O’zbekiston respublikasi qishlok va suv xujaligi vazirligi

Mavzu: G’o’zani so’ruvchi zararkunandalariga qarshi kurash choralari.


Reja.

1. 
   Kirish.
   
2. 
   Asosiy qism.
   

2.1. G’o’zanmg asosiy zararkunandalari.

2.2. G’o’zanmg so’ruvchi zararkunandalari.

2.3. O’rgimchakakna, o’simlik shiralari, trips, oqqanot, qandala xamda sikadalar (saratonlar) bioekalogiyasi va zarari.

2.4. G’o’zaning soruvchi zararkunandalarga qarshi kimyoviy kurash choralari.

3. 
   Xulosa.
   

IV .Foydalanilgan adabiyotlar.


I. KIRISH

Entomologiya 18 asrda jamiyat va ilm taraqqiyoti natijasida zoologiya fanidan mustaqil bo’lib ajralib chiqdi, keyinchalik o’z navbatida bir qator kenja amaliy fanlarga bo’linib ketdi. Bular jumlasiga umumiy entomologiya, qishloq xo’jaligi entomologiyasi,o’rmon tibbiyot va vetenariya entomologiyasi kiradi. Asalarichilik va ipakchilik entomologiyaning amaliy tarmog’I xisoblanadi. Qishloq xo’jaligi entomologiyasi agronomik fan bo’lib u qishloq xo’jalik ekinlariga zarar yetkazadigan xashorotlarni o’rganadi, o’simliklarning shikastlanishiganisbat bo’lgan munosabatini va kurash usullarini ishlab chiqadi. Qishloq xo’jalik entomologiyasining asosiy vazifasi - o’simliklarga xashorotlar tomonidan yetkaziladigan zararni kamaytirish yoki oldini olish. Ma’lumotlarga ko’ra yiliga butun dunyoda o’stirilayotgan o’simliklar xosilining 35 % nobud bo’ladi, uning 14 % zararli xashorotlar ulushiga to’g’ri keladi. Bundan tashqari 20 % xosil tashish va omborlarda saqlash paytida nobud bo’ladi. Bizning mamlakatimizda xam qishloq xo’jalik ekinlariga turli zararkunandalar zarar yetkazishi mumkin. Ildiz kesar tunlamlar, chigirtkalar, shiralar , o’rgimchakana, ko’sak qurti, oma mevaxo’ri va boshqalar shular jumlasidandir. Bundan tashqari keying yillar mobaynida boshqa turdagi zararkunadalar ( oldin axamiyati past yoki uuman bo’lmagan karantin obektlari ) tez rivojlanib zarari ortib bormoqda. Bularga kolorado qo’ng’zi, anor mevaxo’ri, qovun pashshasi, tut parvonasi va kiritish mumkin. Qishloq xo’jalik entomologiyasi mamlakatimizda uzoq yillardan buyon rivojlanib kelmoqda. Toshkent shaxrida 1911- yilda B. I. Plotnikov ( 1887 - 1959 ) tomonidan Turkston entomologiyasi stansiyasi tashkil qilindi , u O’rta Osiyo respublikalari va janubiy Qozog’istonda o’simliklarni zararkunandalarini o’rganish va ularga qarshi ximoya tadbirlarini ishlab chiqishning asoschisi bo’lib xizmat qiladi. Keyinchalik bu stansiya asosida O’rta Osiyo o’simliklrini ximoya qilish ilmiy tadqiqot institute ( CAHNNZP ) tashkil qilindi. Xozirgi kunga kelib O’zbekistonda Oliy Majlis tomonidan o’simliklarni ximoya qilish qonuni tasdiqlangan bo’lib unga asosan bashorat va karantin xizmatining samarali strukturasi vujudga keltirilgan.




23-расм. Гузани зарарловчи ширалар: 1 - полиз шираси баргда, 2 - гуза шоналаш даврида. 3 - кузда кора шираланган пахта толаси. 4 - хон кизи кунгизининг йнрткич курти, 5 - кагга гуза ширасининг канотлн ва канотсиз зотлари.


II.ASOSIY QISM.

