O‘zbekiston tarixi (IV asrdan XVI asr boshlarigacha)

Abul-
qosim Bobur
qo‘shinining shaharga yaqinlashib kelayotganidan 
xabar topib poytaxtni jangsiz bo‘shatib, Movarounnahr tomon 
qochadi. Ulug‘bek farmoni bilan Balxga noib qilib tayinlangach, 
viloyatda 
«tamg‘a»
solig‘ini bekor qilib, savdogarlarni o‘z ta-
rafiga og‘dirib oladi. Otasidan norozi bo‘lgan amirlarni atrofiga 
to‘playdi. Hatto Abulqosim Bobur bilan bog‘lanib, uni birlashib 
Ulug‘bekka qarshi kurashga undaydi. Shunday qilib, Abdullatif 
o‘z otasiga qarshi ochiqdan ochiq dushmanlik yo‘liga o‘tadi.
Davlatning yaxlitligini saqlab qolmoq 
uchun Ulug‘bekda o‘zining isyonkor va 
makkor o‘g‘liga qarshi yurish qilishdan boshqa iloji qolmaydi. 
Ammo mamlakatda siyosiy vaziyat keskinlashib, Ulug‘bekning 
ahvolini yanada mushkullashtiradi.
Hirotdan Samarqandga qaytar ekan, Ulug‘bek old tomondan 
Dashti Qipchoq ko‘chmanchilarining hujumiga duchor bo‘ladi. 
Abulxayrxon boshchiligidagi ko‘chmanchilar o‘shanda Tosh-
kent, Shohruxiya, Samarqand va Buxoro tevaragidagi qishloq-
larni talab, podshoh va yirik mansabdorlarning shahar atrofidagi 
chorbog‘lari va ko‘shklarini vayron qiladilar. Ikki tarafdan kel-
gan dushmanlar bilan bo‘lgan to‘qnashuvlar oqibatida Ulug‘bek 
qo‘shini qattiq shikast topib, zaiflashib qoladi. Shu vaqtda 
Samarqandda vaqtinchalik noib qilib qoldirilgan Ulug‘bekning 
kichik o‘g‘li Abdulazizga qarshi Samarqand amirlarining norozi-
ligi kuchayib, Ulug‘bek uni bartaraf qilishga majbur bo‘ladi.
Otasining qiyin ahvolda qolganini kuzatib turgan Abdulla-
tif qulay fursatdan foydalanib, bosh ko‘taradi va Amudaryodan 
kechib o‘tib, Termiz, Shahrisabz va Xuzorni osongina zabt eta-
di. So‘ngra Samarqandga qarab yo‘l oladi. 
1449-yil oktabr
da
Damashq qishlog‘i
yaqinida qattiq jang bo‘ladi va bu jangda