О`збекистон республикаси олий ва о`рта махсус

Sinesteziya qo‘zg‘atuvchining bir analizatorga ta’siri bilan boshqa analizatorga xos sezgining paydo bo‘lishidir. Ko‘rish, eshitish sinesteziyasi ko‘proq uchraydi. Sinesteziyalar har bir shaxs uchun doimiy bo‘ladi. Masalan, kompozitorlardan Skrebin, A.F.Lest, N.Rimskiy Korsakovlarda “rangdor eshitish” qobiliyati bo‘lgan. Demak, sinesteziya ikki sezgining bir sezgi bo‘lib qo‘shilishidir. “Masalan, “shirin so‘z”, “bag‘ri tosh”.
Sezgilar kontrasti qarama–qarshi sifatga ega bo‘lgan bir vaqtdagi qo‘zg‘alish tufayli sezgirlikning o‘zgarishidir. Masalan, tinch joyda tovush kuchliroq seziladi. Oqimtir fonda qora rang qoraroq, qoramtir fonda oq rang yana ham och bo‘lib seziladi. Odam charchaganda sezgirlik pasayadi. Harakat oshganda sovuqqa sezgirlik o‘tkirlashadi. Sezgirlik kasbga ham bog‘liq. Masalan, rassomlarda rang sezish, musiqachilarda tovush sezish va shu kabilar.
Idrok sezgilarga nisbatan murakkab va mazmundor psixik jarayon bo‘lib, barcha ruhiy holatlar, xususiyatlar, xossalar va inson ongining yaxlit mazmuni egallangan bilimlar, tajribalar, ko‘nikmalar bir davrning o‘zida namoyon bo‘ladi, aks ettirishda ishtirok etadi.
Idrok sezgiga nisbatan bir muncha murakkabroq, to‘laroq aks ettirish jarayoni bo‘lib, sezgi a’zolarimizga ta’sir etib turgan narsa va hodisalarni butun belgi hamda xususiyatlari bilan butunligicha, ya’ni yaxlit aks ettirishdan iboratdir. Masalan, olmani ko‘rgan paytimizda uning shakli, rangi, ta’mi, hidi va navi bilan birgalikda bir butun narsa tarzida idrok etamiz. Demak, idrok qilish jarayonida deyarli barcha sezgilarimiz qatnashadi.
Shuning uchun ham idrok sezgiga nisbatan ancha murakkab aks ettirish jarayonidir.
Shaxs tevarak–atrofdagi narsa va hodisalarning faqat ayrim xossalarini ongda aks ettirib qolmaydi, balki ularning barcha xossalarini birgalikda bir butun holda ham aks ettiradi.
Psixologik adbiyotlarda idrok tushunchasiga turlicha ta’riflar uchraydi. Jumladan M.Vohidovning “Psixologiya” darsligida idrok deb sezgi a’zolarimizga ta’sir etayotgan narsa va hodisalarni yaxlit holicha aks ettirishga aytiladi, deb keltiriladi.
V.Karimovaning “Psixologiya” o‘quv qo‘llanmasida idrok bu bilishimizning shunday shakliki, u borliqdagi ko‘plab xilma-xil predmet va hodisalar orasida bizga ayni paytda kerak bo‘lgan ob’ektni xossa va xususiyatlari bilan yaxlit tarzda aks ettirishimizni ta’minlaydi.
Keltirilgan ta’riflardan kelib chiqqan holda idrokka quyidigicha ta’rif berish mumkin: Idrok-deb sezgi a’zolariga bevosita ta’sir etib turgan narsa-hodisalar obrazlarini kishi ongida bir butun holda aks ettirilishiga aytiladi.
Kishi narsa-hodisalarning ayrim xossalarini sezadi. Uni bir butun holda idrok qiladi. Chunki narsa va xossa bir-biridan ajralgan holda mavjud bo‘lmaydi. Odam narsalarni idrok qilayotganda uning ayrim xossalarini sezadi. Masalan: chaqmoq qandni idrok qilinadi, uning shirinligi seziladi. Quyoshni idrok qilinadi, uning issiqligi seziladi va boshqalar.
Idrok qo‘zg‘atuvchilarning ayrim xususiyatlarini aks ettiruvchi sezgilardan farq qilib, narsani butunligicha, yaxlitligicha, uning hamma xususiyatlari bilan birgalikda aks ettiriladi. Shuning uchun idrok ayrim sezgilarning oddiy yig‘indisidan iboratdir, degan xulosa chiqarib bo‘lmaydi. Idrok o‘ziga xos tuzilishga ega bo‘lgan hissiy bilishning sifat jihatidan yangi yuksakroq bosqichidir.
