MAVZU: Tarbiya jarayonining jamiyat
tarakkiyotida roli
49-19 guruh talabasi
Yaxshilikov Sardor.
MAVZU: Tarbiya jarayonining jamiyat
taraqqiyotida roli
REJA:
Kirish
1.TARBIYA JARAYONI MOHIYATI VA VAZIFALARI
2.TARBIYA JARAYONINING JAMIYAT TARAQQIYOTIDAGI
O’RNI.
3.TARBIYA USULLARI VA PRINSIPLARI.
4.TARBIYA JARAYONIDA O’QITUVCHILIK FAOLIYATINING
XUSUSIYATI.
Adabiyotlar
Kirish
•
Tarbiya
jarayonining
jamiyat
taraqqiyotidagi
roli
nihoyatda beqiyosdir. Insonnitarbiyalash, uni bilim
olishga, mehnat qilishga undash va bu xatti-harakatini
sekin-astako'nikmaga aylantirib borish lozim. Insonning
mushohada qilish qobiliyatinitarbiyalaydi va mushohada
qilish aqlni peshlaydi. Aql ongni saqlaydi. Ong esa
moddiy vama'naviy manbaga aylanadi. Shu tarzda inson
asta-sekin
takomillashib,
komillikkaerishib
boradi.
Ammo buning uchun tarbiyachi va tarbiyalanuvchidan
uzoq davom etadiganmas'uliyat, sharafli mehnat va
qunt, irodani talab etadi
•
Buning uchun bolalarning yoshxususiyatlarini hisobga
olish
zarur.
Ma'naviy,
insoniy
sifatlarning
shakllanishidaoiladagi, atrofdagi, jamiyatdagi muhit va
bolalarga bo'lgan munosabat muhim rolo'ynaydi. Ota-
onalarimiz va atrofdagilarning bir-birlariga bo'lgan
munosabatlariniko'rgan bola shunga qarab shakllana
boradi. Ular avval kattalarga taqlid qiladilar. So'ngsekin-
asta qilayotgan ishlarining mohiyatini anglaydilar.
Bolalarni
to'g'ri
tarbiyalashdaota-onaning
ongi,
ma'naviyati, bilimi, tarbiyalanganligi muhim ahamiyatga
ega.
•
Tarbiyametodlari(usullari)-
o’qituvchi-tarbiyachining
o’quvchilarga ta’sir
ko’rsatish
usullari,ularga
ijobiy
xulq-atvor
ko’nikmalari
va
malakalarini
singdirish
maqsadida
ularning
hayoti
va
faoliyatini
tarbiyaviy
jihatdan to’g’ri
tashkil
etish
yo’llaridir.Aniqrog’i, tarbiya usuli
deb
tarbiyachining
bolalarda
axloq-odob
fazilatlarini
tarkib
toptirish maqsadida ularning onggi
va irodasiga ta’sir etish yo’llariga
aytiladi.
Tarbiya
usullari
tarbiyaning
maqsadi
va
mazmunidan kelib chiqib, komil
inson
shahsini
tarbiyalashga
qaratilgandir.
Ajdodlarimiz
davr
sinovidan
o’tgan ajoyib
insoniy fazilatlar hamda ularni amalgam oshirish usul
va
vositalarini
yaratganlar,shu
asosda
yoshlarni
ijtimoiy hayot talablariga javob beradigan kishilar
qilib
tarbiyalab
kelganlar.Bolalarda
insoniy his-
tuyg’ularni tarbiyalashning asosi kishilarga mehr-
muhabbat
qo’yish,izzat-hurmat
bilan
muomala
qilish,insoniy
huquqlarni himoya
qilish,qadrlash,
kishilar oldidagi o’z burchini anglash, odamlarga
nisbatan samimiy,halol va rostgo’y bo’lish kabi odob
va ahloq qoidalarini o’z ichiga oladi.
