Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

ишорасиберилиб,совчиларқайтакеладиганбўлибкузатилибди.
Сизбахтнингсуратиниқандайтасаввурэтасиз?Менўшасуратни
кўзгудакўрибтурардим.
.
.
***
28сентябрь

---

39
Орадан бир ҳафта ўтиб,совчилар яна келди.Бу сафаргиси
шунчаки ўзбеконарасмиятчиликюзасидан эди.Элчилар бемалол
гурунглашиб ўтиришди.Тўй кунини ҳам ўзларича тахминан май
ойларигатайинқилишди.
Оиламизда тўй кайфияти уйғонди. Дадам ҳам ичкиликни
йиғиштириб,менга очиқ юз билан гапирадиган бўлди.Ҳамма
тараддуддаандармон,майдагапларнингдамикесилган,меншаҳар
вақишлоқўртасидақалдирғочдекчархуриббориб-
келар,ҳаргал
курсдошдугоналаримниуйгатаклифқилиб,сарполаримниёйибфикр
сўрар,тезроқкамомадимнирисоладагидекбитиришпайидаэдим.
“
Мен қиларман ўттиз,Эгам қилар тўққиз”деган нақл беҳуда
тўқилмаган экан. Бандасининг тадбири манглайдаги битикни
ўзгартиролмаслигиникимҳамўйлабдидейсиз?
Не-
не ширин орзулар билан қайта-
қайта сандиққа тахланган
сарполартахибузилмайқолибкетишинименхом сутэмганбанда
қайданамбилибман.
.
.
Одатдагидекшанбакунипешинданкейинқишлоққаучиб-
қўниб
қайтсам,дадам,“Қизим,оёқларимни уқалаб қўй,негадир ўзимни
ҳолсизсезяпман”,деди.Уст-
бошимниалмаштирибэндиоёқларини
уқалашгаўтирганэдимки,дадамгапбошлади:
–Қизим,ўзимбилиб-
билмайсенгакўпзулмўтказдим,ичибуйга
қайтган пайтларим эзилганингни билатуриб,иродамни жиловлай
олмадим.Меникечир.
.
.Сениямжонинггатегдим-
а.
.
.Ўқишгабормай
туратур,янауч-
тўрткун.
.
.буёғиозқолди,яқиндаҳаммаситугайди,
–¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬деди.
Букутилмагангапнингзарбиданэсанкирабқолдим.
–Йўғ-
е,дада,нималардеяпсиз?Ҳечам менгазулм ўтганийўқ.
Аксинча,менсизниюзингизниергақаратдим.Умримниохиригача
оёғингизниуқалаб,хизматингизниқилсамҳамўзимникечирмайман.
Ахирбуоёқларменучунқанчахизматқилган,– дедим кўзларим
ёшланиб.
–Раҳмат,қизим,яхшиямонангсенитуққанэкан,кенжақизнинг
меҳри–фариштанингсеҳридегангапрост,–деб,енгилхўрсиниб
олди-
да,бугунгисананисўради.
–Тўққизинчимарт,–дедим.
¬– Ҳа,туғилган кунингга икки кун қопти-
да? Унгача кетиб

---

40
қолмасамбўлдиэди,–деди.
.
.
–Дўхтирчақирайми?
– Керакмас,ўз уйимда тинч-
хотиржам ўлмоқчиман,– юзини
девортомонастаўгирди-
да,–менўлсамйиғлайсанми?–дебсўради.
– Дада!– овозимни кўтардим жаҳл қилиб.Кейин вазиятни
юмшатишучун,–жиннибўпманмийиғлаб,–дедимзўракикулиб.
– Йиғлама, агар сен йиғласанг, мен чидай олмайман,
кўзёшларингникўтаролмайман,–дебўзийиғлабюборди.
.
.
– Дадажон,кетишгақўймайман сизни,ҳаққингизйўқ таслим
бўлишга,ҳалитўйдафотиҳаберишингизкерак,– дедим янагапни
ҳазилгабуриб.
¬–Айтганча,сенгабиромонатбор,тўйданкейинбермоқчиэдим.
.
.
¬– Ўша омонатни менга бергунча кўксингиздаги омонатни
топширмай туринг,– дедим сўз ўйини қилиб.Одатда бунақа
гаплардандадам завқланибкетарди.Бугалилгаригидекмуносабат
сезмадим.
– Кошкийди ажал бирортамиздан рухсат сўраса.