-kor (-gar).
Bu affiks asosan ot turkumidagi so’zlardan sifat yasaydi.
Yasalgan sifatlar turli o’zakdan anglashilgan predmet, hodisa tushunchalariga ega
ekanlikni va o’sha narsa bilan shug’ullanuvchi, uni targ’ib, namoyish qiluvchi
shaxs ma’nosini anglatadi:
tashabbuskor, fidokor (ayol), xizmatkor, ehtiyotkor,
mo’jizakor, xaloskor, paxtakor, sholikor, bastakor, sohibkor, madadkor
kabilar.
Bu sifatlarning ko’pi shaxs bilan bog’liq bo’lganligi sababli ot funksiyasida
ham qo’llanaveradi.
-iy, -viy
(arab tilidan kirgan). Bu affiks ot turkumidagi so’zlardan sifat
yasaydi. Hosil bo’lgan sifatlar xoslik, taalluqlilik, xossa bildiradi.
-iy, -viy af-
fiksining morfologik xarakteri turlicha:
1)
Yasalgan so’z morfemalarga (o’zak va affiksga) ajralish xususiyatini
saqlaydi:
ommaviy, g’oyaviy, tarixiy, tarbiyaviy, samoviy, afsonaviy, tashkiliy,
taxminiy, hayotiy, qiyosiy, qonuniy, mavsumiy, texnikaviy
va boshq.
2)
Yasalish prosessida fonetik o’zgarish yuz beradi: so’z o’zagidagi ayrim
tovushlar o’zgaradi yoki ikkilanadi:
tabbiy, fanniy, hissiy
. Bunday ikkilanishning
asosiy sababi
tib, fan, his
kabi so’zlarning arab tilida
tibb, fann, hiss
tarzida qo’sh
undosh bilan qo’llanishi tufayli bo’lishn mumkin.
3)
So’z morfemalarga ajralish xususiyatini yo’qotgan holda uning forma va
mazmuni boshqacha tus olgan bo’ladi. Masalan,
madaniy, siyosiy, voqeiy, musiqiy,
samimiy, saxiy, shar’iy, haqiqiy, haqqoniy, tabiiy, falsafiy
kabi. O’zbek tilida bu
so’zlarning affikssiz holdagi “noto’liq” formalari qo’llanmaydi, balki ularning (ot
turkumiga xos bo’lgan)
madaniyat, siyosat, samimiyat, sahovat, haqqoniyat,
haqiqat, tabiiyot, falsafa
kabi to’liq formalari ishlatiladi. Bu (3-punktga)
gruhlashtirilgan sifatlar yasama sifatlardan ko’ra, tub sifatlarga yaqinroq turadi.
Jiddiy, ashaddiy, sun’iy, foniy, salbiy, ijobiy, oddiy, harbiy
kabi so’zlar ham tub
sifat hisoblanadi.
-ma
affiksi ish-harakat natijasida hosil bo’lgan belgini bildiruvchi sifat
42
yasaydi:
suzma qurt, qovurma sho’rva
kabi. Bu affiks:
a) o’timli (buyruq) fe’llarga qo’shilib, xarakter, xossa, holat bildiruvchi
sifatlar yasaydi:
suqma (piyoz), tizma (tog’), uydirma (gap), chiyratma (arqon),
ag’darma (etik), qaytarma (yoqa), tug’ma (odat), yasama (tish), bo’yama (soch),
osma (ko’prik);
b) o’timsiz (buyruq) fe’llarga qo’shilib xarakter-xususiyat, xossa, holat, shakl,
usul bildiruvchi sifatlar hosil qiladi:
sudralma (odam), shaldirama (qog’oz),
hovliqma (xotin), qotma (bola), ko’chma (qum), aylanma (yo’l).
v)
-ma
affiksi
-illa
bilan yasalgan fe’llarga qo’shilib, xossa, xususiyat
bildiruvchi sifat yasaydi;
qirchillama (sovuq), g’irchillama (qor), dang’illama
(imorat)
kabi.
-ma
affiksi orqali fe’l o’zaklaridan sifat yasalganda bu affiks ma’nosi
-digan,
-laydigan
qo’shimchalari ma’nosiga teng keladi. Mas:
sudralma — sudraladigan,
g’archillama — g’archillaydigan.
g)
dang’illama, laqma
sifatlarida so’z o’zagi affikssiz holda ishlatilmaydi,
chunki o’zak holida ma’no anglatmaydi. Shu jihatdan bu sifatlarni tub sifatlar
sirasiga qo’shish mumkin.
Do'stlaringiz bilan baham: |