O’zbek xalq pedagogikasining muhim ahamiyatga ega bo’lgan
xususiyatlaridan yana biri folklor materiallarida xalq pedagogikasida
qo’llaniladigan tarbiya yo’llari,usuli va vositalarining yoritilishidir.
Mehnatkash xalq ommasi uzoq davrlar davomida vujudga kelgan
tarbiya
usullari
va
vositalaridan
foydalangan.Chunonchi,tushuntirish,odatlantirish(o’rgatish,mashq
qildirish),bolalarning
kundalik
hayot
rejimi,ibrat(namuna,o’rnak)
ko’rsatish,maslahat berish,o’git-nasihat,undash,ko’ndirish,iltimos qilish,
yolborish,tilak-istak
bildirish,maqullash,
maqtash,rahmat
aytish,duo
qilish,oq
yo’l
tilash,taqiq
qilish,ma’n
etish,ta’na,gina
qilish,
qoralash,Ollohdan qo’rqishga undash,tanbeh berish,uzr so’rash, majbur
qilish,mazax
qilish,zaharhandalik,ayblash,uyaltirish,koyish,qo’rqitish,nafrat
bildirish,aybiga iqror qildirish,ont-qasam ichtirish,urish-kaltaklash,jamoa
hukmiga havola qilish kabi usullar tarbiyada qo’l kelganligi ta’kidlanadi.
Shu bilan birga, bolalar yashab turgan muhitdagi yashash tarzi ular
tarbiyasiga
katta
ta’sir o’tkazgan.Jumladan, mehnat jarayoni,turli
shakldagi
hasharlar,bolalar
o’yini,to’y
marosimlari—aqiqa,beshik
to’yi,sunnat
to’yi,nikoh
to’yi,sayllar—dala
sayli,gul
sayli,qovun
sayli,tug’ilgan kunni nishonlash,yigit bazmi, istirohat bog’larida
bo’lish,ommaviy yig’in hamda tomoshalarga qatnashish va hokazolar
tarbiyaviy vosita sifatida xizmat qilib kelgan.
Tarbiya jarayonida eng mihim
o’rin egallovchi joy – bu allbatta
o’quv yurtidir.
Ayni vaqtda tarbiya mazmunining ko’p qirraliligi va kengligi
tufayli tarbiya usullari ham xilma-xil bo’lib, muayyan sharoitda
ulardan qaysi birini tanlash va qo’llash o’qituvchi bilan o’quvchi
o’rtasida vujudga kelgan munosabatlarga bog’liq. O’qituvchi
qo’llayotgan usul va vositalar ta’sirida bolaning ongida va xulqida
ham o’z shaxsini o’zgartirish istagi vujudga keladi.Bola o’zini-o’zi
tarbiyalamasa, aql-farosatini ishga solmasa tarbiyadan ko’zlangan
maqsadga erishib bo’lmaydi.Har bir bola o’zining xulq-atvoriga
talabchan bo’lishi va o’zida eng yaxshi insoniy fazilatlarning tarkib
topishi uchun astoydil tirishmog’I lozim.O’zini-o’zi tarbiyalash
bolaning doimiy ishi bo’lmog’i va uzluksiz davom etmog’I
zarur.Chunki haqiqiy tarbiya bolani o’z kuchi ,layoqatlari va
qobiliyatini ishga solishga undaydi,uning ideallarini, shaxsiy
mulohazalarini,e’tiqodini tarkib toptiradi.Natijada bola shaxsini har
tomonlama rivojlantirishga qaratilgan tarbiyaviy jarayon o’z-o’zini
tarbiyalash jarayoniga aylanadi.
O’rgatish usuli yoshi va tarbiya sharoitlariga qarab o’zgarib
turishi mumkin. Tarbiyachi ma’lum bir topshiriqni (tuvakdagi
gullarga suv quyish, parvarish qilish, sinfda tozalikka rioya qilishni
kuzatib borish va hokazo) berishi mumkin.O’quvchi bu topshiriqni
bajarish davomida zarur ahloq-odob qoidalrini egallab oladi.
