Antropometriya
Antropometriya
(anthropos – odam, metron – o’lchov)-insonning
jismoniy rivojlanishini o’lchash demakdir. Insonlar o’z bo’ylarini bo’y
o’lchagich ya’ni rostamer, ko’krak qafasi aylanasini sm li lenta ya’ni
metr, og’irligini tarozi orqali, kuchini dinamometr, ayollarda tos-chanoq
rivojlangan-rivojlanmaganligini sirkulsimon sm li o’lchagich ya’ni
tazomer bilan, gonomer bilan bo’g’imlar funktsional holati o’lchanadi.
Antropometriyada, antropometrik ko’rsatkichlarni aniqlash orqali
tashxis uchun muhim ma’lumotlar olish mumkin.
Bemorning bo’yi maxsus bo’y o’lchagich bilan o’lchanadi.
U
santimetrlarga bo’lingan tik taxta va unga biriktirilgan siljib yuruvchi
gorizontal o’rnatilgan kichik taxtachadan iborat. Bo’y o’lchanayotganda
kishi o’lchagich tagidagi taxtachaga orqasi bilan turadi. Bunda
gavdasining to’rt joyi: tovon, dumba va ko’krak, boshning ensa sohasi
santimetrlarga bo’lingan taxtaga tegib turishi va tashqi eshituv yo’lining
28
ustki chegarasi ko’zning tashqi burchagi bilan bir gorizontal chiziqda
turishi kerak. Shundan keyin o’lchagichning siljuvchi taxtachasi bosh
ustiga tushiriladi va uning qaysi son ustida turgani belgilanadi.
Ko’krak qafasining aylanasi santimetrli tasma
bilan osoyishta
nafas olinib chiqarilgan, qo’llar pastga tushirilgan vaqtda o’lchanadi.
O’lchov lentasi orqa tomondan kurak (ko’krak)ning burchagi ostidan,
old tomondan esa VI qovurg’aning ustidan o’tishi kerak. Ko’krak
aylanasidan tashqari uning old-orqa va ko’ndalang diametrlari sirkul
yordamida o’lchanadi.
Bo’g’imlarni harakatchanligini aniqlash mumkin-
gonomer
orqali.
Tana vaznini o’lchash.
Bemorlar shifoxonaga kelganlarida va u
yerdan davolanib chiqib ketayotganlarida ularning vazni o’lchanadi.
Bemor vazni
maxsus tibbiy tarozida
kiyimsiz holda erta bilan nonushta
qilmasdan,
oddiy kiyimda bemor qovug’ini bo’shatgandan keyin gavda
vaznini o’lchash maqsadga muvofiq bo’ladi. O’lchash uchun oddiy yuk
tarozidan foydalaniladi. Tortilgandagi natija kasallik tarixidagi harorat
varog’iga yozib qo’yiladi.
Bеmorni vaznini o’lchashdan oldin tarozi
sozligini tеkshirilib, yo’nalish toshchalarini 0 holatiga kеltirib, o’lchash
boshlanadi. Odatda bunday o’lchamlar haftada bir yoki ikki marta
o’tkaziladi. Har bir bеmorning holatini baholash tibbiy xodimning
asosiy vazifasi bo’lib hisoblanadi.
Bemorning og’irligi me’yorini bilish uchun uning santimetrda
ifodalangan bo’y uzunligidan 100 ni ayiriladi. Masalan, bo’yi 180 sm-
100=80 kg. Demak, bo’yi 180 sm bo’lgan kishining og’irligi 80 kg
bo’lishi kerak. Bundan 2 -3 kg ko’p yoki kamligi katta ahamiyatga ega
emas. Kishining yoshi ortib borgan sari uning og’irligi ham orta boradi.
Masalan, 60 yoshda bo’yi 180 sm bo’lgan odamning og’irligi 90-95 kg
bo’lsa ham norma hisolanadi. Yetarlicha ovqatlanmaslik, yuqumli
jarayonlar, intoksikatsiyalar, iste’mol qilingan ovqatning singmasligi
(ich ketish, qusish, ichaklar yallig’lanishi, ichakda gijja bo’lishi va h.k.),
endokrin a’zolar faoliyatining buzilishi (Bazedov kasalligi), xavfli
o’smalar, asab kasalliklari va boshqalar tufayli bemorning og’irligi
kamayib ketadi. Og’irlikning oshib ketishi esa quyidagi hollarda, ya’ni
ko’p ovqat istemol qilish, moddalar almashinuvi va ichki sekretsiya
bezlari faoliyatining buzilishi, kasalliklar tufayli yuzaga keladigan
shishlar natijasida, tanadagi bo’shliqlarga suv yig’ilishi va boshqalar
29
sababli kuzatiladi. Aniqlangan antropometrik ko’rsatkichlar asosida bir
necha amaliy ahamiyatga ega bo’lgan indekslar hisoblab chiqariladi.
Bo’y-og’irlik ko’rsatkichi -gavda tuzilishining mutanosibligini
ko’rsatadi. Og’irligini 100 ga ko’paytirib, santimetrlar bilan ifodalangan
bo’y uzunligiga bo’linadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |