Biznes boshqaruv asoslari

Adolatning birinchi talabi: 
• aholi turli tabaqalarining oʻzaro uygʻun boʻlishini taʻminlashdir. 
Adolatning ikkinchi talabi: 
• el-ulusining haq-huquqi teng taʻminlangan holda, kishilarni xizmatga tayinlashda shaxsning 
salohiyati va imkoniyatlaridan kelib chiqish. 
Adolatning uchinchi talabi: 

---

• barchaning teng farovonligini ximoya qilish bilan birga, bu farovonlikni yuzaga keltirishdagi 
xizmati va huquqiga qarab har bir inson oʻz ulushini olishga imkon yaratishdan iborat. 
Bu  kabi  davr  va  hayot  tajribasida  tasdiqlangan  fikrlar  oradan  sakkiz  asr  chamasi  oʻtib, 
Prezident  Islom  Karimovning  rahbarlik  faoliyatida  oʻziga  xos  tarzda  ifoda  topmoqda.  Bunga 
ishonch  hosil  qilmoq  uchun  yurtboshimizning  maʻruzalaridan  biridagi  ushbu  taʻkidga  diqqat 
qilaylik:“Davlat  jamiyatning  keskin  tabaqalanishiga  -  oshib-toshib  ketgan  boylaru  kambagʻal, 
qashshoqlarga boʻlinib ketishga yoʻl qoʻymasligi kerak”.Bundan shu xulosa kelib chiqadiki, har 
turli  qingʻir  yoʻllar  bilan  haddan  tashqari  katta  boylik  orttirib  oʻzini  qoʻyarga  joy  topolmay, 
“toʻqlikka  shoʻxlik”  qiladigan  kimsalarning  jilovini  tortib  qoʻyish  bilan  birga,  halol  mehnat 
kishilariga imkoniyat yaratib berish, ularni qoʻllab-quvvatlash, zurur boʻlsa, ragʻbatlantirib borish 
davlat  siyosatining  muhim  yoʻnalishlariga  aylanishi  kerak.  Adolatning  ikkinchi  talabi  sifatida 
Prezident  jamiyat  taraqqiyoti  va  uning  siyosiy  muhitini  belgilashda  rahbar  kadrlarni  tanlash  va 
ularni joy-joyiga qoʻyishga katta ahamiyat beradi va bu masalaga hal qiluvchi maʻnaviy-siyosiy 
omil, tub islohotlarning tayanchi va bosh yoʻnaltiruvchi kuchi, deb qaraydi: 
“Xalqning dardiga befarq qaraydigan, oʻz manfaatidan boshqa narsani oʻylamaydigan, xudbin 
va tamagir rahbarlar mamlakatimiz ravnaqiga, xalqimiz farovonligiga toʻsiq boʻlmoqda. Endi ular 
bilan murosa qilib  boʻlmaydi.  Bizga shunday rahbarlar kerakki,  toki ular elim  deb,  yurtim  deb 
kuyib-yonib, oʻz halovatlaridan kechib mehnat qilsinlar! 
Barcha  boʻgʻinlarda  insofli,  diyonatli,  bilimdon,  tajribali  rahbarlar  boshchilik  qilmas  ekan, 
mustaqil mamlakatimizning obroʻsi, uning  manfaati uchun mardlik, jonkuyarlik bilan ishlamas 
ekan ishlarimiz koʻngildagidek boʻlmaydi”.
Iqtidorli
 deganda, biror soha boʻyicha layoqatini ongli 
ravishda sezgan, oʻzidagi qobiliyatni toʻla namoyon qilish uchun qatʻiyat koʻrsata oladigan kishilar 
tushuniladi.  Iqtidorli  odamlar  kuch-quvvatini  ayamaydi  va  kutiladigan  natijasiga  -  maqsadiga 
yetadi.Ular ishda mardlik, chidamlilik, oʻz-oʻzini boshqara olish, tashabbuskorlik kabi hislat va 
fazilatlarga ega boʻlishadi, oʻz xatti-harakatlariga hamisha tanqidiy koʻz bilan qaraydilar, doimo 
olgʻa  qarab  intiladilar,  erishgan  samaralari  bilan  hech  qachon  cheklanib  qolmaydilar.  Iqtidorli 
insonlar oʻz faoliyatlari bilan hatto baʻzi bir kamharakat katta isteʻdod egalariga qaraganda ham 
koʻproq  jamiyatga  foyda  yetkazadilar.  Qayd  qilingan  fazilatlar  mujassamlanmagan  rahbar 
rahbarlik lavozimiga yoki tanish-bilish, yoki qarindosh-urugʻchilik, yoinki pora berib erishgan. Bu 
nafaqat davlatning, balki butun xalqniig turgan-bitgan shoʻridir.