S
va aylanma
Y
kapitalni
solishtirib, ular o'rtasidagi farq shundaki, deydi Smit, birinchi S bir egadan
ikkinchisiga o'tmay va yana aylanmay foyda keltiradi, ikkinchi
Y
esa egasi qo'lidan
bir shaklda ketib, boshqa shaklda qaytib keladi va foyda keltiradi. Shunday qilib,
asosiy kapital umuman aylanmaydi, aylanma (oborot) kapital esa doimo
muomalada bo'ladi.
Haqiqatda asosiy va aylanma kapital ishlab chiqarish kapitalining ikki
ko'rinishidir. Ular bir-birlaridan qiymatlarining aylanish usullari bilan farq qiladi.
Asosiy kapitalning qiymati konkret mehnat bilan bo'laklar bo'yicha ishlab
chiqaruvchi tovarga ko'chiriladi, aylanma kapitalning qiymati esa to'laligicha shu
tovarga o'tadi. Ijtimoiy kapitalni doimiy va o'zgaruvchan kapitalga bo'lish masalasi
Smitga noma'lum bo'lib qolaverdi.
145
A.Smit kapital jamg'arishga katta ahamiyat berdi, talon-torojlik jamiyat
dushmani, tejamkorlik jamiyat homiysidir, deb e'lon qildi. Ammo u kapital
jamg'arilishini ishchilar tomonidan oddiy iste'mol qilish sifatida ifodalaydi,
qo'shimcha qiymatning kapitallashuvini esa faqat o'zgaruvchi kapitalga aylanish
deb tushundi. Individual kapital doimiy va o'zgaruvchan qismlarga bo'lingan.
Ammo u ijtimoiy kapitalni butunlay o'zgaruvchan kapitaldan iborat deb xato
o'ylagan, ya'ni kapitalning unumli mehnatni ta'minlash uchun ketadigan qismiga
tenglashtirgan. Smit shunday fikr yuritadi: kapitalistning tejamkorligi unumli
xizmatchilarni ta'minlash uchun mo'ljallangan fondni ko'paytiradi. Bu esa o'z
navbatida xizmatchilar sonini oshiradi, ular o'z mehnati bilan yaratgan tovarlar
qiymatini oshiradi, undan so'ng qo'shimcha mehnat harakatga keladi, oqibatda
yillik mahsulotga qo'shimcha qiymat qo'shiladi.
Smitning butun ijtimoiy kapitalni takror ishlab chiqarish nazariyasi uning
qiymat nazariyasiga asoslangan. U ijtimoiy mahsulot qiymatining tarkibiy qismlari
to'g'risida xato ta'limot yaratdi. Olimlar buni «Smit dogmasi» deb
ataydilar.Smitning fikricha, yalpi ijtimoiy mahsulotning qiymati ish haqi, foyda va
renta yig'indisiga teng, ya'ni daromadlar summasidir. Ishlab chiqarish jarayonida
jonli mehnat bilan birga ishlab chiqarish vositalari ham qo'llanilishini tushungan
holda, Smit shunga qaramay ishlab chiqarish vositalari qiymatini oxir-oqibatda ish
haqi, foyda va renta kabi daromadlarga bo'lish mumkin, deb o'yladi. Shunday qilib,
u yalpi ijtimoiy mahsulot «qiymati»dan doimiy kapital
S
ni chiqarib tashlagan.
Qiymatdan uning tarkibiy qismi bo'lgan doimiy kapitalni inkor etish takror ishlab
chiqarish jarayonini tahlil qilish imkonini yo'qqa chiqaradi. Har yili ishlab
chiqarilgan mahsulot go'yo har yili to'la iste'mol qilingan bo'lib chiqadi. O'z-
o'zidan ravshanki, bunday sharoitda kengaytirilgan takror ishlab chiqarish emas,
hatto oddiy ishlab chiqarish mumkin bo'lmay qoladi (doimiy kapital
S
ko'p yillar
ish beradi).
Smit takror ishlab chiqarish muammosini echish uchun yo'l kidirib o'z
nazariyasiga yalpi va sof daromad o'rtasidagi farqni kiritadi. Muayyan
mamlakatning yillik barcha mahsuloti yalpi daromad bo'lsa, sof daromad yalpi
daromadning shunday bir qismiki, uni shu mamlakat aholisi o'z kapitalini
sarflamay iste'mol zahirasiga qo'yishi mumkin.
Smitning xatosi shuki, u yillik mahsulot qiymatini shu yili yangidan hosil
qilingan qiymat bilan aynan bir deb o'ylagan (milliy daromad). Lekin yangidan
hosil qilingan qiymat daromadlarga ajraladi, yillik mahsulot qiymati ishlatilgan
ishlab chiqarish vositalari qiymati, ya'ni doimiy kapitalni ham o'z ichiga oladi. Bu
xatolik Smitning qiymat to'g'risidagi ta'limotining kamchiligi va cheklanganligidan
kelib chiqqan.
Umuman, bu erda gap kengaytirilgan emas, balki oddiy tarkor ishlab
chiqarish to'g'risida fikr yuritiladi.
Smit mehnatning ikkiyoqlama xarakterini tushunmasdan, abstrakt mehnat
yangi qiymat hosil qilishini, konkret mehnat esa ishlab chiqarish vositalari
qiymatini yangi yaratilgan mahsulotga o'tkazishini ko'rsata olmadi. Ijtimoiy
mahsulot qiymatidan doimiy kapital qiymatini yo'qotib qo'ygan Smit kapital
jamg'arilishini butun qo'shimcha qiymatning qo'shimcha ish haqiga aylanishi bilan
teng degan xato qisqacha xulosalar chiqardi. U o'ylardiki, kapitalistik ishlab
146
chiqarish rivoji bilan ishchilar va ularning iste'moliga talab ham bir xil sur'atda
oshadi, chunki daromad va shaxsiy iste'mol ishlab chiqarish bilan parallel o'sadi
(bir qancha mamlakatlarda shunday bo'lmoqda).