IBRAT-NAMUNA usuli. Bolalar tarbiyasida ibrat-namunaning
ahamiyati kattadir. Bu usul bolalardagi taqlidchanlikka asoslanadi. Taqlid
boshqalarning xulq-atvorini,yurish-turishini ongli yoki ixtiyorsiz
ravishda takrorlash demakdir. Odatda bolalar o’zlarining
yaqinlari,atrofdagi kishilarning xulq-atvorini va xatti-xarakatlarini
kuzatib boradilar,ularga taqlid qiladilar.Bolalardagi bu xususiyatlar shuni
ko’rsatadiki, ularning axloq-odob qoidalarini o’zlashtirishi, axloqiy
tasavvurlarni hosil qilishi ana shundan,ya’ni ibratdan boshlanadi. Dastlab
bola oila a’zoridan ibrat ola boshlaydi.Ota-ona va oilaning katta
yoshdagi a’zolari namunasi kichik yoshdagi bolaga tarbiyaviy ta’sir
ko’rsatishda asosiy manbadir.
Bola katta bo’lib es-hushini taniy boshlagan sari yurish-
turish,muomala-munosabatda o’z nuqtai nazari va fikriga tayanib ish
qiladi. U kattalarning xulq-atvori va yurish-turishlariga ko’proq tanqidiy
ko’z bilan qaray boshlaydi va ijobiy hislatlargagina taqlid qilishga
urinadi.
Bolalarga hayotdagi yaxshi odamlar,badiiy adabiyotlardagi ijobiy
obrazlar, mehnat qahramonlari,ota-bobolarimizning o’lmas jasoratlari,
ezgu ishlari taqlid qilish uchun eng yaxshi namuna bo’ladi. Lekin
bolalar hamma vaqt ham ijobiy xulq-atvor va xatti-xarakatlarga taqlid
qilavermaydilar.Shuning uchun o’qituvchilar,tarbiyachilar va ota-
onalarning o’zlari hammadan ilgari o’zlari bolaga namuna bo’lmoqlari
kerak.
ISHONTIRISH USULLARI. Bu usulga o’quvchilarda ilmiy
dunyoqarash va ishonch-e’tiqodni shakllantirish maqsadida
ularning onggi,his-tuyg’ulari va irodasiga har tomonlama ta’sir
ko’rsatish usullari kiradi.
Boshlang’ich maktabda ishontirishning tarbiyaviy jihatdan
muhim va qimmatli bo’lgan tushuntirib berish va
ishontirish,hikoya va suhbat,sinfdan tashqari o’qish, namuna
ko’satib ishontirish singari shakl va usullaridan keng foydalaniladi.
Chunonchi,o’qituvchi 1-sinfdan boshlab bolalarga kattalarni
hurmat qilish, ularga baqirib-chaqirmaslik, ko’chada yurganda esa
ko’cha qoidalariga rioya qilish, jamoat orasida yurganda,to’y-
hashamlarda o’zini tutish, dastyorchilik, o’zbekona urf-odatlarni
o’rniga qo’yish kabi odatlarimiz aniq tushuntiriladi
Ota-ona,aka-ukalarni hurmat qilish,siylash,sizlash,ularni
so’zlaridan chiqmaslik odobdan ekanligi uqtiriladi.
•
TUSHUNTIRISH. Bu usullar
mohiyati jamiyatning ma’naviy va
moddiy hayotidagi eng muhim
voqealar to’g’risida ahborot berish
asosida o’quvchilar diqqatini
tevarak-atrofdagi voqelikka, o’z
fuqarolik burchlariga ongli
munosabatni shakllantirishga
qaratishdan iboratdir.Ko’pincha
o’quvchilarning o’z burchlari
to’g’risidagi bilimlari tasodifiy,
yuzaki bo’ladi. Tushuntirishdan
maqsad – biror voqea,hatti-
harakat,hodisaning ijtimoiy, ahloqiy,
estetik mazmunini ochishda, xulq-
atvor va insoniy munosabatlarni
to’g’ri baholay olishda o’quvchilarga
yordam berishdir.
