Озод МЎъмин буюк амир темур

Озод Мўъмин Хўжа. Буюк Амир Темур ёқути 
шунақанги тиниқки – сув қилиб ичсангиз бўлади. Ҳовлимда 
ўсаётган ўсимликлар, дарахтлар менга табиат қўйни қандай 
гўзаллигини таъкидлашади. Деразани очиб қўйиб, қушларнинг 
чуғурини эшитиб, асарлар ёзишга тушдим.
Лекин, қувончим узоққа чўзилмади. Уч-тўрт кунда бу ердан 
хафсалам пир бўлди. Сабаби, яқинимдаги катта трассада, 
бетиним – эрта-ю кеч машиналар қатнар экан. Кимдир сигнал 
чалган, кимдир қаттиқ тормоз берган, ғир-ғир қатнов шовқини. 
Хуллас – бу шароит асло ёқмади. Наилож, тарк этдим, бу сўлим 
гўшани. 
“Дом”имга қайтиб, бошқа қишлоқ излай бошладим. Ниҳоят, 
бир таклиф маъқул тушди. Янгийўл томонда, катта трассадан 
узоқда, бир ажойиб қишлоқ бор экан. Беш-ўн кунлик озиқ-овқат 
ғамлаб олсангиз, тинч яшайверар экансиз. Ҳеч ким безовта 
қилмас экан. Машиналар қатнови ҳам йўқ, ҳаво ҳам мусаффо, 
одамлари содда, тўпори, тоза кўнгилли – барчаси деҳқончилик 
ёки чорвадорлик билан кун кечиришар экан. Экологик сут, қатиқ 
ва гўшт бемалол. Пул бўлса бўлди. Бироқ, биласизми, бу жой 
ҳам икки ҳафтада ёқмай қолди. Сабаби, ярим кечагача 
ишлайман, уйқуга тўйиб улгурмасимдан, тонг ҳам ёришмасдан 
хўрозлар қу-қу-қулаб уйғотадилар, моллар мўърашади, қўйлар 
маърашади. Эшаклар эса... Айтмай қўя қолай. Бу ҳам майли, 
айниқса улардан тараладиган ҳид жуда ўзига хос экан. 
Ўрганолмадим. Ниҳоят, бу ифор франциялик атиршуносларнинг 
асло эътиборини тортмаган бўлса, менга не керак, деган фикрга 
келдим. Бундан ташқари, интернет йўқ. Жаҳондаги энг охирги 
янгиликлардан бехабар юраберасиз. Тушунгандирсиз... тез орада 
бу қишлоқ ҳам мен учун тарихга айланди.
Шундан сўнг, трассадан узоқ, интернети бор, яқинида мол-
қўйлари йўқ, лекин баҳаво, табиати гўзал қишлоқ ахтара 
бошладим. Жуда бахти кулган одамман-да, кўп ўтмай, шундай 
маскан топилди! Қаерда бор экан бундай антиқа, ҳар қандай 
www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
79

---

Озод Мўъмин Хўжа. Буюк Амир Темур ёқути 
инжиқ одамнинг талабларига жавоб берадиган қишлоқ, деб 
ўйлаётгандирсиз? Албатта, ҳайрон бўласиз! Аммо, шундай 
маскан бор экан!
Топилиш воқеаси қуйидагича рўй берди.
Тунда, биласизки, деярли барча ухлайди. Фақат софдил 
қоровуллар, масъулиятли навбатчи шифокору ҳамширалар, 
посбонларимиз – милиция ходимлари, ўт ўчирувчилар, тўй 
ўтказиб келиб, қистирилган пулларни қайта-қайта санаётган ва 
бўлишаётган қўшиқчи санъаткорлар дам олиш нималигини 
билмай, тонггача бетиним меҳнат қиладилар. Кейин, то 
пешингача пишша-пишша ухлайдилар.
Мен, бу санаб ўтилган меҳнаткашлар сирасига кирмайман, 
шунинг учун миқ этмай ухлаб ётгандим, кимдир келиб уйғотди. 
“Одамзот! Тур ўрнингдан, уйғон!” Ким экан бу менга мурожаат 
қилаётган кимса, деб ҳайрон бўлдим. Ёнимдаги тумбада турган 
соатга қарадим: 3:47! Қўлимни узатиб, торшернинг ёқгичини 
босдим. Хона ёришди. Не кўз билан кўрайки, шундоқ қаршимда 
стулда бир ғалати, одамга ўхшаш хилқат ўтирибди. Аввалига 
қўрқдим. Бир неча сониялардан сўнг англадим: ахир бу кимса 
ўғри эмас, умуман Ер одами эмас! Ўзга сайёралик! Ва унга сўз 
қотдим.
– 
Ҳа, оғайни! Нима гап? Нега уйимга кириб олиб, мени 
уйғотяпсан?
– 
Мен, билиб қўйгинки, инсон орзуларини амалга оширувчи 
фирманинг вакилиман. Сенинг буюртманг бўйича келдим.
– 
Нега тунда келасан? Ахир, ухлаяпман-ку! Бу – 
биринчидан! Иккинчидан, мен сизнинг фирмангизга буюртма 
бермаганман!
У жилмайди. Ҳар ҳолда, сал бошқачароқ юз ифодасида 
шунга ўхшаш ўзгариш рўй берди.
– 
Одамзот, сен албатта расман мурожаат қилганинг йўқ. Биз 
ҳеч қачон расмий мурожаатлар бўйича ишламаганмиз. 
www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
80

---