Oʻzbekiston respublikasi oliy va oʻrta maxsus ta’lim vazirligi moliya instituti pul va banklar fanidan

OʻZBEKISTON RESPUBLIKASI
OLIY VA OʻRTA MAXSUS TA’LIM VAZIRLIGI
MOLIYA INSTITUTI
PUL VA BANKLAR fanidan



NAZORAT ISHI
MAVZU: Dastlabki banklarning paydo bo‘lishi va bank operatsiyalari


Guruh: SBHA 88
Bajardi: Hamidullayev S
Qabul qildi: _________________
Toshkent – 2022


Dastlabki banklarning paydo bo‘lishi va bank operatsiyalari.

Banklarning vujudga kelishi tovar – pul munosabatlarining asosiy elementlari sifatida, pulning qiymat shakli paydo bo‘lishi bilan bir davrga to‘g‘ri kelgan. Iqtisodiy adabiyotlarda dastlabki banklarning vujudga kelishi haqida aniq ma’lumotlar mavjud emas. Ayrim iqtisodchi olimlar banklarni feodalizm davrida vujudga kelganligini ta’kidlashsa, ularning ayrimlari esa kapitalistik tuzumning dastlabki davrlarida paydo bo‘lganligini ta’kidlaydi. Uchinchi guruh olimlar, banklar faoliyatiga xos bo‘lgan operatsiyalar miloddan ilgarigi davrlarda paydo bo‘lganligini qayd etadilar.