Idrokning muhim tomonlaridan biri – uning xususiyatlarini turli jabhalar, vaziyatlar, sharoitlarda namoyon bo‘lishidir. Idrokning muhim xususiyatlaridan biri – bu faol ravishda bevosita aks ettirish imkoniyatining mavjudligidir. Odatda insonning idrok qilish (perseptiv) faoliyatini uning o‘zlashtirilgan bilimlari, to‘plagan tajribalari shuningdek, murakkab analitik-sintetik harakatlar tizimi zamirida yuzaga keladi.
Idrokning yana bir muhim xususiyati, uning narsa va hodisalarni umumlashgan holda aks ettirilishdir. Ma’lumki, inson psixikasiga kirib borayotgan ko‘p qirrali, ko‘p yoqlama amallari idrok qilish bilan cheklanib, chegaralanib qolmasdan, balki o‘sha majmua aniq qism yoki hodisa sifatida baholanadi.
Idrokning navbatdagi xususiyati uning harakatchanligi va boshqaruvchanligidir. Masalan: toshko‘mir yorug‘likda yog‘du sochadi, oq qog‘ozdan ko‘proq nur balqiydi. Lekin inson bu narsalarni “qora” va “oq” deb idrok qiladi, vujudga kelgan bevosita sub’ektiv taassurotlarga nisbatan o‘zgartirishlar, tuzatishlar kiritadi.
Idrok jarayonida deyarli barcha sezgilarimiz ishtirok etsa ham idrok sezgilarimizning oddiy yig‘indisidan iborat deb bo‘lmaydi. Idrok jarayonida turli sezgilarimizdan tashqari odamning shu paytgacha orttirilgan turmush tajribasi ham ishtirok etadi. Odam o‘z turmush tajribasida juda ko‘p narsa va hodisalarni takror-takror idrok qilgani tufayli odamning idroki anglanilgan xarakatlarga egadir. Shuning uchun yetarli turmush tajribasiga ega bo‘lgan odam (ya’ni katta yoshli odamlar) idrok qilayotgan narsasi nima ekanligini anglashga yordam beradi. Hech qanday turmush tajribasiga ega bo‘lmagan odam, (ya’ni chaqaloq, bolalar) idrok qilayotgan narsasi nima ekanini hali mutlaqo bilmaydi.
Idrok jarayoni shunchaki oddiy aks ettirishdan iborat emas. Idrok jarayonida odamning diqqati, xotirasi, tafakkuri, xayoli, hissiyoti va irodasi ishtirok etadi. Chunonchi, odam diqqatini qaratmasdan (yo‘naltirmasdan) birorta narsani ham mutlaqo idrok eta olmaydi.
Diqqat qaratilgandagina ta’sir etayotgan narsa va hodisalarni ravshan idrok etamiz. Idrok jarayonida odamning ilgari orttirgan turmush tajribasi ishtirok qilar ekan, binobarin idrok jarayoni odamning xotirasi bilan bog‘liqdir.
Idrokda har doim xususan tanish jarayoni ishtirok etadi. Tanish jarayoni qatnashayotganini tufayli odam idrok qilayotgan narsalarini darrov anglab ola biladi. Mashhur rus fizologlaridan I.I.Sechenovning ta’kidlashicha, odam hozirgi idrokidan hosil bo‘lgan obrazlar ilgarigi idroklarida vujudga kelgan va xotirasida saqlanib qolgan obrazlar bilan taqqoslab ko‘radi. Agar hozirgi idrokdan hosil bo‘lgan obraz ilgari xuddi shu narsani idrok qilishdan vujudga keltirilgan obrazga to‘la mos kelsa, ayni choqda idrok qilayotgan narsasini taniydi. Aksincha, agar hozirgi idrokdan hosil bo‘lgan obraz ilgarigi obrazga mos kelmasa, ya’ni ayni choqda idrok qilayotgan narsani odam tanimasa idrok davom ettirila beradi. Idrok jarayonida nutq va tafakkurning qatnashishi shunda namoyon bo‘ladiki, har bir idrok nihoyasiga borib, hukm shaklida, ya’ni chigal gap shaklida ifodalanadi. Chunonchi odamni yoki biror idishni idrok qilayotganimizda idrokimizni, "bu piyola" deb tugallaymiz. Narsalarning nomini atash bilan idrokimizning mazmunini ravshanlashtiramiz. Agar idrok jarayonida narsalarning nomini atay olmasak, ya’ni idrok qilayotgan narsalar bizga notanish qandaydir yangi narsalar bo‘lsa, unday paytda idrok jarayonidagi tafakkur faollashib ketadi. Odam idrok qilayotgan narsasi nima ekanligi haqida o‘ylay boshlaydi.
