O’zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxsus ta’lim vazirligi namangan davlat universiteti jismoniy madaniyat kaferdrasi «tasdiqlayman»

2.3.1. Ta’lim jarayonida so’zdan foydalanish. 
O’qituvchi o’z faoliyatini asosan so’z yordamida (harakatni tuzilishiga oid - 
konstruktivlik, 
tashkilotchilik, 
izlanuvchanlik 
orqali) 
amalga 
oshiradi. 
SHuningdek, o’quvchilar bilan o’zaro muloqat va munosabat o’rnatadi. So’z ta’lim 
jarayonini faollashtiradi, aytarli to’la va aniq tasavvurni shakllantirishga xizmat 
qiladi, ta’limning vazifasini chuqurroq xis qilish va mustaqil fikrlashiga yordam 
beradi. So’z yordamida o’qituvchi o’quv materialidan foydalanadi, uning 
o’zlashtirilishi natijasini baholaydi va tahlil qiladi, o’quvchini o’z-o’zini 
baholashga o’rgatadi. So’zdan foydalanish metodikasi bo’lmaganda, o’qituvchi 
ta’limning barcha jarayoniga xos holatlarni, jumladan, o’quvchining xulqi, yurish-
turishi va boshqa shunga o’xshash jarayonlarni boshqara olmasdi. 
SHunday qilib, o’qituvchi 
so’zning ikki xizmatidan:
birinchisi - so’zning 
ma’nosi orqali o’qitilayotgan materialning mazmunini tushunarli ifodalashni; 
ikkinchisi - emotsionallik orqali o’quvchining xissiyotiga ta’sir etishni uddalashi, 
ma’noli so’zlash bilan harakat vazifasini hal qilishda o’quvchilar uchun mashqning 
mazmunini, ijro texnikasini so’zlab berishdek so’zning xizmatidan foydalana olishi 
lozim. 
Professor B.A.Ashmarin so’zdan foydalanishda quyidagi uslubiy tavsiyalarni 

---

184 
taklif etadi: 
1.
So’z ma’nosining mazmuni o’quvchilarning individual xususiyatlariga va 
ta’lim vazifalariga muvofiqlashgan bo’lishi; yangi harakat faoliyatini 
o’zlashtirishdan avval dastlabki tushuntirishdan foydalanish, bu bilan harakat 
faoliyati asosini anglash va so’ng harakat texnikasini asosi, vazifalari va detallarini 
bayon qilish va uni tushunib yetish. 
2.
So’zdan foydalangan holda o’zlashtiriladigan harakat faoliyatining 
foydasini tushuntirish. Masalan, bolalar tirmashib chiqishning erkin usulini bir oz 
bilganliklari sababli, ikkinchi koordinatsiya talab qiladigan uch usul bilan 
tirmashib chiqishni o’rganish xohishi pasayishi yuz beradi. Tushunarli tarzda bu 
usulning afzalliklari so’zlab berilsa, o’zlashtrishga salbiy munosabat yo’qqa 
chiqariladi. 
3.
So’zning harakat faoliyatidagi alahida harakatlarning o’zaro bog’liqligini 
aniqlashdagi zarurligi. Ayniksa, yo’llanma beruvchi mashqlarni bajarishda buni 
yoddan chiqarmaslik lozim. Bunday mashqlar aytarli emotsional bo’lmay, ularni 
o’zlashtirilayotgan asosiy harakat faoliyatlari bilan bog’liqligini anglash kerakligi 
talab qilinadi. 
4.
O’qituvchining mashq texnikasi asosini tushuntirishdagi nutqiga katta 
ahamiyat berish, asosiy zo’riqish talab qilinadigan daqiqalarini eslatish. Odatda shu 
maqsadda ko’rsatma berish, kuzatishlardagi ifoda va iboralar (“qo’llarni”, “boshni 
ko’taring”, “ko’krakni chiqaring”, “barmoqlarni juftlang”, ‘‘ale-op” va 
boshqalar)dan foydalaniladi. 
5.
So’zni ifodali, tasvirli, ta’sirchan vosita tarzida foydalanish jismoniy 
mashqni ko’rgazmaliligini oshiradi va o’quvchilarga faoliyatni aytarli darajada 
tushunarli bo’lishini osonlashtiradi. O’quvchilar bilimlari va harakat tajribasini 
hisobga olgan holda, o’qituvchi qo’yilgan vazifalarni hal qilish bilan bog’liq 
bo’lgan kerakli detallarga o’quvchi diqqatini qaratadi. 
6.
O’quchilarga hali avtomatlashmagan harakatlari haqida (ijroda tuzatishlar 
qilish bundan mustasno) gapirish maqsadga muvofiq emas.
 
O’qituvchi 
o’quvchining avtomatlashmagan harakatlari haqida gapirsa, o’quvchi ijro vaqtida 
harakatni o’sha fazalari ustida o’ylaydi, natijada avtomatlashmagan harakatlar 
tarkibida uzilishlar sodir bo’ladi.