Manbalarga ko‘ra, dastlabki bankirlar kichik – kichik do‘konlarda mahalliy pullarni xorijiy pul birliklariga ma’lum darajadagi to‘lov evaziga almashtirib berishgan. Shuningdek, yirik pul egalarining pullari va tijorat veksellarini tegishli haq evaziga saqlash bilan shug‘ullangan. Keyinchalik banklar vaqtinchalik bo‘sh pul mablag‘larni tegishli shartlar asosida jalb etib, ushbu mablag‘larga ehtiyoji bo‘lgan shaxslarga ma’lum to‘lov evaziga bera boshlagan.
Bankning kelib chiqish tarixini o‘rgangan bir qator iqtisodchi olimlarning xulosasiga ko‘ra dastlabki banklar Italiyaning Venetsiya va Genuya shaharlarida X asrda paydo bo‘lgan. Shuning uchun ham bank so‘zi italyancha “banco” so‘zidan olinib “stol” degan ma’noni anglatadi. Garchi valyuta ayirboshlash operatsiyalari dastlabki banklarning 1-operatsiyasi bo‘lsada , hozirgi paytda banklarning jamiyatdagi o‘rni ularning kredit operatsiyalari bilan belgilanadi. Qadimgi Gretsiyada pul almashtiruvchi odamlarni “trapezida” (grekcha-stol), Qadimgi rimda “mensarilar”( lotincha-stol) deb atashgan¹.
Qadimgi Bobilda er. av. VIII asrda faoliyat olib borgan Bobil bankining bajargan funksiyalari e’tiborni tortmay qolmaydi. Ular sirasiga: omonatga foiz to‘lovlari asosida pullar qabul qilingan, yozma shaklda ssuda va kredit berish, xattoki «gudu» (hudu-«gudu») deb nomlangan bank biletlarini chiqarish kirgan. Bobilda «Igibi» bankirlar uyining bir muncha murakkabroq vazifalarini alohida ta’kidlab o‘tish mumkin. «Igibi» banki mijozlar hisobiga vositachilik orqali savdo-sotiqda va to‘lovda ishtirok etish, pul omonatlari qabul qilingan, kredit berilgan (bunda omonatchi omonatiga foiz to‘lovlarini natural shaklda olgan, ya’ni omonatchi bankdan pul olgan shaxsning xosilini bir qismiga egalik qilish xuquqi berilgan), shartnomalarga kafil bo‘lish, turli savdo tadbirlarini moliyalashtirish, turli akt va shartnomalarni rasmiylashtirishda maslaxatchi hamda vakolatli shaxs sifatida ishtirok etganlar.
Qadimgi Bobildagi bank tizimini xuquqiy asoslari shox Xammurapi qonunlarida er.av. XVII asrda belgilab qo‘yilgan. Bu Qonunda sudxo‘rlik foizlarini ta’qiqlovchi qoidalar ham ko‘rsatilgan. Bunga ko‘ra yillik puldagi foiz mikdori 20% yoki hosilning 1/3 qismidan ko‘p bo‘lmasligi. Yana sudxo‘rlik foizlarini to‘lay olmagan insonlarni qullik bo‘lish muddatini 3 yil qilib belgilangan.
1401-yili turli savdo uyushmalari birlashtirilib, mashhur Muqaddas Grigoriy banki Genuyada ochildi. Bu bank shahar xokimligining ximoyasida bo‘lib, shahar meri xokimlik lavozimiga o‘tirayotganda bu bankni himoya qilishga qasam ichgan. Chunki bu bank Respublikaning kreditori vazifasini bajargan. 1463-yildan to 1505-yilgacha Rim papasigi bankning qarzdorlarini murtab deb e’lon qilish (cherkovdan chetlashtirish bunday takdirga uchraganlar ko‘p xuquqlardan mahrum bo‘lib, qattiq jazolangan) xuquqi berilgan hamda buning natijasida bankning qarzdorlari bo‘lmagan.Faqatgina 1675-yildagina bu bank jirobankka aylantirildi.
XV asrda Fransiyada tarixda birinchi marta Lombardlar paydo bo‘ldi, ular asosan sudxo‘rlik bilan shug‘ullanganlar. 1848 yillardan esa Prussiyada ham Lombardlar o‘z faoliyatlarini boshlaganlar.
