O‘zbekiston tarixi (IV asrdan XVI asrgacha)

Dehqonlar va ular xo‘jaligidagi hayot.
 Qabila boshliqlari, 
ishboshilar o‘zla 
ri 
ga tegishli yer maydonlarini sug‘orish 
tarmoqlarining yuqori qismi dan, ayniqsa, to‘g‘on boshi atrofidan 
ajratib olganlar. Bu yo‘l bilan ular suvdan dehqonchilikda 
bemalol foydalanish, suv taqsimotini nazoratga olib, qishloq 
aholisi ustidan o‘z ta’sirini o‘tkazish imkoniyatiga ega bo‘l-
ganlar. Shu tariqa, ular ziroatkor aholi ustidan hukmronlik qila 
boshlaganlar. O‘sha davrda ular 
dehqonlar 
deb  atal gan.
Dehqonlar shaharlarda hashamatli qasr va saroylarga, 
savdo va hunarmandchilik do‘kon-u rastalaridan iborat kat-
ta 
gina xo‘jalikka ham ega bo‘lganlar. Qishloqlarda esa 
ekinzor paykal lardan tashqari, ularning ko‘shk va istehkomli 
qo‘rg‘onlari, tegirmonlari bo‘lgan. Ko‘pdan ko‘p xizmatkorlar 
dehqonlarning xo‘jaligida qishin-yozin mehnat qilganlar. Har 
bir katta yer egasining 30–40, 50–100 va ba’zan undan or-
tiq maxsus askarlar guruhi –