Xashorotlar rivojlanish jarayonida yoki ontogenez davomida ikki davrni - tuxum ichida embrional rivojlanishini va tuxumdan chiqanidan keyin postembrional rivojlanishni kechiradi. Umuman xashorotlar to’rt fazani; tuxum lichinka g’umbak va ulg’aygan xashorotlik ( yetuk zot ) davrini o’tkazadi. Tuxumdan chiqqandan keyin yani postembrional rivojlanayotganida bir faa boshqa fazaga aylanib boradi. Ontogenezdagi bunday jarayon metamorfoz yoki bir fazadan ikkinchisiga aylanib rivojlanish deyiladi. Umuman xashoratlar to’liqsi va to’liq rivojlanadi. To’liqsiz rivojlanganda xashorot tuxum, lichinka va yetuk zotga o’xshaydi. To’liq rivojlanganda xashorot tuxum, lichinka, yetuk zot va g’umbak fazalarini kechiradi. Xashorotning rivojlanishidagi bu faza bir jixatdan zararli (o’simlikxo’r ) boshqa jixatdan esa foydalidir ( entomofaglar ). Lichinkalar organizmda yog’ moddaning to’planishi turning xayotchanligini oshirish yoki pasayishida yetakchi axamiyatga ega. Bir necha marta to’plangandan keyin oxirgi yoshdagi lichinka oziqlanishdan to’xtaydi, xarakatlanmay qo’yadi, oxirgi marta tulaydi va g’umbakka aylanadi. Ba’zan g’umbaklanish oldidagi xolatini aloxida faza - g’umbakka aylanish fazasi deb xam ataladi. G’umbak oziqlana olmaydi va ko’pincha xarakatsiz xolatda bo’ladi. U lichinka to’plagan zaxira xisobiga yashaydi shu boisdan uning bu xolati tinim davri xisoblanadi. Xaqiqatda esa bu tashqi xolatiga qarab berilgan tarifdir. G’umbaklik davrida uning ichida juda murakkab gistoliz va gistogenez jarayonlari ro’y beradi. Gistoliz jarayoni boshlanadi , bunda lichinka a’zolari parchalanadi yoki yo’qaladi. Gistogenez yuz berganida to’qimalar va imaginal xayot a’zolari paydo bo’ladi. G’umbaklar tuzulish xususiyatiga ko’ra jiddiy farq qiladi. G’umbak uch xil; ochiq ( qo’ng’iz, pardaqanotlilar, to’rqanotlilar ) yopiq ( kapalak xalsidlar ) yashirin yoki soxta ( pashshalarda ) bo’ladi. Xashorotlarni g’umbaklari xar xil muddatda rivojlanadi; bazilarida esa oylab davom etadi. Ko’pgina xashorotlar g’umbaklik davrida qishlaydi, bunda u diapauza muvaqqat fiziologik tinim davrini o’taydi. Bir oz vaqt o’tganidan keyin qanotlarining tomirlariga gemolimfa to’ladi, ular to’g’rilanadi tig’izlashadi, rang oladi va nixoyat yetuk xashorot vujudga keladi. Odatda yetuk zot tullamaydi va o’smaydi.

Xashorotlarning urchish usullari.

Xashorotlar turli xil usulda urchiydi. Ko’pchiligi tuxum qo’yadigan mavjudod xisoblanib qo’yilgan tuxumlaridan lichinkalar chiqadi. Ayrim xashorotlar boshqacha usullarda; tirk tug’ish partenogenez pedogenez va poliembrioniya yo’li bilan xam ko’paya oladi.





Tirik tuqqanida - murtakning embrional rivojlanishi ona tanasi ichida tugallanadi, shu boisdan tuxum o’rniga lichinka yoki g;umbak qo’yadi. Tirik tug’ish o’simlikning shiralari suvaraklar, koksidlar, tripslar, qo’ng’izlar va pashshalarga xosdir.

