O‘zbeкiston respubliкasi

Metonimiya (grekcha: metonymia – “qayta nomlash”) ifodalan-mishlarining o‘zaro bog‘liqligi, aloqadorligi asosida bir ifodalovchining boshqa ifodalovchi uchun ishlatilishi.
Metonimiya ham yangi ma’no hosil qilish jarayoni va bu jarayon natijasining barqarorligiga ko‘ra lison va nutqqa daxldor hodisa. Boshqacha aytganda, metonimik hosila ma’no sof nutqiy yoki lisoniy(lashgan) bo‘lishi mumkin.
Metonimik ma’nolarning asosiy ko‘rinishlariga misol keltiramiz:
1) bir narsa predmetning nomi bilan shu predmetdagi boshqa bir narsa ataladi:
a) stakan – 1-ichimliklar uchun ishlatiladigan silindr ko‘rinishdagi shisha idish; 2-bir stakan hajmiga teng suyuqlik miqdori (bir stakan suv);
b) dasturxon – 1-o‘rtaga yozilib ustiga oziq-ovqat qo‘yiladigan mato materialli ro‘zg‘or buyumi; 2-yeyish uchun o‘rtaga qo‘yilgan oziq-ovqat.
2) materialning nomi shu materialdan yasalgan mahsulotga o‘tadi:
a) kumush – 1-oq-ko‘kish rangli yaltiroq tusli asl metall; 2-kumushdan zarb qilingan pul, tanga;
b) qog‘oz – 1-yozish, chizish, kitob, gazeta, jurnal boshqa hamda boshqa shunga o‘xshash maqsadda ishlatiladigan yog‘och, eski latta-putta va shular kabidan tayyorlangan yupqa material;2-varaq, bet.
3) joy nomi bilan shu joyda yashovchi kishilar ataladi:
a) qishloq – 1-aholisi ko‘proq qishloq xo‘jaligi bilan shug‘ullanuvchi aholi punkti; qishloq – 2-qishloqda yashovchi kishilar (Qishloq nima deydi?).

3. 
   harakat ifodalovchisi bilan uning natijasi yoki unga aloqador bo‘lgan jarayon nomlanadi:
   

to‘y – 1-yeb-ichish natijasida nafsni qondirmoq; 2-bazm-tomosha bilan ziyofat berib o‘tkaziladigan marosim.
4) predmetning nomi bilan shu predmet hosilasi ataladi:
a) til – 1-og‘iz bo‘shlig‘ida harakatlanuvchi nutq a’zosi; 2-shu nutq a’zosi harakati natijasida hosil bo‘lgan nutq;
b) Navoiy – 1 o‘zbek mutafakkir shoiri; 2-Alisher Navoiy asari.
Кo‘rinadiki, metonimik hosila ma’noning ayrimi sof lisoniy mohiyat kasb etgan bo‘lsa, ayrimi nutqiy sathdagina mavjud. Masalan, Navoiyni o‘qidim gapidagi Navoiy so‘zi ellipsis natijasida tushib qolgan asar so‘zining ma’nosini ifodalamoqda va u sof nutqiy xarakterga ega. Ammo keltirilgan dasturxon 2, to‘y 2, qog‘oz 2, kumush 2 ma’nolari lisoniylashgan, sememaga aylangan metonimik ma’no.
Metonimik hosila ma’noning vujudga kelishi, asosan, lisoniy bog‘lanish emas, balki obyektiv borliq hodisalari orasidagi nolisoniy aloqadorlik bilan bog‘langan.
Vazifadoshlik – semema vujudga kelishining asosiy yo‘llaridan biri. Vazifadoshlik asosida semema vujudga kelishi ham, metaforada bo‘lgani kabi, o‘xshashlikka asoslanadi. Biroq metaforada tashqi ko‘rinishdagi o‘xshashlikka asoslanilsa, vazifadoshlikda bajariladigan vazifaning o‘xshashligi asosida yangi ma’no vujudga keladi. Masalan, dastlab kamonning paykoni o‘q deb atalgan. Miltiq kashf etilgach, uning porox to‘ldirilgan pistonli gilzasi ham paykonniki kabi vazifa (ya’ni o‘ldirish)ni bajarganligi bois o‘q deb ataladi. Rus tilidagi pero (pat) so‘zining bugungi ma’nosi ham shunday ma’noviy taraqqiyotga ega. Ma’lum bo‘ladiki, vazifadoshlik asosida vujudga kelgan hosila ma’no nafaqat mustaqil semema darajasiga etadi, balki o‘ziga asos bo‘lgan bosh, asosiy sememadan ham ko‘ra faollashib, qo‘llanish doirasi kengayib ketadi. Masalan, ilgari ko‘mir so‘zi «ko‘mib yondirish yo‘li bilan o‘tindan tayyorlangan yoqilg‘i» sememasiga ega edi. Bugungi kunda bu semema tarixiylashib, u «yer qatlamida tabiiy yo‘l bilan hosil bo‘lgan qattiq va qora rangli yoqilg‘i» hosila sememasi bilan nutqimizda yashaydi.
Ma’lum bo‘ladiki, leksema semantikasidagi lisoniy o‘zgarish quyidagi natijalarga olib keladi: