Ўзбекистон республикаси соғЛИҚни сақлаш вазирлиги тошкент фармацевтика институти

ОР-НОМУС – иймонли бўлишнинг белгиларидан бири ҳисобланади. Ор 
қилиш одамнинг ўзига номуносиб ѐки эп кўрмаган ишдан, нарсадан хижолат 
тортиш, уялиш, уят ва номус қилиш туйғусидир. Ор яна бирор нарсадан ҳазар 
қилишни ҳам билдиради. Орият эса ор-номусдан ташқари иззат-нафс, қадр 
туйғусидир. Одатда ориятли одамлар ўзлари ва оилаларининг, туғишганларининг иззат-
нафси, қадри, хурматини юксак тўтиб, бошқалар томонидан топталиши, хақорат 
қилиниши ва ҳурматсизланишига лоқайдларча қараб турмайди, туролмайди. 
Номус - бу иффат, бокиралик маъноларидан ташқари кишининг ўз мавқеиини 
сақлаш, улуғлаш ва ардоқлаш, хижолат тортиш туйғусини, оила ва аждодлар шаънига 
доғ туширмаслик маъносини ифодалайди.
ПОКЛИК ВА ҲАЛОЛЛИК – Инсоннинг инсонлиги унинг поклиги ва ҳалоллиги 
билан ўлчанади. Шунинг учун ота-боболаримиз ҳамиша пок ва ҳалол бўлишга даъват 
этиб келишган, халол билан ҳаромни фарқлаш тўғрисида насихат қилишган. Бу 
мусулмон олами, хусусан ўзбек халқи ахлоқ-одоб қонуниятининг асосини, бошқача 
айтганда иймоннинг негизини ташкил этади. Поклик ва ҳалоллик эса иймоннинг асосий 
белгиларидан биридир. Поклик ва ҳалолликсиз иймонли бўлиш мумкин эмас. 
Иймонли бўлишнинг ўзи эса инсоннинг поклиги ва ҳалоллигига йўғирилгандир. Пок ва 
ҳалол бўлмаган одамдан эзгулик чиқмайди, унда мехру-шафқат, орият, номус, шарм ва 
ҳаѐ бўлмайди.
САҲОБАЛАР – (ѐҳуд ас-саҳоба, соҳиб - ―тарафдор‖нинг кўплиги - асхоб) - 
Муҳаммад (с.а.в)нинг сафдошлари, у зот билан мулоқотда бўлган ѐҳуд ғазотларида 
қатнашган кишилар; кейинчалик Муҳаммад (с.а.в.)ни лоқал бир маротаба, гарчи гўдаклик 
чоғида бўлса ҳам кўрган барча кишилар Саҳобалар деб атала бошлаган. 
СИЁСИЙ МАДАНИЯТ – кишиларнинг сиѐсий онги, манфаатлари, мақсадларини 
ифодаловчи сиѐсий-ҳуқуқий ғоялар мажмуидир. Сиѐсий маданият жамият жамиятнинг 
турли ижтимоий табақалари манфаатлари билан боғлиқ ҳолда вужудга келади ва сиѐсий 
фаолиятда намоѐн бўлади.