XVI asr oxirlarida va XVII asrning boshlarida Gollandiyada kassirlar pul almashtiruvchilarning faoliyatini bajarardilar. SHuning uchun kassirlik hamda pul almashtiruvchi ixtisosliklari qo‘shilib ketish xavfi paydo bo‘ldi va kuchaydi. SHu xavfni oldini olish uchun Amsterdam xukumati 1609-yili Amsterdam jamoatchilik bankini tashkil qildi. Bu bank pul almashtirishda o‘rnatilgan rasmiy foiz stavkasi 5 % bo‘lgan hamda bank ma’lum muddat monopol bo‘lib faoliyat yurgiza boshladi. Ammo 1621-yili pul almashtiruvchi kassirlar faoliyati qaytadan tiklandi, natijada pul almashtiruvchi kassirlar va bank o‘rtasida raqobat kuchaydi. 1641-yili harakatdagi pullarni qiymatini o‘rnatilgan qonuniy narxlarga yaqinlashtirish uchun ba’zi monetalar «yaxshi bank pullari» deb nomlandi. Bank kreditor sifatida «yaxshi» pullardan, pul almashtiruvchi sifatida esa «kassa pullari» deb nomlangan pullardan foydalangan. 1651-yili shahar xukumati pul islohotini amalga oshirdi va harakatga mayda pul birliklari «gulden»lar zarb qilina boshlandi va nihoyat 1681-yili bu bank depozit va jirobank ko‘rinishini oldi.
Amstredamning tajribasiga tayangan holda xuddi o‘sha sabablar bilan Gamburg shahrida ham Gamburg Veksel Banki tashkil etildi hamda u 1812-yilgacha faoliyat olib bordi.
Bu banklarda pul almashinuvi asosiy operatsiya bo‘lganligi uchun ularda almashinuv birliklari paydo bo‘la boshladi. Ularning mashhurlari Hamburger-Mark Banco, Bankgeld Surantgeld va boshqalar.
Germaniyalik YA. Fuggerning (1450-1528) savdo uyi turli xildagi pulli va bank operatsiyalarini bajargan. Ammo bu savdo muassasasi 1637-yili Genuyaliklarga sotib yuborilgan. 1648-yili yirik fransuz savdogarlari Germaniyada birinchi xunarmandlik hamda savdogarlik tijorat bankini tashkil qilishdi. Bu bank «Germen Credit» deb nomlangan.
Shu tarzda banklar yangi-yangi jiro banklarning paydo bo‘lishi hisobiga rivojlanib bordi. Bu davr uchun xarakterli bo‘lgan bank operatsiyasi bir hisob raqamdan ikkinchi hisob raqamga o‘tkazish operatsiyasi keng qo‘llanilgan. Bu bosqichda depozit banklarning kurtaklari paydo bo‘la boshlagan. Ammo bu operatsiya keyingi davrda rivojlandi. Bu bosqichda hech bir bank banknotalar emissiyasi bilan shug‘ullanmagan.
Dastlabki banklar valyuta ayirboshlash operatsiyalaridan tashqari , odamlarning pul boyliklarini saqlash va omonatchilarga hisob-kitob xizmatlari ko‘rsatish bilan ham shug‘illanganlar. Keyinchalik bankerlar shu narsani tushindiki , bankda harakatsiz yotgan pullarni ma’lum foiz evaziga berib daromad olish mumkin. Shu tariqa banklarning kredit operatsialari paydo bo‘lgan.
Bank deb pul mablag‘larini yig‘uvchi, saqlab beruvchi, kredit-hisob va boshqa har xil vositachilik operatsiyalarini bajaruvchi muassasaga aytiladi.
Banklar paydo bo‘lishining asosi tovar-pul munosabatlarining rivojlanishi hisoblanadi. Tovar-pul munosabatlarining yuzaga kelishi va ularning rivojlanib borishi barcha ijtimoiy-iqtisodiy tuzumlarda banklarning mavjud bo‘lishini taqozo qiladi.
Banklar o‘rta asrlarda puldorlar tomonidan pulni qabul qilish va boshqa davlat, shahar puliga almashtirib berish asosida kelib chiqqan. Keyinchalik puldorlar o‘z bo‘sh turgan mablag‘laridan foyda olish maqsadida ularni vaqtincha foydalanishga mablag‘ zarur bo‘lgan sub’ektlarga berishgan. Bu hol pul almashtiruvchi puldorlarning bankirlarga aylanishiga olib kelgan.
