O’zbеkiston rеspublikasi

VIQOR

Viqor deb kibr va g’ururdan, manmanlikdan o’z nafsini saqlamakni aytilur. Viqor shar’ va hikmat yuzasidan inson uchun eng kerakli yaxshi xulqlarning biridur. Viqorsiz odam e’tiborsiz boyga, kibrli kishi illatli faqirga o’xshaydur. Har kimning qadr va e’tibori nafsining viqori ila o’lchanur. Vuqur kishilar kibr va g’ururga aslo yaqin yurmaslar. Chunki g’urur, manmanlik, takabburlik kishini xor, xalq orasida bee’tibor qilur, har qancha ilm va davlat sohibi bo’lsa ham, bir pulcha qadr va qiymati bo’lmas. «Mani bilursanmi? Munday qilurman, unday saxovat qilurman», – deb o’zini-o’zi maqtamoqlik, riyokorlik, zo’r ayb va viqorsizlikdur. Viqorli kishi yomon xulqlardan pok, adolatli, ishida, so’zida to’g’ri, shafqat va marhamatli, o’z dindoshlariga xayrixoh, millat foydasiga tirtishuvchi, sof qalbli, arslon yurakli bo’lur.

Hazrati Ali: «Vuqur kishi kibr va g’ururdan pok bo’lur. Viqor odamgar- chilikning madori, iftixori, insoniyatning homiyi e’tiboridur. Lekin viqorning haqiqiy darajasiga yetmak uchun ilm va ma’rifat lozimdur», – demishlar.

Afsus bu zamonda biz m e’tibor yo’q, Yosh-u qarida g’ayrat-u, nomus-u or yo’q. Fisq-u fujur ila giriftor barcha jon,

Ilmi amalda bizda sabot, viqor yo’q. O’tmoqda umr hoyi havas birla bar havo, Millat g’amini o’ylag’uvchi hushyor yo’q.