A ahronqulov, A. Rahmonqulov jahon bolalar adabiyoti namoyondalari

 

 

 

YUVIN, DO’MBOG’IM 

(Moydodir) 

To’shagim ham 

Qochdi birdan, 

Choyshab-chi, parvoz etdi 

Turmayin tek, 

Qurbaqadek 

Yostig’im sakrab ketdi. 

Qo’l uzatsam, 

Shamga endi, 

U pechkaga — 

Yashirindi. 

Yaqin borsam 

Irg’ib kitob, 

Karavotga qochdi shitob. 

Choy ichgim kelib tursam, 

Samovarga yugursam— 

U baqaloq mendan afti — 

O’tdan qochganday chopdi. 

Nima bo’ldi? 

Ne gap rosti? 

Hamma narsa 

Ostun-ustun. 

Bir aylanar, 

Gir aylanar. 

G’ildirakdek — 

Zir aylanar. 

Yugurar 

dazmol 

etik, 

Somsa ham 

chopar 

tetik, 

Ortidan — 

dazmol 

kosov — 

Belboqqa 

---

61 

 

bo’lmas 

yetib. 

Hamma narsa o’mbaloq, 

Tinmay oshar do’mbaloq. 

Oyim yotgan uydan shu choq, 

Qo’lyuvgich qing’ir oyoq 

Chopib chiqib tarak-tarak 

Va der boshin qilib sarak: 

„Senimi, irkit, yaramas, 

Bet yuvmagan cho’chqacha. 

Mo’rkonchidek basharang, 

Es kirarmi xo’sh qachon? 

Bir qaragin o’zingga: 

Bo’yin-boshing qaqoch-yasmoq, 

Burning osti qurum-qasmoq, 

Shu ham qo’lmi, uyat-ku o! 

Tashlab ketdi shiming hatto, 

Shiming hatto, shiming hatto 

Qochdi kirmay so’zingga. 

Bilsang har kun ertalab, 

Sichqon, mushuk erkalab, 

O’rgimchak, qo’ng’iz va g’oz, 

Yuvinishar ro’yirost. 

Yuvinmading sen faqat, 

Kir-chirlaring qatma-qat. 

Mog’or uchun boshbog’ing 

Qochdi paypoq, boshmog’ing... 

Men-chi ulkan qo’lyuvgich, 

O’sha mashhur Moydodirman. 

Qo’lyuvgichlar boshlig’i, 

Mochalkalar komandiri — 

Tan-sog’liqqa foydadirman. 

Yerni tepib chaqirsam, 

Shu xonada bo’lar jam 

Mening barcha askarim, 

Qo’lyuvgich lashkarlarim. 

To’s-to’polon ko’tarib, 

Adabingni berishar. 

Sendek mog’or irkitning 

Holiga voy deyishar. 

Eshit asli, gap tagin, 

Bilsang, Peterburgdagi — 

Moyka degan anhorga, 

Xuddi shunday joy bor-da, 

Naq boshingni tiqishar“. 

---

62 

 

U mis jomni urdi turib, 

Jarangladi: „Taraq-turuq!“ 

Yetib keldi shu payt cho’tka, 

O’zin urib suvdan o’tga, 

Rosa ishqab so’zlar edi, 

So’zlar edi: 

„Mo’rkonchini yuvamiz, 

Toza, toza, xo’p toza. 

G’uborini quvamiz, 

Soz-a, soz-a xo’p soz-a!“ 

Birdan sovun irg’ishlab, 

Sochlarimga yopishdi. 

Ariday chaqib, tishlab, 

Ko’pirdi, terga pishdi. 

Quturgan ishqagichdan, 

Qochdim kaltak yeb badan. 

Bog’ko’cha, sayhon bo’ylab, 

Quvar meni hoy-hoylab. 

Tavr bog’idan shoshib o’tdim, 

Devoridan oshib o’tdim. 

Ortda qolmay quvar birdek, 

Goho tishlar qashqirdek. 

Xiyobonda uchrab qoldi, 

Shu payt tanish Timsoh polvon. 

Sayr qilarkan o’g’il-qizi, 

To’tash, Ko’ktash uchovlon. 

Ishqagichni zum o’tmayin, 

Laqqa yutdi zaxchadayin. 

Keyin Timsoh baqirdi 

Menga qarab. 

Oyoq tirab chaqirdi, 

Menga qarab; 

Ko’p yashasin sovunlarni — 

Atirlisi, 

Hamda yumshoq sochiqlarning— 

Tatir isi. 

Yaxshi, biroq 

Mayin taroq, 

Tish poroshok bizlar uchun — 

Qadrlisi! 

Qani endi, yuvinaylik zavqqa botib, 

Cho’milaylik, sho’ng’iylik, quloch otib; 

Tog’orada, jomoshovda, paqirda, 

Daryo, ariq, okeanda axir-da. 

Vanna, jomda, hammomda, 

---

63 

 

Hamisha, har dam, har on — 

Suvga bo’lsin sharaf-shon!