semi — belgi, tika — fan) deb ataladi (Ba’zan uni “semiologiya”
deyiladi). Tildagi belgilar o‘zining ikki jihati bilan ajralib turadi:
a) eshitilish (og‘zaki nutq) yoki ko‘rish mumkinligi (yozma nutq
belgilari) va b) ma’no jihati. So‘z tilning markaziy birligi sifatida
eshitilishi — akustik tomoni, yozuvda alohida belgilar — harflar
bilan yozilishi bilan ajralib turadi. Tildagi bu sun’iy belgilarni
hayotimizdagi tabiiy belgilardan farqlash zarur. Turli sohalarga
tegishli shartli belgilar, xususan ko‘cha qoidalarini ifodalovchi
belgilar, matematikadagi turli funksional va differensional
hodisalarni ifodalovchi belgilar va h.k. Tilshunoslikda til bel
gilari sistemasi o‘ziga xos murakkabligi bilan izohlanadi. Tildagi
Do'stlaringiz bilan baham: |