Mavzu: XVIII-XIX asrlarda Qo`qon xonligidagi ijtimoiy-siyosiy va madaniy hayot

Xalq amaliy san`ati. 

Hunarmanchilik-  o`zbek  xonliklaridahunarmandchiliksanoati  o`z  davriga 

yarasha  ancha  taraqqiy  etgan  edi.  Markaziy  Osiyo  xalqlari  hayotida 

to`qimachilik  (ipak)  muhim  ahamiyatga  ega  edi.  Bu  hunar  egalari  paxta,  ipak, 

jundan  turli  narsalar  to`qishgan.  Ipak  yegirishdan  oldin  paxtani  chig`iriqdan 

o`tkazilgan.  Ya`ni  chigiti  ajratib  olingan.  Chigiti  ajratib  olingan  paxta  tolasi 

charxdan yegirilib kalava qilingan va tayyor ipni to`qish do`konlariga jo`natilar 

edi.  Bo`z  to`qish  keng  avj  olgan.  Shahrisabz,  Buxoro  bo`zlari  muhim  o`rinni 

ishg`ol qilardi. Namangan, Andijon to`qimachilari to`qigan olacha, qalami, bo`z, 

chit,  dokalari  yaxshi  sifati  va  bo`yoqlari  bilan  ajralib  turar  edi.  Buxoroda  sifati 

baland  ikki  xil  chit,  ya`ni  chiti  sari  gaz  va  chiti  chatti  to`qilgan.  Bu  chitlar 

nafaqat ichki bozorlarda hatto qo`shni mamlakatlarda, Rossiyaga ham chiqarilar 

edi.  Ipak  mollar  tayorlashga  ham  katta  e`tibor  berilgan.  Xo`jand  Andijon, 

Namangan  va  boshqa  joylarda  ipak  kiyimlar  to`qish  ishlari  avj  olgan.  XIX  asr 

o`rtalarida  o`lkada  atlas,  shoyi  doroyi,  oq  shoyi,  adras,  beqasam,  banoras  gul 

bosilgan choyshablar va shunga o`xshash ko`p narsalar to`qilar edi.