Izokrat va Demosfenlar ma`ruzalarining lotin tilida ekvivalentlari bo‘lmaganligi tufayli, Rim banklari Greklarga o‘xshamagan holda unchalik hujjatlashtirilmagan. Biroq, Rim qonunlaridan bilamizki, bank va monetar betartib deposit judayam yaxshi rivojlangan va bu sohadagi ta`minlangan Rim klassik qonunlarining boshqarilishini ko‘rib chiqqandik. Haqiqatdan ham, Rim argentariilari tantundem depositlarini ishlatishda istagancha erkin bo‘lmaganlar, lekin eng olisdagi harakatning qo‘riqlanishi topshirilgan. SHundan ma`lumki, garchi depositor bankni o‘z nomidan to‘lovlar qilishi uchun ishlata olsa ham, pul depozitlari foizlar to‘lamaganligi va nazariyada qarzga olinmagan. SHunga mos xolda, bankirlar banklarga kredit yoki mutuum shartnomalar hisoblangan muddatli depositlarni qabul qilgan. Bular kelishilgan muddatlarda mos holda ishlatilishi huquqini bergan. Bu amaliyot ma`lumotlari mil. Avv. 350 yillarga Plutoning Captivi, Asinaria and Mostellaria,va Terensening Phormio kabi bir qator komediyalarda paydo bo‘ladi. Shuningdek bu asarlarda biz moliyaviy operatsiyalar, klering xizmatlari, hisob balanslari, cheklarning ishlatilishi kabi aniq dialoglarni uchratishimiz mumkin. Har qanday vaziyatda ham , bu Rim bank tizimini yaxshiroq boshqargan va nima qonuniy va nima qonuniy bo‘lmasligi haqida ba’zi fikrlar bilan ta’minlagan professional yuristlarning asarlari paydo bo‘lishiga olib keldi. Biroq, bankirlarning qonuniy harakat qilishiga va talab qilib olingungacha bo‘lgan depozitlardagi pullarni o‘z foydasiga ishlatmsligiga hech qanday kafolat yo`q. Ma`lumotlarga ko‘ra, Pergamum dagi savdogarlaga Hadrianning asari mavjud. U noqonuniy harakatlar va bankirlarning haqqoniy bo‘lmagan harakatlaridan shikoyat qiladi. Shuningdek, Mylasa shaxridan imperator Septimius Severusga yollangan yozma hujjat shahar hokimi va odamlarning o‘zlarning banklari faoliyatini nazorat qilishga qaratilgan qarorini o‘z ichiga olgan. Bularning hammasi shuni taklif qiladiki, yunon dunyosida oddiy hol bo‘lganiga qaraganda ehtimolliklar juda kam bo‘lgan davrda o‘z depozitorlarining mablag‘lari o‘zlashtirib olgan va natijada inqirozga yuz tutgan bankirlar mavjud.²
XII asrlarda Genuyada pul almashtiruvchilar «bancherii» deb atagan. Agar puldorlardan birortasi ishonchni oqlamasa va o‘z ishiga mas’uliyasizlik qilsa, u o‘tirgan stolni sindirib tashlashgan va uni «Banco rotto», yani bankrot deb atashgan. Ya’ni bizga ma’lum bo‘lgan «bankrot» so‘zi ham italyancha «banca» so‘zidan olingan.
Banklar paydo bo‘lishining boshlang‘ich bosqich XVI asrda Florensiya va Venetsiyada tashkil qilingan kichik jirobanklar hisob-lanadi. Keyinchalik shunday banklar Amsterdamda (1605 y.), Gamburgda (1618 y.), Milanda, Nyurnbergda, Genuyada vujudga kelgan. Bu banklar asosan o‘z mijozlari–savdogarlarga xizmat qilgan, ular o‘rtasida naqd pulsiz hisob-kitoblarni olib borgan. Bu banklar o‘z mijozlarini monetalar tarkibi buzilishi tufayli zarar ko‘rishdan himoya qilgan. Ular hisoblarni ma’lum summadagi qimmatbaho metallni ifodalovchi maxsus pul birligida olib borishgan. O‘zlari-ning bo‘sh pul mablag‘larini jirobanklar davlatga, shaharlarga, chet el savdogarlariga ssudaga berishgan.
Tarixda birinchi yuzaga kelgan bank Angliya banki hisoblanib, u 1694 yilda aksionerlik banki sifatida tashkil bo‘lgan. Bu bank aksioner-emission bank bo‘lib, unga davlat tomonidan banknotlar chiqarishga ruxsat berilgan. Keyinchalik, sanoat rivojlanishi nati-jasida banklar boshqa mamlakatlarda ham tashkil qilinib borgan. Banklarning kelib chiqishi va rivojlanish ishlab chiqarish bilan bog‘liq xarajatlar va talablarning oshishi, savdo kapitali aylani-shining tezlashuvi bilan bog‘liq bo‘lgan. Natural xo‘jalik munosabatlarining tugashi, savdo-sotiq munosabatlarining rivojlanishi pullik hisob-kitoblar olib borishga, kreditning rivojlanishiga yo‘l ochdi. Ishlab chiqarishni rivojlantirish yollanma mehnatni jalb qilishga olib kelgan. Yollanma mehnat uchun haqning pul shaklida to‘lanishi, doimiy pul aylanishini yuzaga keltirdi. Pul aylani-shini esa bank tomonidan boshqarilishi zarur edi. SHunday qilib, banklar mablag‘larni yig‘ish va taqsimlash orqali ssuda kapitali harakatini boshqara boshladi. Ssuda kapitalistidan farqli o‘laroq bankir tadbirkor sifatida o‘z ish faoliyatini olib borgan.
