O‘zbekiston tarixi (IV asrdan XVI asrgacha)

Muhammad 
Xovandshoh
 
ibn Mahmud
dir. U Balxda tug‘ilgan bo‘lsa-da, 
umrining deyarli ko‘p qismini Hirotda o‘tkazadi. 
Mirxond
ning 
ota-bobolari  asli  buxorolik  bo‘lib,  fiqh  ilmida  zamonasining 
yetuk olimlari sifatida shuhrat topganlar. Mirxond haqida 
ma’lumotlar juda kam. U haqda ayrim ma’lumotlar nabirasi 
Xondamir
 tomonidan yozib qoldirilgan: “
Padarpanoh janob 
amir Xovand Muhammad yigitlik chog‘larida turli ilm­
larni­ tahsil­ etish­ va­ nafis­ fazilatlarni­ kamoliga­ yetkazish­
yo‘lida tirishqoqlik va zo‘r mehnat qildi…qisqa vaqt ichida 
bilimdonlikda zamon fozillarining peshqadami bo‘lib oldi. 
U (ko‘proq) tarix ilmini kasb qildi va jahon ahvolini hamda 
osori atiqalarini tahqiq qilishga kirishdi. Oliyjanob xotirani 
tez fursat ichida bu fanni egallashdan forig‘ qildi, ammo fe’l­u 
atvori maishat ahli bilan qo‘shilishga yo‘l bermadi, zavq­u 
shavqqa berilmadi… Dars berish va amr­u ma’rifatga ishtiyoq 
uning ravshan xotirida aslo ko‘rinmadi. Ammo (bu hol) … orzu 
va omonlikning qiblagohi, ya’ni oliyjanob Sulton (Husayn) 
hazratlari yaqin do‘sti (Amir Alisher Navoiy)ning huzurlariga 
borganicha va uning har turli navozish, marhamat, iltifot 
hamda muruvvatlarini topgunlaricha davom etdi
”.
Mirxond
 Alisher Navoiyning ko‘rsatmasi va homiyligi 
bilan “
Ravzat us­safo
” (“Jannat bog‘i”) asarini yozadi.