Тоғай мурод отамдан қолган

www.ziyouz.com кутубхонаси 
7
Ибодин соқов элга илжайиб-илжайиб ўтади. Ибодин соқов Оқподшога бақрайиб-бақрайиб 
ўтади. 
Оқподшо биров-бировига қараб олади. Ажабона-ажабона елка қисади. 
— Эй, чучела, йўл бўлсин? — дейди. Ибодин соқов илжайиб-илжайиб ўта беради. 
— Эй, чучела, сенга айтаяпман?! 
Ибодин соқов Оқподшога қайрилиб-да қарамайди. Бақрайиб-бақрайиб ўта беради. 
Оқподшо отини йўрттириб боради. Ибодин соқов олдини олади. 
Ибодин соқов от тумшуғига илжайиб қарайди. Отлиқ подшога илжайиб қарайди. Отлиқни 
айланиб ўтарман бўлади. 
Шунда, бошқа бир отлиқ тўғаноқ бўлади. 
Ибодин соқов бир ўнг отлиққа илжаяди, бир чап отлиққа илжаяди. Бўш қўлини гузар тараф 
«ниш» этади. «У-у-у», дейди: 
«Ҳай, анави гузарга кетаяпман». 
Сўғин, қўлтиғидаги қатиққа ишора беради: 
«Қатиқ олиб кетаяпман». 
Оқподшо қатиққа эгилиб қарайди. 
— Қатиғини олиб ичамизми? — дейди. 
— Қўй-е, буларни қатиғини ичиб бўладими! 
— Ким билади, энасини соғиб қатиқ қиладими! Оқподшо қамчи сопини Ибодин соқов 
пешонасига нуқилайди. 
— Олдимга туш! — дея зуғумлайди. 
Ибодин соқов элга бир қараб олади. Бошини сарак-сарак этади. «Па-па-па», дейди: 
«Эл олдидан ўтдим, бировиям қатиқ сўрамади». 
Ибодин соқов илжайиб-илжайиб тура беради. «Ав-ав-ав», дейди: 
«Энди гузарга бораман. Гузарда қатиқ кетади». 
Оқподшо кадига эгилиб қарайди. Қатиққа тупуради. Балғамлаб-балғамлаб тупуради: 
— Туф, аҳ, туф! 
Оқподшо этик учи билан Ибодин соқов иягига туртади. 
— Бўлдими, чучела? — дейди. — Қани, энди юр.
Ибодин соқов бир қатиққа қарайди, бир Оқподшога қарайди. Лабларини буради-
буради...ҳўнграб йиғлаб юборади. Қатиғини кўрсатиб-кўрсатиб йиғлайди: «Эа-эа-эа», дейди: 
«Энди, аямга нима дейман?» 
Ибодин соқов йиғлайди-йиғлайди... қатиғини Оқподшога сепиб юборади. Забт билан уйи 
тараф қочади. 
— Тўхта, чучела! 
— Тўхта дейман! 
Ибодин соқов пир-пир чопиб қўя беради. 
Шунда, Оқподшо милтиқ пешлайди. Ибодин соқов чуйдасини кўзлайди. 
Ўқ дол нишонлайди. 
Жулдур-жулдур Ибодин соқов чалпак бўлиб учади. 
Оқподшо от йўрттириб боради. 
Иркит-иркит Ибодин соқов юзлари илжая-илжая сўлади. 
Иркит-иркит Ибодин соқов кўзлари бақрая-бақрая сўнади... 
«Энди... аямга нима дейман?» 
11 
Ёрмозорда муҳташам бир масжид-мадраса бўлади. 

---

Тоғай Мурод. Отамдан қолган далалар (роман)