Microsoft Word nurul yaqin ziyouz com doc

RASULULLOHNING PAYG’AMBAR BO’LISHDAN AVVALGI AXLOQLARI 
 
Muhammad alayhis-salom muloyim fe’l-atvorli, ahdiga sodiq, inson sha’niga dog‘ 
tushiradigan yomon xulqlardan xoli, odamgarchiligi ustun, xushmuomala, qo‘shnichilikni 
o‘rniga qo‘yadigan, tabiati yumshoq, eng muhimi rostgo‘y zot edilar. Olloh u kishining 
vujudida muloyimlik, sabrlik, shukronalik, odillik, kamtarlik, iffat, qo‘li ochiqlik, 
qahramonlik, uyatchanlik kabi go‘zal xislatlarni, to‘g‘ri sa’y-harakatlarni jam etgani 
uchun el-yurt Amin deb atardi. Hatto Abduddor jamoasidan bo‘lmish rasulullohning 
ashaddiy dushmani Nazru ibn Horis ham u kishidagi fazilatlarga tan berib, Ukoz bozorida 
o‘tgan bir yig‘inda: "Sizlar (qurayshlarni aytmoqchi) Muhammaddan bolalik chog‘idayoq 
xursand edinglar, u orangizdagi eng rostgo‘y, eng ishonchli kishi edi, Voyaga yetib, 
payg‘ambar bo‘lganda uni sehrgarga chiqardinglar. Ollohning nomi bilan qasamyod 
qilamanki, u aslo sehrgar emas", degan.  
Rum podshosi Hiraql (Qaysar) Abu So‘fyondan: "Muhammad payg‘ambarlik da’vosini 
qilishdan oldin yolg‘onchiligi uchun hech malomatga uchraganmidi?" deb so‘raganda u: 
"Yo‘q", deb javob qaytargan. "Muhammad odamlarga yolg'on so‘zlamagan ekan, demak 
Xudoga yolg‘onchilik qilishi mumkin emas", deydi Hiraql. Olloh taolo payg‘ambar 
alayhis-salomni bolaligidanoq johiliyat davrining qusurlaridan asragan, odamlar ko‘r-
ko‘rona sig‘inadigan but va sanamlarni yomon ko‘rsatgan, u kishi butparastlarning o‘z 
sanamlari sharafiga o‘tkazadigan bayramlarida qatnashmas edilar. "O’smirlik 
paytimdanoq butlarni, bema’ni she’rlarni yomon ko‘rardim. Johiliyat davrining ishlarini 
faqat ikki marta ko‘nglim tusadi, lekin har ikki gal ham Olloh o‘ylaganimni ro‘yobga 
chiqarmadi. Shundan keyin Tangri taolo meni payg'ambarlikka musharraf etgunga qadar 
bunday narsalar xayolimga ham kelgani yo‘q. Bir kuni kechasi biroz qo‘y boqadigan 

---

Nurul yaqin. Muhammad Xuzariy 
 
 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
10
cho‘pon bolaga qo‘ylarimga qarab turishni iltimos qilib, Makkadagi yoshlarning tungi 
saylida qatnashmoqchi bo‘ldim. Shaharga kirib to‘y bo‘layotgan bir xonadonning oldida 
to‘xtab qoldim. Nay, childirma, qo‘shiq ovoziga quloq tutib o‘tirdim. Biroq hali quloqlarim 
kuy-qo‘shiqdan rohatlanib ulgurmay ko‘zim ilinibdi. Ertasiga quyoshning issiq taftidan 
uyg‘onib ketdim. Ko‘zlagan maqsadimga yetolmay izimga qaytdim. Ikkinchi safar ham 
shu hol takrorlandi", deya hikoya qiladilar payg‘ambar alayhis-salom. 
Rasululloh qurbonlik molning qonini oqizib, ibodat qilinadigan tosh — Nusubga atab 
so‘yilgan molning go‘shtini yemasdilar. Aroq-sharob ichish arablarda keng tarqalgan 
bo‘lsa-da, u kishi bu illatdan hamisha o‘zlarini tiyganlar. Olloh payg‘ambarlar vahiyni 
qabul qilishga layoqatli bo‘lishlari uchun ularning jismini ana shunday fazilatlar bilan 
ziynatlagan. Ular payg‘ambar bo‘lishdan oldin ham, keyin ham har qanday gunohlardan 
holi edilar. Bu zoti muborak bolaligida erta-indin zimmalariga yuklanadigan ulkan 
vazifalarga munosib bo‘lish uchun, payg‘ambarlikka erishgach esa, o‘z ummatlariga ibrat 
ko‘rsatish uchun ham jisman, ham ruhan poklandilar.