Microsoft Word yukduzlar mangu yonadi ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
31
— Юз бўлмагандан кейин шу-да! Шўрчиликларда хўжасоатликлардан қолишмади. 
Насим полвон бошини чипқон чиққан ёғига қийшайтириб ўрнидан турди. Баковулга қўлини 
шоп қилиб шанғиллади: 
— Қўлини қўйиб юбормасдан олдин йиқитди! Абил тентакка ҳақи берилсин! Уҳ-уҳ, вой 
бўйним-э... 
Бўри полвон Насимга ўқрайиб-ўқрайиб ерга тупурди. 
Баковул жанжални ҳал этиш учун ўнг кўлини кўтарди. 
— Биродарлар, жим! — деди. — Яхшиси, ана, даврада бетараф меҳмонлар ўтирибди. 
Шулардан сўраймиз. Маъқулми? Сариосиёликлар, қани, сиз холисанлилло гапиринг! 
Сариосиёликлар тўпидан овозлар келди: 
— Ғирром-э, ғирром! Бўри полвон қўлини қўйиб юбориб эди! 
— Абил тентак номардлик қилди! 
— Яна-тағин Насим полвоннинг жириллаши кимнинг газагига дори денг! 
— У-ку бир қасами, худодан нўхтасини юлган... Насим полвон музтар бўлиб қолди. 
9 
Бўри полвон даврани полвона-полвона айланди! 
Бўри полвон қизиди! Тентакка ёмон-ёмон қаради! 
Бўри полвон Абил тентак ёқасидан ушлаб, ўзига тортди. Оёғи учини тентак чап тўпиғига 
илдириб тортиб кўтарди. 
Абил тентак оғирлигини оёғи кўтарилаётган тарафга ташлади. Кўтарилаётган оёғини бор 
кучи билан кетига тортди. 
Айнан шуни ангғиб турмиш Бўри полвон тентак оёғини бирдан қўйиб юборди. Тентакнинг 
бирдан қўйиб юборилган оёғи кейинга силкинди. 
Бўри полвон товони билан тентакнинг кейинга силкинмиш оёғи ичидан тепиб юборди. 
Абил тентак бир айланиб тушди! 
Бўри полвон Абил тентак кўксига тиззасини тиради. 
— Йиқитиш мана бундай бўлади, полвон! - деди. Бу, полвон зоти учун энг оғир хўрлик 
бўлди! 
10 
Бўри полвон Исмоилни тинмай таъқиб эта берди. 
Бўри полвон давраларга ўзига хос дабдаба билан борди. 
Яна-тағин, элбурутдан борди. 
Оқибат, Исмоил Бўри полвонни кўрди. Даврага чиқмади. 
Бўри полвон ўйлаб қаради: бундайин дабдабали юришлари билан ўз ниятига етиши 
амримаҳол бўлди. 
У энди муғамбирлик йўлига ўтди. 
Термизда бўлмиш бир тўйга жуда кеч борди. Машина кабинасида даврага қараб ўтирди. 
Давра охирида баковуллар бошқа катта полвон йўқ, дейишиб, кимсан, Бўри полвондай 
полвон елкасини ерга теккизган Исмоил полвонга жар солди. 
Исмоил полвон даврани бир айланиб, ўзини кўрсатди. Худди шу вазиятни икки ойдан буён 
ангғиб юрмиш Бўри полвон кабинадан сакраб тушиб, даврага кирди. 
Бўри полвон худди осмондан тушгандай фавқулодда пайдо бўлиши, барча-барчани ҳайрон 
қолдирди. 
Ўзаро шивир-шивир бўлиб, давра гап нимада эканини билди. 

---

Тоғай Мурод. Юлдузлар мангу ёнади (қисса)