6
1. ADABIYoTLAR ShARHI
1.1. Marjumakning kelib chiqishi va tarixi
Olimlarning fikricha, marjumak o’simligi eramizdan oldingi 3000 yillikda
ham ma’lum bo’lgan, insonlar tomonidan 2,5 ming yil muqaddam ekila
boshlangan. Ma’lumotlarga ko’ra, marjumakning kelib chiqishi Janubiy-Sharqiy
Osiyo, Hindistonning Himolay tog’lari hisoblanadi. Marjumak keyinchalik
Hindistonning boshqa hududlariga, shuningdek, Mongoliya, Xitoy, Yaponiya,
Rossiya, Ukraina va boshqa mintaqalarga tarqalgan. Rossiyada marjumakning IV-
IX asrlarda madaniy o’simlik sifatida donidan foydalanilgan [Smirnov,
Koneychuk, 1970; Saviskiy, 1970; Populidi, 1976; Alekseyeva, Pausheva, 1988;
Grыznov, Matveyeva, Sokolov, 1973; R.Oripov, N. Xalilov, 2007].
Hozirgi vaqtda Yevropa davlatlarida marjumak ko’plab ekiladi. Amerika
qit’asi, Fransiya, Xitoy, Hindiston, Ukraina, Boshqirdiston, Uzoq Sharqda ko’plab
yetishtiriladi [K.Saydaliyev,2009].
Tatar marjumagi (Fagopyrum tataricum) ko’proq Sharqiy Osiyoda: Xitoy,
Hindiston, Nepal, Yaponiya va boshqa mamlakatlarda keng tarqalgan. Bu
mamlakatlarda marjumak yuqori tog’ mintaqalarida yetishtiriladi. Bu esa tatar
marjumagi tog’ning noqulay iqlim sharoitlariga chidamlilik xususiyatlariga ega
ekanligidan dalolat beradi. Bu o’simlik havoning past harorati, qurg’oqchilik,
tuproqda ozuqa moddalar yetarli bo’lmaganda ham o’sib rivojlana oladi, hatto
quyosh nurining ultrabinafsha nurlari spektri yetishmasligiga ham bardosh beradi.
Yuqoridagi ma’lumotlar tatar marjumagi tarkibida yuqori miqdorda flavonoidlar
borligi tufayli, tashqi muhitning noqulay omillariga chidamlilik qobiliyatiga ega
[Y.Keli, 1992].
Tatar marjumagining Himolay turida kasalliklarga qarshi dorivorlik xususiyati
kuchli bo’ladi. Bu turning doni qipig’i 10-12 % ni tashkil qilganligi sababli undan
yuqori hosilli navlar yaratish uchun boshlang’ich material sifatida foydalanish
mumkin [Krotov A.S., 1975]. Shuningdek, bu marjumak turidan Xitoyda un,
7
granulali un, makoron, likyor, kosmetika va boshqa mahsulotlar olinmoqda.
Marjumakdan olingan un radiasiyadan kasallangan bemorlar uchun dorivor ozuqa
hisoblanadi [Gang Zn., Yu T, Shifeng., 1995]. Bu tur boshqa ekin turlarini chetdan
changlatishda muhim ahamiyatga ega, chetdan changlantirish natijasida boshqa
ekinlar hosildorligini oshiradi [Hirose T., Ujihara A., 1998]. Ushbu tur boshqa
turlarga nisbatan ko’p to’pgul hosil qiladi va ko’p don hosili beradi [Sherhand K.,
1992]. Xitoyda tatar marjumagining tetraploid navlari yaratilgan bo’lib, ular yuqori
hosil berishi bilan ajralib turadi [Joshi V.D., Rana R.C., 1992]. Bu navlar ma’danli
o’g’itlardan maksimal foydalanib yuqori hosil beradi [Tahir J., Farooq S.,1989].
Dunyoda hozirgi davrda «ekologik toza oziq-ovqat yetishtirish» tendensiyasi
kuzatilmoqda, shuning uchun marjumak tabiiy oziq-ovqat mahsulotlari orasida
muhim o’rin tutadi [Arora R., Baniya B., Soshi B., 1995]. Ilmiy asoslangan
tibbiyot me’yori bo’yicha har bir kishi, bir yil davomida o’rtacha 7,5 kg marjumak
doni (yormasi) iste’mol qilish lozim [Priщyep N.I, 1992].
Qishloq xo’jaligida ko’plab ekilayotgan oddiy marjumak yovvoyi (tatar)
marjumagidan kelib chiqqan bo’lib, hozirda uning 100 dan ortiq navlari bor.
Marjumak Rossiyada 1,5 mln. ga, Ukrainada 387 ming ga, Qozog’istonda
307 ming ga, Belorussiyada 18 ming ga ekilgan bo’lib, 1991 yilda MDH
davlatlarida umumiy ekin maydoni 2,2 mln gektarni tashkil qilgan. Ushbu
maydonda 56 ta seleksiya navi va 4 ta tetraploid navlar ekilgan [Kadыrova F.Z.,
Nijegorodseva L.S., 1993]. Rossiyada marjumakning o’rtacha hosildorligi 5-8s/ga
bo’lib, yillik yalpi hosil 1,0-1,3 mln tonnani tashkil qiladi [Lopachev N.A.,
Makarov A.D., 2003]. Lavriyenko G.T., (1993)ning ta’kidlashicha, hosildorlikning
pastligiga
sabab ilmiy asoslangan agrotexnikaning qo’llanilmasligidir.
Moldaviyada har yili 697 ming ga marjumak maydonga ekilib, o’rtacha
hosildorligi 7s/ga ni tashkil qiladi [Tostayeva A.G., Gorishayeva I.A., 1998].
Do'stlaringiz bilan baham: