Abdulla avloniy pandlar, hikoyalar, kitobidan

 

 

 

 

IKI  DEVONA 

 

 

O'tgan zamonda bir devona bir shaharga borub, har kimni urub, so'kub, nima 

uchun  odamiar  hammasi  bir  tarafga  qarab  yurmaslar.  Biri  bu  tarafga  ketsa,  biri  u 

tarafea ketar, dedi. Odamiar javob berdilarki, har kim o'z ishi bor tarafea borur, biri 

bozorga borsa, biri uyiga qaytur, dedilar. Devona bulaming so'zini qabul qilmadi. 

Oxirda  arolarindan  biri  turub,  bu  devonadur.  Devonaning  so'ziga  shoyad  devona 

javob  bersa,  deb  bir  devonani  olib  keldi.  Birinchi  devona  so'rdiki:  «Yer  yuzidagi 

odamiar  nimaga  bir  tarafga  qarab  yurmaslar?»  Ikinchi  devona:  «Yer  kemaga 

o'xshash  suv  ustinda  turadur.  Agar  odamiar  hammasi  bir  tarafga  qarab  yursalar, 

barchamiz suvga og'darilub ketarmiz», - deb javob berdi. Birinchi devona: «Balli, 

do'stim! Hammadan san yaxshi javob berding!» — deb jo'nab ketdi. 

 

Hissa: Har kishiga o'z maslakdoshining so'zi maqbuldur.