Microsoft Word saodat asri 1 ziyouz com doc

ФИЖОР УРУШИ 
Йигирманчи йил... 
Ҳиро ҳукмдори Нуъмон ибн Мунзир ҳар йилгидек бу йил ҳам катта бир карвон тўплагаи 
эди. Карвон савдосотиқ молларини таширди. Араблар орасида машҳур бўлган Укоз, Мажанна, 
Зулмажоз каби бозорларда айланиб, савдосотиқ килар, мол айирбошлар эди. 
Бироқ араб қабилалари ўртасида турғун муросатартиб бўлмаганлиги туфайли ҳар дақиқа 
бирон тўданинг ҳужумига учраб, карвоннинг моллари галонтарож этилиши хавфи бор эди. Шу 
боис сафар чоғида қабилалар танийдиган, ҳурмат қиладиган, қолаверса, ишончли бир киши 
карвонга бошчилик қилиши зарур эди. 

---

Саодат асри қиссалари. 1-китоб. Аҳмад Лутфий 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
75
Эҳсонлари тилларда достон бўлган Ҳиро ҳукмдори Нуъмон ибн Мунзирнинг саройи 
совғасалом ундириш умидида келган кўпданкўп арабларни кўрган. Бугун ҳам Барроз ибн Қайс 
ва Урва ибн Утба ҳукмдориииг қошида ўтирардилар. 
Нуъмон йўлга ҳозирланган карвонни эсономон араб қабилалари орасидан олиб ўтиб, 
манзилга етказадиган бир одамни ахтараётганлигини билдирди. 
Барроз: 
— Киноналиклардан муҳофаза этишни мен зиммамга оламан, деди. 
Нуъмон: 
— Мен айниқса нажид ва тихомаликлардан қўриқлай оладиган одамни қидиряиман, — 
деди. 
Бу дафъа Урва сўзга қўшилди: 
— Мен сен қидираётган одамман. 
— Киноналиклардан ҳам қўриқлай оласанми? — деди Барроз. 
— Албатта, ҳатто бутун инсоният қарши турса ҳам, муҳофаза эта оламан. 
— Қўлингдан келмайди, — дея эътироз билдирди Барроз. — Мен бўлмасам, карвонни 
Кинона кабиласидан ўтказа олмайсан. 
— Сен ўзинг кимсан? Киноналиклар сени ахлоқсизлигинг туфайли қабиладан ҳайдаб 
юбормадиларми? 
Баррознинг жаҳли чиқди. Бир онда кўнглида пайдо бўлган кин ва душманлик ҳиссини 
оддий сўз билан таърифлаш қийин эди. Кўнглидан шундай фикр ўтди: «Ҳали қараб тур, сендан 
аламимни олмай қўймайман». 
Нуъмон бу вазифани Урвага топширди, карвон йўлга чикди. Барроз ҳам карвонга қўшилди. 
Фадақ деган манзилга етганларида, тўхташ амри берилди. Шу иайтгача ҳеч қандай корҳол 
юз бермаган эди. Фадақда тўхтаганларида, Урва Баррозни қўлида фол ўқларини айлантираётган 
ҳолда кўриб: 
— Нима қиляпсан, эй Барроз? — деб сўради. 
Сени ўлдиришга рухсат бормийўқми деб фол кўряпман. 
Урва гапни ҳазилга бурди: 
Кучқудратинг етармикан бу ишга?! 
Зотан, Барроз ҳам ҳазил тариқасида айтган эди. Ўлдирмоқчи бўлса, бунчалик очиқ 
гапирмасди. 
Салдан кейин Урва кўнгилхушликка берилди. Ичди, сархуш бўлди, қўшиқ айтиб, рақсга 
тушди. Натижада бехуш ҳолда чодирга элтдилар. 
Тун ярмидан оқкан, ҳамма қаттиқ уйқуда эди. Аммо бу пайтнинг келишини сабрсизлик ва 
ҳаяжон билан кутаётган бир киши уйғоқ. У оёқ учида юриб, секинаста Урванинг чодири томон 
йўл олди. 
Чодирнинг пардаси секин йиртилди. Сўнгра ичкарига бир кўланка кирди. Эҳтиётлик билан 
иш тутарди у. Қўлида қилич... Урва вужудига секингина кирган тиғ оғриғидан чўчиб уйғонди ва 
тепасида қилич яланғочлаб турган кишини кўриб, сархушлигидан асар ҳам қолмади. Ўзига 
келиб, бу одамнинг Барроз эканлигини билди. Уни ҳали ўлдириб юбормагани учун пушаймон 
бўлди, бироқ энди вақт ўтган эди. 
— Оллоҳга бўлган муҳаббатинг ҳаққи, мени ўлдирма, Барроз. Тўғри, тан оламан, мен сени 
қаттиқ ранжитдим. 
Бироқ ҳозир Барроз гаи уқадиган ҳолатда эмасди. Нуъмон ибн Мунзирнинг ҳузурида 
бўлиб ўтган воқеадан бери қулай фурсат келишини пойларди. Қолаверса, ҳозир уни ўлдирмаса, 
эртага ўзининг омон қолиши гумон эди. Қўлидаги қилич юқорига кўтарилди, сўнгра зарб билан 
пастга тушди. Шундан кейин бўғиқ инграш эшитилди ва типирчилаш юз берди. Барроз шу 
билан тинчймади, оёғи остида типирчилаб ётган душманига яна бир бор қилич уриб тамомила 

---

Саодат асри қиссалари. 1-китоб. Аҳмад Лутфий