriy tarzda qo‘llanadi. Radd ul-mat-
la’ (matla’ni takrorlash) san’ati asosida birinchi misra g‘azalning
so‘nggi satri sifatida yana bir karra qaytariladi. Bu takrorlar
ham g‘azal ohangi-yu jarangini, ham
kr ta’kidini, ham oshiq
his-hayajoni ifodasini kuchaytirgan.
110
G‘azaldagi ohangdorlik faqat qo
ya va radif orqaligina
ta’minlanmagan. Baytlarning birinchi misralarida ham ichki
ohangdorlik (
«yosinmu – qarosinmu», «qahrinmu – zahrinmu...»
va hokazo) mavjud.
G‘azalda boshdan-oxir qiyos usulidan foydalaniladi. Har bir
qiyoslashda ikkitadan tushuncha ishtirok etadi. Birinchi baytda
yorning
«qoshi yosi»
(yoyday egik qoshi) bilan
«ko‘zi qarosi»
(ko‘zining qoraligi), ikkinchi baytda uning
«ko‘zi qahri»
bilan
«kirpiki zahri»
, uchinchi baytda
«ishqi dardi»
bilan
«hajri
nabardi»
(hajrining jangi), to‘rtinchi baytda
«zul
domi»
(so-
chining domi) bilan
«la’li kalomi»
(la’ld
е
k qizil labining so‘zi),
b
е
shinchi baytda
«turfa xoli»
(har xil xoli) bilan
«qaddi ni-
holi»
(yosh nihold
е
k tik qomati), oltinchi baytda
«charx ranji»
(taqdir y
е
tkazgan azob) bilan
«dahri shikanji»
(dunyo y
е
tkazgan
qiyinchilik), y
е
ttinchi baytda yana
«qosh»
bilan
«ko‘z»
o‘zaro
yonma-yon tilga olinadi.
Ammo bular baytlarning birinchi misralarida k
е
lgan qiyoslar.
Qiyos baytlarning ikkinchi misralarida ham o‘zi ga xos tarz-
da davom etadi. B i r i n c h i b a y t da
«dard»
bilan
«balo»
,
i k k i n c h i b a y t da
«kudurat»
(xafagarchilik) bilan yorning
«ruxsori safosi»
(toza yuzi), uchinchi baytda
«qatiq dard-
lar»
bilan yorning
«vasli davosi»
, to‘rtinchi baytda biri(
«zul
domi»
)ning
«qaydi»
bilan yana biri(
«la’li kalomi»
)ning
«adosi»
,
b
е
shinchi baytda
«moviy ko‘nglak»
bilan
«gul rangi qabo»
(gulrang to‘n), oltinchi baytda
«javr»
bilan
«jafo»
, y
е
ttinchi
baytda yana yorning
«qoshi yosi»
bilan
«ko‘zi qarosi»
o‘zaro
baqamti qo‘llanadi.
Bir qarashda, g‘azal boshqa ishqiy mavzudagi lirik sh
е
’rlardan
k
е
skin farq qilmagand
е
k, oshiq ma’shuqaning, odatdagid
е
k,
chiroyini turli uzvlari, ya’ni qoshi, ko‘zi, sochi, yuzi, labidan
chiqqan so‘zlar va kiyimi, ya’ni moviy ko‘ylagi, gulrang to‘ni
ta’ri
orqali tasvirlab, ishqiy iztiroblarini bayon etayotgand
е
k
tuyuladi. Biroq, aslida, buyuk shoir qalamining qudrati bilan
ana shu so‘z va qiyoslar zamirida ajib bir badiiy go‘zallik ya-
shiringan. Bu o‘quvchida ayricha zavq-shavq uyg‘otadi.
111
Do'stlaringiz bilan baham: |