Partenogenez - yoki erkak zotsiz urchish. Bu turdagi urchish tuxum qo’yadigan tiri tug’adigan yoki pedogenez shaklida uchraydigan xashorotlar orasida bo’lishi mumkin. Bunday urchish ninachi va qandalalardan tashqari barcha turkumga xos xashorotlar orasida topilgan. Partenogenez turli shakllarda ifodalandi. Ayrim xashorotlarda otalanmagn tuxularidan faqat erkak zot ( buni arrenotokiya deyiladi ) ayrimlarida esa urg’ochi zot ( telotokiya ) yoki ikkalasi xam ( fitokiya ) paydo bo’lishi mumkin. Ayrim xashorotlarga partenogenezning muayyan shakllari xosdir. Masalan asalari, ayrim pardaqanotli xashorotlar, koksidlar va tripslarda partenogenezning arrenotokiya ko’rinishi kuztiladi, yani otalanmagan tuxumlaridan faqat erkak zot uchib chiqadi. SHiralarda esa davriy partenogenez mavjud yani mavsum mobaynida u faqat urg’ochi zot tug’adi, kuzda esa arrenotokiya yoki amfitokiya sodir bo’lib erkak va urg’ochi zotlar



paydo bo’ladi. Xozirgi kunda joriy etilayotgan suniy partenogenez usullari qishloq xo’jaligi amaliyotida katta axamiyat kasb etmoqda. Bunda foydali xashorotlar - entomofaglari ( urg’ochilari ) xamda ipak qurtining erkak zot kapalaklarini ko’paytirish imkoni yaratiladi.




Pedogenez yoki bolalikdagi urchish - lichinka fazasida ko’payishdan iboratdir. Bunda lichinka tuxumdonidagi tuxum partenogetik ravishda rivojlanib, ulardan lichinkalar paydo bo’ladi, u ona lichinka tanasini yeb tashqariga chiqadi, yani bo’g’in lichinkalari o’z navbatida pedogenetik usulda rivojlanadi va ikki jinsli bo’g’in paydo bo’lgunicha shu tartibda ko’payaveradi. Pedogenez partenogezninig bir ko’rinishi xisoblanadi.

Poliembrional yoki ko’p murtakli ko’payish - o’ziga xos ravishda tuxum fazasida urchishdan iborat bo’lib bazi parazit pardaqanotlilarga va yelpig’ichsimon qanotlilarga taluqlidir. Poliembroniya ro’y berganda xo’jayin tanasiga qo’yilgan tuxum murakkab jarayonlar yo’li bilan juda maydalanib ketadi va ularning xar qaysisida lichinka xosil bo’ladi. Bu xilda ko’payish parazit xashorot uchun foydali bo’lib onaning tirik moddasini kam sarflangan xolda tur sonini juda ko’paytirishga imkon beradi. Asosan jinsiy vazifani ado etganidan keyin xashorot , o’ladi. Xashorot yil mobaynida bir necha martalab bo’g’in berishi mumkin. Masalan g’o’za shirasi o’suv davrida 20 tagacha bo’g’in bersa g’o’za tunlamlari uch - to’rt marta, fitonomus esa bir marta bo’g’in beradi. CHermakchi qo’ng’izlar esa uch - besh yil mobaynida bir marta bo’g’in beradi, asosiy vaqt lichinkaning rivojlanishi uchun ketadi. Kuzda salqin tushishi bilan xashorotlar qishlovga tayyorgarlik ko’ra boshlaydi. Bunda muxitning gigrotermik sharoiti shuningdek ozuqaning biyokimyoviy sifat tarkibi muxim axamiyatga ega bo’ladi. Bu narsa zararkunandalarning rivojlanishini uzoq muddatga mo’ljallab bashorat qilishda asos qilib olinadi.

2. 
   G’o’zaning so’ruvchi zararkunandalari
   

Zararkunandalarning so’ruvchi og’iz aparati faqat suyuq ozuqani yani o’simliklar shirasini so’rishga moslashgan. Xashorotning bunday og’iz aparati kemiruvchi xashorotlarnikaga o’xhash yani xama bo’laklari mavjud bo’ladi lekin ular ancha cho’zilib xartum xosil qilib so’rishga moslashgan. So’ruvchi zararkunandalarga o’rgimchakkana, shira , trips, qandala, oqqanot xamda sikadalar ( saratonlar ) kiradi.

O’rgimchakkana - ( Tetranychus urticae Koch ) o’rgimchaksimonlilar ( Arachnoidea )sinfiga, Acariphormes turkumiga o’rgimchakkanalar ( Tetranychidae ) oilasiga mansub.

Tarqalishi. O’rgimchakkana keng tarqalgan zararkunanda bo’lib O’rta Osiyo respublikalaridan tashqari ko’pgina Evropa va Osiyo mamlakatlarida xam tarqalgan. AQSH va Afrika mamlakatlarida g’o’zaga oddiy o’rgimchakkanadan tashqari bir necha shu oilaga mansub boshqa kanalar xam zarar yetkazadi.

