|
Siyosatshunoslik hamda davlat va huquq nazariyasi. Siyosatshunoslik fani siyosat, uning shakllari, siyosiy jarayonlar va siyosiy birlashmalar,
jumladan, siyosiy partiyalar, siyosiy hokimiyatga va davlat hokimiyatiga
erishish vositalari, fuqarolik jamiyati, davlat va shaxsning o‘zaro munosabati
kabi hodisalarni o‘rganadi. Siyosatshunoslik inson siyosiy madaniyatini ijtimoiy-siyosiy munosabatlar tizimi, ya’ni fuqarolarning huquq va erkinliklarini amalga oshirilishi orqali o‘rganadi.
Davlat va huquq nazariyasining siyosatshunoslik fani bilan bog‘liqligi
har ikkala fanning ham bir obyektni, ya’ni jamiyat siyosiy tizimining muhim
elementi bo‘lmish davlat va huquqni ilmiy jihatdan tadqiq etishida yaqqol
ko‘zga tashlanadi. Bunda davlat va huquq nazariyasi davlat va huquqning
vujudga kelishi, rivojlanishi, amaliy faoliyatining umumiy qonuniyatlarini
o‘rgansa, siyosatshunoslik fani davlat va huquqiy siyosatni, aniqrog‘i, jamiyatda yuz berayotgan siyosiy hodisalar va jarayonlarni, ya’ni siyosat nazariyasi va amaliyotini o‘rganadi. Ularning har ikkalasi bir predmet – davlat va
huquqni, davlatning ichki va tashqi siyosatini har tomonlama, ayni vaqtda
turli jihatlarini o‘rganadi, ilmiy tadqiqotlar natijasida olingan bilimlar bilan
bir-birini to‘ldiradi. Pirovardida, siyosatshunoslik fani o‘zining keng qamrovliligiga ko‘ra, davlat va huquq nazariyasi fani uchun muhim asoslardan biri bo‘lib xizmat qiladi.
O‘z navbatida, siyosatshunoslik fani ham davlat va huquq nazariyasi
to‘playdigan bilimlardan foydalanadi. Masalan, fanimizning «davlat», «davlat
mexanizmi», «siyosiy hokimiyat», «siyosiy va davlat rejimlari», «siyosiy partiyalar faoliyatini huquqiy tartibga solish» tushunchalariga bergan ta’riflaridan siyosatshunoslik fani ham keng bahramand bo‘ladi.
Davlat va huquq nazariyasi tarix fani bilan ham uzviy aloqador.
Tarix jamiyatshunoslikka oid ijtimoiy fan hisoblanadi. U insoniyat madaniy va
ma’naviy taraqqiyotining har xil tiplari va davrlarini, jamiyatning rivojlanish
yo‘nalishlari va tiklanish bosqichlarini, insoniyatning o‘tmishdan kelajak tomon yuksalib borish sabablari va mohiyatini tadqiq etadi. Muayyan xalqlar, davlatlarning turli davrlardagi hayotining aniq shakllari va tajribasini, shuningdek huquqiy merosi va yodgorliklarini ham o‘rganadi. Lekin tarix fani uchun vaqt
chegaralari muhimdir. U umumlashma xulosalar chiqarmaydi, qonuniyatlarni
ochmaydi, ayni shu jihatlari bilan davlat va huquq nazariyasidan farq qiladi.
Shunday qilib, davlat va huquq nazariyasi ijtimoiy fanlar tizimida quyidagi
xususiyatlar bilan tavsiflanadi:
birinchidan, davlat va huquq nazariyasi ijtimoiy fanlar jumlasiga kiruvchi
huquqshunoslikning tarkibiy qismidir. U huquqshunoslikka nisbatan xususiylik, boshqa ijtimoiy fanlarga nisbatan esa, alohidalik kasb etadi;
ikkinchidan, davlat va huquq nazariyasi ham boshqa ijtimoiy fanlar singari jamiyat ijtimoiy ehtiyojlarining mahsuli sifatida paydo bo‘lgan. U boshqa
ijtimoiy fanlar bilan birgalikda davlat va huquqqa tegishli voqea-hodisalar va jarayonlarni har tomonlama o‘rganadi, boshqa fanlarning metodlaridan, to‘plagan bilimlaridan foydalanadi. O‘z navbatida, davlat va huquq nazariyasi ijtimoiy fanlarni davlat va huquqqa oid aniq ma’lumotlar bilan ta’minlab, ularni nazariy va amaliy bilimlar bilan qurollantiradi;
uchinchidan, davlat va huquq nazariyasi huquqshunoslik fani orqali davlat va huquq bilan shug‘ullanayotgan har qanday ijtimoiy fan sohasining ilmiy tadqiqot mavzuidan munosib o‘rin egallaydi.
Davlat va huquq nazariyasining barcha ijtimoiy fanlar bilan aloqasi ikki
tomonlama manfaatli xususiyat kasb etadi. Davlat va huquq nazariyasi ijtimoiy
fanlarning xulosalariga asoslangan holda xilma-xil falsafiy, tarixiy materiallarni umumlashtirib, davlat va huquqning vujudga kelishi sabablari, taraqqiyot bosqichlari, davlat va huquqning mohiyati, mazmuni va shakllarini ochib beradi.
Ayni vaqtda, davlat va huquq nazariyasi boshqa ijtimoiy fanlarni takrorlamaydi, balki to‘ldiradi. Bu hol davlat va huquq nazariyasi o‘z mustaqil predmetiga va xususiyatlariga ega ekanligini yana bir bor tasdiqlaydi. Bundan yana ham keng qamrovli xulosalar chiqarish mumkin. O‘zbekistonda davlatchilikning huquqiy asoslari takomillashib borishi, huquqiy madaniyat, fuqarolarning huquq va
erkinliklari, huquqiy ta’lim rivojlanib borgani sayin davlat va huquq nazariyasi
hamda barcha ijtimoiy fanlar o‘rtasidagi aloqadorlik hamda hamkorlik kuchayib boraveradi.
Davlat va huquq nazariyasining sohaviy huquqiy fanlar bilan nisbati.
Yuridik fanlar – ijtimoiy hodisa sifatida davlat va huquqning tushunchasi,
mohiyati, tasnifi, kelib chiqishi, rivojlanishi va amal qilinishining umumiy va
maxsus qonuniyatlari to‘g‘risidagi huquqiy bilimlar tizimidir.
Barcha yuridik fanlar diqqat markazida davlat va huquq asosiy o‘rin egallaydi. Ayni paytda, har bir yuridik fan davlat va huquqning muayyan tomonlarini, muayyan jihatlarini o‘rganadi. Shuning uchun huquqshunoslik fanlarining
har bir tarmog‘i o‘zining mustaqil predmetiga ega. Davlat va huquq nazariyasini barcha huquqiy fanlar bilan birgalikda o‘rganish bu fanning predmeti,
ahamiyati va rolini yanada oydinlashtiradi. Barcha yuridik fanlarning ham
o‘rganish sohasi va umumiy obyekti – davlat va huquqdir. Har bir sohaviy
huquqshunoslik fani davlat va huquq masalasiga o‘ziga xos yondashadi,
ularning har biri o‘zining tadqiqot obyekti va predmetiga ega.
Do'stlaringiz bilan baham: |
