beradi onam xo‘rsinib
(175),
-Mo‘m tishlab o‘tirasanmi! Gapir!
(215), -
Pashshalarga yem bo‘lib o‘tiravering! – deydi kinoyali tovush bilan Turg‘un
(220).
Oybek epitetlari badiiylikdan ko‘ra ko‘proq realistik obraz yaratishga xizmat
qilgan ko‘rinadi:
jing‘il hassa
/13/,
saxtiyon mahsi
/16/,
qora sho‘rva
/20,28/,
yovg‘on xo‘rda
/38/,
gardin piyola
/129/,
sag‘ri kovush
/3/ kabi. Ba’zi o‘rinlarda
epitetlarni qo‘llash muvaffaqiyatli chiqmagan
: Tor ko‘chada, qo‘shnimizning eski,
shaloq eshigi oldida mening
chol bobom
o‘z o‘rtog‘i – uzun soqolli, yirik jussali,
kar quloq mo‘ysafid bilan nimalar to‘g‘risidadir ezmalanib so‘zlashadi
/3/. Ammo
quyidagi gapda
isimlik
so‘zini istarasi issiq ma’nosida original qo‘llagan:
G‘affor
akaning xotini Rohat kelinoyi oppoqqina, ko‘zlari o‘ynoqi,
Do'stlaringiz bilan baham: |