A.Smit erkin raqobat davridagi Buyuk Britaniyadagi iqtisodiy siyosatni
asoslashga katta e'tibor berdi. U ishlab chiqaruvchilarga iqtisodiy erkinlik
ta'minlashni, davlatning iqtisodiy hayotga aralashmasligini talab qilardi. Ammo
mamlakatning mudofaa manfaatlari iqtisodiyotdan ustun ham bo'lishi mumkin
degan fikri ham bor, ya'ni bu ba'zi paytlarda davlatning iqtisodga aralashuvi zarur
deganidir. Smit iqtisodiyotda davlat sektorining samarasizligini ko'rsatib,
«hukumat har doim va istiznosiz buyuk isrofgarchidir» deydi. Shu sababli
davlatning faqat uch funksiyasi tan olinadi: 1) huquq-tartibot; 2)mamlakat
xavfsizligini ta'minlash; 3)jamiyatga zarur bo'lgan (ammo xususiy sektor
tomonidan tuzilmagan) ijtimoiy korxona va muassasalarni ta'minlash.
Umuman to'g'ri bo'lgan bu fikrlar, ya'ni davlatning iqtisodiyotga aralishish
chegaralari keyingi paytda qayta ko'rib chiqilmoqda.
U sex tartib-qoidalari, eskirgan qonunlar, korporasiyalar va savdo
monopoliyalari imtiyozlariga qarshi chiqdi, ya'ni hamma uchun bir xil imkoniyatni
yoqladi. Hodisalarning stixiyali borishini va raqobatni har qanday cheklash
iqtisodiy rivojlanishni albatta sekinlashtiradi. Ammo Smit davlatning ayrim
funksiyalarini ijobiy baholadi, masalan, mamlakat ichki tartibini saqlash, tashqi
harbiy xavf-xatardan asrashni xo'jalik rivojining zaruriy shartlari deb hisobladi.
Davlat moliyaviy faoliyatiga alohida ahamiyat berilgan. Smit o'z asarining
beshinchi, oxirgi kitobini davlat byudjeti va davlat qarzlariga bag'ishlagan. U faqat
butun jamiyat manfaatlariga mos keladigan davlat xarajatlarinigina qo'llab-
quvvatladi, «arzon davlat» tezisini ilgari surdi.
Smit zamonaviy davlatning soliq siyosatining nazariy asoslarini yaratdi.
Soliqlar fuqarolarning kuchi va imkoniyatiga mos kelishi, ishga yaroqli har bir
kishiga alohida belgilanishi kerak, soliq imkoni boricha arzon, uning shakli va
olinish vaqti esa to'lovchi manfaatiga mos kelishi zarur (shu g'oyalarga to'la amal
qilayotgan davlatlar rivoj topayotir).
Sanoatchilar manfaatlarini himoya qilgan olim lendlordlar, ya'ni yirik er
egalariga belgilangan soliq immunitetiga (imtiyozga) qarshi chiqdi. Er rentasi
davlat solig'i qo'yiladigan eng qulay ob'ektdir. Smit foydadan olinadigan soliq
samarasiz degan qisqacha xulosalar chiqardi. Korxona egasi foydani saqlash uchun
o'z mahsulotiga yuqori baho qo'yish bilan soliq og'irligini iste'molchi ustiga
yuklaydi. U ish haqidan olinadigan soliq ham mahsulotga loyik emas deb
hisoblaydi. Bu soliqni ham korxona egasi to'laydi, chunki tirikchilik minimumini
ta'minlashi kerak.
Smit merkantilizmga, shu bilan birga savdodagi proteksionizmga (davlat
tomonidan cheklashlar, soliq, bojxona va boshqalar), tashki savdodagi har qanday
cheklashlarga qarshi edi. Olimning siyosati feodalizm qoldiqlariga katta zarba
bo'ldi.
Olimlar Smitga baho berib, «ilg'or burjuaziyaning buyuk mafkurachisi» degan
edilar. Lekin u aslida bozor iqtisodiyotining mafkurachisi sifatida nom chiqardi.
Smit nochor ahvolga tushib qolgan iqtisodiyotni rivojlantirish uchun quyidagi
uch omilni ko'rsatib bergan edi: 1) mamlakatda tinchlik, osoyishtalik bo'lishi va
147
saqlanishi; 2) me'yordagi engil soliqlar tizimi; 3) davlat iqtisodiyot ishlariga hadeb
aralashavermasligi zarur, iqtisodiyot tabiiy ravishda amalga oshaveradi.
Bu qoidalar bizning mamlakat xo'jaligiga ham bevosita oid fikrlar
hisoblanadi.
A.Smit bo'yicha ijtimoiy takror ishlab chiqarish F.Kene bo'yicha ijtimoiy
takror ishlab chiqarish F.Keneda oddiy takror ishlab chiqarish jarayoni aks etgan
bo'lsa, A.Smitda oddiy (xususiy) hol va kengaytirilgan takror ishlab chiqarish
jarayonlari mavjud.
148
F. Kene bo`yicha ijtimoiy takroro ishlab chiqarish
Do'stlaringiz bilan baham: |