Agar sanoat sohasidagi puldor o‘z kapitalini sanoatga, savdogar o‘z mablag‘ini savdoga qo‘ysa, bankir o‘z kapitalini bank ishiga qo‘yadi. Ssuda kapitalisti asosan o‘zining bo‘sh kapitalini qarzga bersa, bankirlar asosan chetdan jalb qilingan mablag‘larga tayanadi. Ssudaga mablag‘ beruvchi puldorning daromadi ssuda foizi bo‘lsa, bankir-ning daromadi bank foydasi hisoblanadi. Banklar korxona, tash-kilot, davlat muassasalari, aholi bo‘sh pullarini jalb qilish orqa-li katta hajmdagi kapitalni o‘z qo‘llarida jamlaydilar va daromad keltiruvchi kapital harakatini boshqarib boradilar. Banklarning yiriklashuvi va ular faoliyatining takomillashuvi ularning maxsus korxonalar – kredit muassasalariga aylanishiga olib keladi.
Shunday qilib, bank faoliyati xalq xo‘jaligi mavjud bo‘lgan bo‘sh mablag‘larni jalb qilish va ssuda kapitalini taqsimlashni o‘z ichiga oladi. Bank o‘z faoliyati davomida ma’lum daromadga ega bo‘ladi. Bu daromad bank jalb qilgan resurslarga yo‘naltirilgan foiz va joylashtirgan resurslar bo‘yicha oladigan foiz o‘rtasidagi farqdan iborat bo‘ladi.
Kredit tizimi deb kredit munosabatlar majmuasi va kredit munosabatlarni tashkil qiluvchi va amalga oshiruvchi kredit insti-tutlar yig‘indisiga aytiladi. Kredit tizimi orqali huquqiy va jis-moniy shaxslarning vaqtincha bo‘sh mablag‘lari yig‘iladi va korxona, tashkilotlarga, aholiga, davlatga vaqtincha foydalanishga beriladi. Kredit tizimi bir necha bo‘g‘inlardan iborat bo‘lishi mumkin. Mab-lag‘larni jalb qilishi va taqsimlanishiga qarab kredit tizimi bo‘g‘inlari o‘z xususiyatlariga ega bo‘ladi. Jahon amaliyotida kredit tizimi o‘zining tashkil qilinish turiga qarab quyidagi guruhlarga bo‘linadi:
– Markaziy bank;
– tijorat banklar;
– maxsus-kredit institutlar.
Bozor iqtisodiyoti sharoitida ikki pog‘onali kredit bank tizimi ko‘p mamlakatlar iqtisodining asosi hisoblanadi. Bu Markaziy bank, bank institutlari va nobank kredit muassasalaridir.
Bank institutlariga quyidagi banklar kiradi:
– tijorat banklar;
– investitsiya banklari;
– jamg‘armalar jalb qiluvchi banklar (O‘zbekistonda Xalq banki);
– ipoteka banki;
– savdo banklari;
– tashqi iqtisodiy aloqalar bo‘yicha banklar;
– tarmoqlar bo‘yicha ixtisoslashgan banklar va boshqalar.
Nobank kredit tashkilotlarga:
– investitsiya kompaniyalari;
– sug‘urta kompaniyalari;
– nafaqa va boshqa fondlar kiradi.
Kredit tizimida asosiy o‘rinni bank institutlari, bank ins-titutlari tarkibida salmoqli o‘rinni tijorat banklari egallaydi. Tijorat banklari kredit tizimining boshqa bo‘g‘inlariga nisbatan ko‘proq bo‘sh resurslarni jalb qiladi va ko‘p miqdorda mijozlarga kreditlar beradi.
Maxsus ixtisoslashgan kredit institutlari (banklar) tijorat banklari faoliyatini to‘ldiradi va ular iqtisodiyotning kam renta-bellik, kam foydali tarmoqlariga (qishloq xo‘jaligi, uy-joy quri-lish, tadbirkorlikni rivojlantirish va boshqalar) engil sharoitda kreditlar berish yo‘li bilan ularning faoliyatini rag‘batlantirib, rivojlantirib boradi.