•
Tarbiyachi tegishli qoida va
talablarga qanday rioya etish
zarurligini bolalarga
ko’rsatadi va
tushuntiradi.Qoida va
talablar fakt va misollar
bilan tushuntirilsa, ularni
bolalar ravshan anglab
oladilar va onglariga
chuqurroq singadi.Natijada
bu qoida va talablar
bolaning kundalik hayot
tarziga aylanadi.Ahloqiy
qoida va talablarning bola
hayotiga singib ketishi
ko’p jihatdan uning
e’tiqodini mustahkam
bo’lishiga bog’liq
Uqtirish.Bu usul biror ahloqiy fazilatni o’quvchilar ongiga
singdirish va ular tomonidan uqib olinishini ta’minlashga
asoslanadi. Shuning uchun o’qituvchilar va tarbiyachilar
o’quvchilarni tarbiyalaganda va ularga axloqiy fazilatlarni
tushuntirganda uning afzalliklarini ko’rsatuvchi dalillar
keltirishi, isbotlashi, ishontirishi lozim. ”O’qigandan uqqan
yaxshi” degan xalq maqoli bor. Uqib olingan axloqiy fazilat
bolada mahkam singib qoladi.
Uqtirishning natijali chiqishi hammadan oldin tarbiyachining
obro’siga bog’liq.Agar tarbiyalanuvchi o’z tarbiyachisini izzat-
hurmat qilsa, unga ishonsa, uning o’git-nasihatlariga quloq solsa,
uqtirish natijasi samarali bo’ladi. Aks holda uqtirish tegishli
natija bermaydi. Uqtirish jarayonida o’qituvchilar bolalarning
o’zlarida o’z qobiliyatlariga,kelajak istiqbollariga ishonch
tug’dirmog’i lozim, bu esa bolalarda axloqiy fazilatlarning puxta
uqib olinishini ta’min etadi. Tarbiyalash jarayonida ishontirish,
tushuntirish va uqtirish hamma vaqt birga, bir-biri bilan
mustahkam bog’langan holda olib boriladi. Bunga tushuntirish
va uqtirish orqali erishiladi.
Pedagogika fani ishontirish usullariga muhim o’rin berish bilan
birga, majbur etish usulini ham inkor etmaydi.Agarda o’quvchi
o’z oldiga qo’yilgan talabning mohiyatini va mazkur qoidaga
nima uchun
rioya etish
zarurligini
tushunib turgani holda
itoatsizlik ko’rsatsa va belgilangan tartib-qoidani buzsa, uni bu
tartib-qoidalarni bajarishga
majbur qilmoq kerak. Axloqiy
qoidalarni buzuvchilarga indamaslik va beparvolik bilan qarash
esa jamiyatga ziyon keltiradi.
Yuqoridagilarga asoslanib, shunday xulosaga kelish mumkin:
•
chinakam obro’ bolalarni
hurmat qilish bilan birga, ularga
nisbatan talabchan bo’lishga, bolaga chin ko’ngildan g’amxo’rlik
ko’rsatishga, unga yordam qilabilishga, tarbiyachining bolalarga
namuna bo’ladigan o’z shaxsiy fazilatlariga asoslanadi.
FOYDALANILGAN
ADABIYOTLAR:
•
1. Kadrlar tayyorlash milliy dasturi. Toshkent: Sharq,
1997.
•
2. Abu Ali ibn Sino. Ziynat. Toshkent: Sharq , 1992.
•
3. Abu Nasr Forobiy. Fozil odamlar shahri. Toshkent:
Xalq merosi,1999. – 224 b.
•
4. Ajdodlar o’giti. Hikmatlar, hikoyatlar, tamsillar. //
To’plovchi B.Ahmedov. Toshkent: Cho„lpon, 1991.
•
5. Azarov Yu.I. Bolalarni sevish san‟ati. Toshkent:
O’qituvchi, 1992.
Do'stlaringiz bilan baham: |