О`zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxsus ta’lim vazirligi

tarixiy 
nodir buyumlarning fan uchun katta ahamiyatga 
ega  ekanini  tushungani  holda,  fan  uchun  to  umrining  oxirigacha  tinmay  xizmat  qilishi  rus 
sharqshunosligi  faoliyatining  samarasi  bo`lib,  bu  rus  sharqshunosligi  uchun  ham,  mahalliy 
tarixchilik uchun ham yangilik va foydali ish edi.
 
O`rta  Osiyo,  shu  jumladan  Qo`qon  xonligi,  Namangan  va  Toshkentda  yashagan,  o`zbek 
xalqining  tarixi,  tilini  va  urf-odatlarini  o`rganishda  Vladimir  Petrovich  Nalivkinning  (1852—
1918) ham qo`shgan hissasi kattadir.
 
Uning  ilmiy  faoliyati  O`rta  Osiyo  xalqlari  tarixi,  tilini  va  etnografiyasini  o`rganishdan 
boshlandi. U rafiqasi M. V. Nalivkina bilan xdmkorlikda «Farg`ona mahalliy aholisi ayollarining 
turmushi  haqida  ocherk»  degan  kitob  yozdi.  V.  P.  Nalivkin  rus  olimlari  ichida  birinchi  bo`lib, 
mahalliy tillarni urganib, mahalliy tarixchilar qo`lyozma asarlarini o`
rgangan 
va shular asosida 
«Qo`qon  xonligining  qisqacha 
tarixi» 
va  «Ruscha-sartcha  va  sartcha-ruscha  lug`at»  hamda 
«Intihob  ut-tavorix  mamlakati  Rusiya»  («Rossiyaning  qisqacha  tarixi»)  kitoblarini  va  40  dan 
ortiq ilmiy agarlar, maqolalar yozgan. Mahalliy xalq tilini juda mukammal bilganligi sababli uni 
erli xalqlar Jahongir to`ra deb ataganlar, u ham bir necha asarini Jahongir to`ra nomi bilan chop 
etgan.
 
Uning  1885  yilda  Jahongir  to`ra  nomi  bilan  yozilgan'  «Intihob  ut-tavorix  mamlakati 
Rusiya»  nomli  asari  buning  yorqin  dalilidir.  Muallifning  «Bu  faqir...  zaboni  nochor  va  suxoni 
ojiz  birlan  tavorix  kitoblari