Banklarning mohiyati ularning funksiyalarida yanayam yaqqolroq namoyon bo‘ladi. Banklarning funksiyalari ularning nazariy masalalari sifatida e’tirof etiladi. SHu bois ham banklarning mohiyatini yoritishda vujudga kelgan qator mulohazali holatlar ularning funksiyalarini yoritishda ham mustasno emas. Xususan, iqtisodiy adabiyotlarda banklarning funksiyalari haqida qator mulohazali va tushunmovchilik holatlar mavjud. Masalan, ayrim manbalarda banklar bajaradigan operatsiyalar ularning funksiyalari sifatida qayd etiladi. Bu erda bank faoliyati natijasida ular tomonidan amalga oshiriladigan operatsiyalari nazarda tutiladi. Biroq, shuni ta’kidlash joizki, banklarning barcha operatsiyalari ham ularning funksiyalari bo‘la olmaydi. Bank funksiyasi uning ma’lum ko‘rinishdagi faoliyatini ifodalaydigan iqtisodiy kategoriya bo‘lishi lozim.

Shunga qaramasdan, ayrim iqtisodiy manbalarda banklar to‘lov aylanmasi, kassaga naqd pullarni qabul qilish va berish, kredit berish, qimmatli qog‘ozlarni saqlash va boshqarish, naqd va naqdsiz ko‘rinishda xorijiy valyutani sotish va sotib olish, shuningdek, bank tomonidan bajaraladigan boshqa operatsiyalar ularning funksiyalari sifatida ta’kidlanadi.
Bundan tashqari, iqtisodiy adabiyotlarda banklarning qimmatbaho metallar va buyumlarni saqlash uchun maxsus seyflar berish, xo‘jalik yurituvchi sub’ektlarning kapitalini shakllantirishda ishtirok etishi, kreditlash uchun resurslarni jalb etish va boshqa shu kabi operatsiyalari ularning funksiyalari sifatida talqin etiladi. Albatta, bu banklarning pul – kredit siyosatini amalga oshiruvchi muassasa sifatidagi faoliyatini aniqroq tushinishda va ularning imkoniyatlari kengligidan dalolat beradi. Biroq, ushbu operatsiyalarning barchasi banklarning funksiyalari bo‘lib hisoblanmaydi. Chunki yuqorida ta’kidlaganimizdek, banklarning har – bir operatsiyasini ularning funksiyalari sifatida e’tirof etadigan bo‘lsak, demak zamonaviy banklar 300 dan ortiq funksiyani bajaradi degan fikr paydo bo‘ladi.
Banklarning funksiyalari haqida gap ketganda, bu jarayonni nafaqat banklar nuqtai nazaridan, balki uning mijozlari manfaatlaridan ham kelib chiqib so‘z yuritish lozim. Shu jihatdan banklarning funksiyalarini o‘rganishda ularni quyidagi mezonlariga e’tibor qaratish lozim:

