III.
BARMOQ IZLARI TASVIRLARINI TAHLIL QILUVCHI
DASTUR NIMTIZIMINI YARATISH BOSQICHLARI
3.1 Barmoq izlarini tanishning asosiy muammolari
Tabiatning insonga taqdim etgan grafika tasvirlari juda ko’p turli .
Tasvirning ajralmas atributi uning makon tuzilishi bo’lib xisoblanadi . Hislar bilan
qayta qurish va ob’ektivlik hisini ta’minlash qobiliyati tasvirning o’zgarishiga sabab
bo’ladi.
Fazoviy aniqlik, fazoning har qanday nuqtasi ob’ektni ifodalaydigan yoki
tegishli mavzuning bir yoki bir nechta ob’ektlariga tegishli bo’lgan yagona va aniq
belgilangan tarkibiy elementlarga tegishli ekanligini anglatadi. Shunday qilib, har
qanday tasvir ma’lum bir priori rejasiga muvofiq tuziladi, uning tarkibiy
qismlarining mavqeini va semantik xususiyatlarini belgilaydi.
Kompyuterdagi tasvirlarning vakillik modellari ikki turga bo’lingan: rastr
va vektor.
Kompyuterda "xom" tasvirlarning eng keng tarqalgan shakli rastr
hisoblanadi. Bu holda tasvir NxM nuqtalarining matritsasi (piksel). Tasvirlarni
rastrli tasvirlash juda oddiy va ekranda piksellarning chiziqli chiqishidan iborat
bo’ladi . Shu bilan birga, ushbu turdagi model tarkibiy yoki semantik axborotni
qo’llamaydi, bu uning qo’llanilish doirasini cheklaydi. Haqiqiy hayotdan rasmlarni
kompyuterga kiritish paytida ular rastr shaklida tez-tez ko’rinadi.
Rasmni namoyish qilishning vektorli modellari, har qanday yo’nalish
analitik shaklda, masalan, vektorlar - yo’naltirilgan segmentlar shaklida ifodalanishi
mumkinligiga asoslanadi. Vektorli modeldagi tasvirlarni rastrli tasvirga qaraganda
murakkabroq qilish, lekin, bu model tarkibiy ma’lumotlarni kiritib, kognitivlik kasb
etadi.
Barmoq izi tasvirini odatda ikkilik kodda saqlanadi, bu erda naqshning har
bir pikseli 8 bit, ya’ni 256 rangli kul rang bilan tavsiflanadi. Murakkab skanerlash
tizimlarida chop etishning raqamli surati maxsus tasvirni yaxshilash algoritmidan
foydalanib ishlov beradi. Ushbu algoritm skaner parametrlarini sozlash uchun
25
sensorga javob beradi. Sensor oxirgi tasvirni ushlab turganda, algoritm eng yaxshi
sifatni olish uchun bosim tasvirining kontrasti va keskinligini sozlaydi / 12 /.
Barmoq izlarini aniqlash usullari namunalar bilan taqqoslash yoki xarakterli
tafsilotlardan foydalanishga asoslangan.
Parchalar tomonidan identifikatsiyalashda, xususiyati (detal) topilgan
tasvirdan faqat aniq joylar olinadi. Odatda bu tizma oxiri yoki uning bo’linishi (2.1-
rasm). Ushbu holda shablonning tarkibi nisbiy koordinatalar va qismning yo’nalishi
haqida ma’lumot. Ovozni aniqlash algoritmi mos keladigan ma’lumotlarni topadi va
solishtiradi. Barmoq izining aylanishi yoki uning parallel ravishda o’tkazilishi (shift)
tizimning ishlashiga ta’sir qilmaydi, chunki algoritm nisbatan qiymatlar bilan
ishlaydi.
Parchalar tiplari
Rasm. 2.1
Taqqoslash uchun, pappillar naqshlarining ananaviy tasvirini bitmapda
qidirishadi. Tog’larning konturini chetlab o’tadigan algoritmdan foydalanish.
Natijada, tahlil subsi- ti rastrli namoyishdan tizimli vakolatga o’tishni amalga
oshiradi.
Do'stlaringiz bilan baham: |