Tashqi ko’rinishi. O’rgimchakkana juda mayda bo’g’moyoqli jonivorlar namunasi bo’lib uni oddiy ko’z bilan zo’rg’a ko’rish mumkin. Tanasi oval shaklda bo’yi 0,3 - 0,6 mm ga boradi. Uning baxor - yozdagi bo’g’ini ko’kish - sariq, qishlab chiqdiganlari esa to’q sariq qizil bo’ladi. Tanasining yon tomonlaridagi ikkita qoramtir dog’lari yaqqol ko’rinib turadi. Urg’chisi riv ojlanishida tuxun, lichinka, pronimfa, deytonimfa va yetuklik ( imago ) davrlarini kechiradi. Tuxumi yumaloq shaklda bo’ladi. Lichinka pronimfa va deytonimfa shaklarida yetuk zotidan kichikligi bilan farq qiladi. Lichinkada uch juft nimfa va imagoda esa to’rt juftdan oyoq bo’ladi.

Xayot kechirishi. O’rgimchakkana qishlovdan juda barvaqt o’rtacha bir kecha kunduzlik xarorat 7,3C dan oshganda chiqadi. O’rgimchakkananing birinchi bo’g’ini begona o’tlarda ayiqsa qo’ypechak kabi o’tlarda rivojlanadi. Begona o’tlar qurib dag’allashganidan keyin o’rgimchakkana odatda shamol yordamida o’rgimchak iplari vositasida, shuningdek ish qurollari va xakozolar yordamida tarqaladi. SHu boisdan dastlab g’o’za va boshqa ekinlarning chekka tomonlari zararlanadi. Dalalarning yo’l yoqalaridagi ekinlar kanadan eng ko’p shikastlanadi. Chunki yo’l changi o’rgimchak iplariga o’rnashib ularni tabbiy kushandal aridan ximoya qiladu, bunday o’simliklardagi zararkunandaga akaritsitlar xam yaxshi tasir qilmaydi. O’rgimchakkana yozda ( iyun - avgust ) 8 - 12 kunda, may oyida esa 25 - 30 kunda bir bo’g’in berib rivojlanadi. Ob - xavo sharoiti xamda g’o’zaning turiga qarab 12 tadan 20 tagacha avlod beradi. Rivojlanish vaqtida ularning 40 % dan ko’prog’I tabbiy ravishda qirilib ketadi. Urg’ochisi o’rta tolali




g’o’za navlarida 100 - 160 tagacha tuxum qo’yadi va 30- 40 kun xayot kechiradi. Ingichka tolali navlarida esa 40 - 50 ta tuxum qo’yib 10 - 50 kun yashaydi, begona o’tlarga 30 tagacha tuxum qo’yadi va 10 kundan ziyotroq umur kechiradi. O’rgimchakkana uchun xarorat 26 - 33C xavoning nisbiy namligi 55 - 60 % bo’lishi eng mo’tadil sharoit xisoblanadi.

Zarari. O’rgimchakkana g’o’za va ko’pgina boshqa ekin va daraxtlar uning ashaddiy va doimiy zararkunandasidir, u xammaxo’r zararkunanda bo’lib o’simliklarning 200 dan ortiq turida daraxt va butalarning 38 turida xamda ekinlarning 40 dan ortiq turida uchraydi. G’o’za sabzavot, poliz, dukkakli ekinlar, yeryong’oq, gul va bog’zorlar shular jumlasidandir. Kana asosan barglarning orqa tomiga joylashib un ga shikast yetkazadi, bargni juda ingichka kulrang o’rgimchak iplari bilan o’raydi. Uning nomi xam shunga qarab qo’yilgan. O’rgimchakana og’iz apparatining xeliseralarini xujayraga sanchib kiritib undagi moddalarni so’rib oziqlanadi. Zararlangan barglarning ustki tomonida och tusli qattiq zararlangan joylarida esa qo’ng’ir va qizg’ish dog’lar paydo bo’ladi. Kuchli shikastlangan burglar to’kiladi, o’simlik yalong’ochlanadi va juda majmag’il bo’lib qoladi.