1. 
   makroiqtisodiy darajada, banklar va real sektor ishtirokchilari o‘rtasida iqtisodiy munosabatlar;
   
2. 
   banklarning tashkiliy – huquqiy va mulkiy shakli jihatidan amal qilishi (Markaziy bank, tijorat banki, ixtisoslashgan bank va boshqalar).
   

Banklarning funksiyalari to‘g‘risida fikr yuritganda quyidagi masalalarni e’tibordan chetda qoldirish kerak emas. Birinchidan, banklarning funksiyalari ularning mohiyatini kengroq ochishga xizmat qilishi lozim, ikkinchidan, banklarning funksiyasi sifatida ta’kidlangan iqtisodiy kategoriya barcha moliyaviy institutlarning xususiyatlariga xos bo‘lgan jarayon emas, balki faqat banklargagina xos bo‘lgan iqtisodiy kategoriya bo‘lishi lozim.
Ma’lumki, banklarning asosiy operatsiyalaridan biri iqtisodiyotdagi bo‘sh pul mablag‘larini tegishli shartlar asosida o‘ziga jalb etishga qaratilgan. Bu banklarning funksiyasi bo‘la oladimi, degan savol tug‘iladi. Markaziy bankda tijorat banklarining majburiy zaxiralari jamg‘ariladi, banklarda esa aholi va mijozlarning vaqtinchalik bo‘sh pul mablag‘lari jamg‘ariladi. Iqtisodiyotda vaqtinchalik bo‘sh pul mablag‘larni jamg‘arish banklarning qadimiy operatsiyalaridan biri hisoblanadi. Bu erda asosiy masala shundan iboratki, vaqtinchalik bo‘sh pul mablag‘larni jamg‘arish faqatgina banklarga xos bo‘lgan operatsiya emas, ushbu operatsiyani jismoniy shaxslar yoki boshqa yuridik shaxslar ham amalga oshirishi mumkin. CHunki, har qanday sub’ekt u yoki bu ob’ektni moliyalashtirish uchun dastlab ma’lum miqdordagi moliyaviy mablag‘larni jamg‘arishi lozim. Biroq, masalaga yanayam chuqurroq yondashadigan bo‘lsak, banklar ushbu operatsiyani bajarganda boshqa xo‘jalik yurituvchi sub’ektlar bajaradigan operatsiyalardan jiddiy farq qiladi. Ular asosan quyidagi holatlarda namoyon bo‘ladi:
1. Banklar pullarni jalb etganda o‘z pullarini emas, balki begona shaxslarning mablag‘larini jamg‘aradi;
2. Banklar jamg‘argan mablag‘larni o‘zining ehtiyoji uchun emas, balki boshqa shaxslarning ehtiyojlari uchun sarflaydi (qayta taqsimlash asosida).
Banklarning funksiyalari xususidagi mulohazalarni chuqurlashtirish fikridan yiroq ekanligimizni ta’kidlagan holda, ularning quyidagi funksiyalari mavjudligini qo‘llab – quvvatlaymiz.
Birinchi funksiyasi, vaqtinchalik bo‘sh pul mablag‘larni jalb qilish, jamg‘arish va ushbu mablag‘larni kapitalga aylantirish funksiyasi. Banklarning juda qadimiy funksiyalaridan hisoblanadi. Banklar jamiyatdagi vaqtinchalik bo‘sh pul mablag‘larini tegishli shartlar asosida o‘zlariga jalb qiladi va ushbu mablag‘larni samarali yo‘nalishlarga joylashtiradi. Albatta, banklardan tashqari turli investitsion fondlar, moliya – sanaot korxonalari ham pul mablag‘larini jalb qilish va jamg‘arish bilan shug‘ullanadi, biroq ularning pul mablag‘larini jalb qilish va jamg‘arishi bilan banklarnikidan jiddiy farqlar mavjud. Banklarning itiyorida bo‘lgan mablag‘larning deyarli 90 foizi chetdan jalb qilingan pul mablag‘lari hisoblanadi. Bu banklarning asosiy faoliyati boshqa shaxslarning mablag‘lari hisobiga amalga oshirilishi anglatish bilan birga, yuqori darajada riskka bog‘liqligini keltirib chiqaradi.
Ikkinchi funksiyasi, korxona va tashkilotlar, davlat, kichik biznes va xususiy tadbirkorlik sub’ektlarini kreditlash. Bozor iqtisodiyoti sharoitida ishlab chiqarish va mehnat taqsimotining chuqurlashuvi mulkiy shaklidan qa’tiy nazar barcha xo‘jalik yurituvchi sub’ektlarni aylanma mablag‘larga bo‘lgan ehtiyojini oshiradi. Xususan, korxona va tashkilotlar ishlab chiqarish jarayonini modernizatsiyalash va kengaytirish, mehnat taqsimotini takomillashtirish, qo‘shimcha aksiyalarni sotib olish va boshqa maqsadlarni amalga oshirishda qo‘shimcha moliyaviy mablag‘larga kuchli ehtiyoj sezadi. Xo‘jalik yurituvchi sub’ektlarning bu ehtiyojining asosiy qismi banklarning kredit berish funksiyasi orqali qondiriladi. Albatta, banklar ushbu funksiyani amalga oshirishda kreditning tegishli tamoyillariga (muddatlilik, ta’minlanganlik, to‘lovlilik, qaytarishlik va maqsadlilik) amal qilgan holda xo‘jalik yurituvchi sub’ektlarga tijorat asosida taqdim etadi.

1^ “Money, Bank credit and Economic cycles”. JESÚS HUERTA DE SOTO. Second edition 2009. 41-42 pages.

2^ “Money, Bank credit and Economic cycles”. JESÚS HUERTA DE SOTO. Second edition 2009. 52-53 pages.