JIN (arab. to‘silgan, ya’ni odamlar ko‘zidan to‘silgan narsa; ko‘pligi - ajina) - Alloh
yaratgan uch toifadagi aqlli mavjudotlardan biri (farishtalar va odamlar bilan bir
qatorda). Qur’oni karim nozil bo‘layotgan paytda arab qabilalari Jlarga maxfiy,
noravshan xudolar deb e’tiqod qilardilar. Ular J.larning nasabi Alloh taologa yetib boradi,
uning J.lardan sheriklari bor, degan buzuq e’tiqodga ham bo‘ysunishardi. Shuningdek,
arablar J.lar g‘oyibdan xabardor, folbin va munajjimlarga osmon sirlarini aytib turishadi,
degan o‘yda edilar. Arablarda Jlarning hukmi yer yuzida o‘tadi, degan xom xayol bo‘lib,
agar ulardan birortalari ma’lum bir yerga borib yotib qolmoqchi bo‘lsalar, "Ushbu joyning
xo‘jayin J.idan panoh so‘rayman", degan ma’nodagi duoni qilishardi. Hoz. vaqtgacha
kishilarda yuqoridagi aytiladiganlarga o‘xshash turli-tuman buzuq, bid’at-xurofotdan
iborat tushunchalar mavjud va ular bu yolg‘on e’tiqodga bo‘ysunadilar. Islom
ilohiyotchilari J.larning mavjudligini tan oladilar. Shu bilan birga J.lardan kutiladigan
mavhum qo‘rqinch va xavfu xatarni ham rad etadi. J.lar haqiqatda bor mavjudotlar
bo‘lib, asli o‘tdan yaratilgan. J. so‘zining lug‘aviy ma’nosi avval aytilganidek, to‘silgan
degani, ya’ni odamlar ko‘zidan to‘silgan narsa. Shu sababli ham u insonlarga
ko‘rinmaydi. Ular o‘zlari ko‘rinmay turib, odamlarni va b. narsalarni ko‘rishlari mumkin.
Shu bilan birga turli shakllarga kirishlari ham mumkin. J.lar erkak va ayol jinsiga
mansub, dashtu biyobonlar, tog‘ va o‘rmonlarda yashaydi. Ular bir necha toifadan iborat,
g‘ul, ifrit, silot toifasidagilari mashhur. Shaytonlar J.larning yovuzlaridir. Qur’onga ko‘ra,
Muhammad (sav)ni Alloh insonlarga ham, J.larga ham yuborgan. J.larning bir qismi
Rasululloh tomonidan o‘qilgan Qur’on tilovatini eshitib, dinga e’tiqod qo‘ygan va islomni
targ‘ib qilgan. Ularning ichida ham xuddi odamlarga o‘xshab imonsiz-imonli, yaxshi-
yomon, adashgan va hidoyatda yurganlari, firibgar va soddalari bor. J.lardan ham
Qur’onga, Payg‘ambar (as)ga imon keltirib yaxshi yo‘lda yurganlari jannatga, imonsiz
bo‘lib yomon yo‘lda yurganlari do‘zaxga tushadilar. Ular odamlarga hech qachon yordam
bera olmaydilar va g‘oyib sirlarini bilmaydilar, chunki Qur’oni karim nozil bo‘lgandan
so‘ng ular bu xislatlardan mahrum bo‘lganlar. "Saba’" surasida bir guruh J.lar Sulaymon
(as)ga xizmatkor bo‘lganliklari, u zot hassaga suyanib turib vafot etganliklaridan so‘ng
ham tirik, kuzatib turibdi, deb o‘ylab, mashaqqatli ishda davom etganliklari haqidagi
oyatlar bor.
Islomdan avvalgi vaqtda Jlar osmonga chiqib maloikalarning o‘zaro suhbatlarini,
jumladan yaqin kunlarda sodir bo‘ladigan ba’zi ishlar haqidagi ma’lumotlarni yashirin
eshitib, yerdaga folbinu munajjimlarga birga o‘nni qo‘shib yetkazishar edi. Oradan ancha
vaqt o‘tib, osmon xabariga quloq osgani chiqsalar, ularni yulduzlardan uzilib chiqqan
uchqunlar urib haydaydigan bo‘lib qolibdi. Ular yerga o‘z qavmlari huzuriga qaytib,
Islom Ensiklopediyasi
Do'stlaringiz bilan baham: |