Idrok jarayonida xayolning qatnashishi shunda ko‘rinadiki, odam o‘zidan allanimalarni qo‘shib, idrok qilayotgan narsasidan hosil bo‘lgan obrazning mazmunini kengaytirib yuboradi. Masalan, osmondagi to‘da-to‘da bulutlarga qarab, ularning shaklini nimalargadir o‘xshatish mumkin. Idrok jarayonida xayolning ishtirok qilishi, xususan, bolalarda yaqqol ko‘rinadi.
Idrok jarayonida his-tuyg‘ularning ishtirok qilishi shu idrok qilayotgan narsalarimizga nisbatan hosil bo‘ladigan munosabatlarimizda ko‘rinadi. Odam idrok qilayotgan hamma narsalarga nisbatan bir xilda munosabatda bo‘lmaydi. Agar odam ilgari biror narsani idrok qilayotgan paytda qattiq xafa bo‘lgan, kayfiyati buzilgan bo‘lsa, shu narsani yana ikkinchi marta idrok qilganda yana hissiyotlarga nisbatan bo‘lsa ham sodir bo‘ladi. Bundan tashqari idrok hissiy holatning ishtiroki yana shunda ochiq ravshan ko‘rinadiki, odam qattiq qo‘rqinch hissini boshidan kechirayotgan paytda idroki yanglish bo‘ladi, ya’ni kuchli hissiy holat ta’sirida ayrim narsalar boshqacha bo‘lib ko‘rinadi. Chunonchi kechasi qorong‘i ko‘chada qo‘rqib kelayotgan odamga ro‘parasidagi to‘nka pisib, poylab, o‘tirgan odamga o‘xshab ko‘rinadi. Shuning uchun ham " ko‘rqqanga qo‘sha ko‘rinar" degan xalq maqoli bejiz aytilgan emas. Aksincha, odamning kayfiyati chog‘, xursand paytida hamma idrok qilayotgan narsalari chiroyli va yoqimli bo‘lib tuyuladi.
Ma’lumki, idrok sezgi a’zolari asosida vujudga keladi. Har bir idrok jarayonida bir necha sezgi a’zosi ishtirok etadi. Lekin ulardan biri eng muhim o‘rinda turadi. Masalan, suratni idrok qilishda ko‘rish organi, musiqa va nutqni idrok qilishda eshitish organi yetakchilik qiladi. Idrok jarayonida qaysi sezgi a’zosining yetakchilik rolini o‘ynashiga qarab, idrokni bir necha turlarga ajratish mumkin. Masalan, ko‘rish idroki, eshitish idroki, hid bilish idroki, ta’m bilish idroki va boshqalar. Bundan tashqari idrokning aralash turi ham mavjud bo‘lib, bunda bir necha analizator birgalikda ishtirok etadi. Masalan, kinofilmni idrok qilishda ko‘rish va eshitish sezgisi ishtirok etadi. Tevarak atrofdagi narsa va hodisalar bir- biriga bog‘liq. Ular muayyan makonda ma’lum vaqtda sodir bo‘ladi. Shuningdek, ular bir-birlariga va idrok qiluvchiga nisbatan ma’lum munosabatda shakl, hajm va boshqa xossalarga egadir.
Sezgilar eng oddiy elementar psixik jarayondir. Idrok esa sezgilarga qaraganda murakkab psixik jarayon hisoblanadi. Idrokning murakkabligi quyidagilarda ifodalanadi:

1. 
   har bir idrok tarkibiga ayni vaqtda bir necha sezgi kiradi. Masalan, qovunni idrok qilish, bunda quyidagi sezgilar ishtirok etadi, qovunning shakli va rangini aks ettiruvchi ko‘rish sezgisi, hidini aks ettiruvchi hid sezgisi, mazasini aks ettiruvchi ta’m bilish sezgisi, harakatini aks ettiruvchi teri sezgisi va boshqalar. Bu sezgilar tahlil yordamida ajratib olinadi va idrokning perseptiv tomonini tashkil qiladi. Ular ishtirokida narsaning barcha xossalari bir butun holda aks ettiriladi. Bu esa idrokning perseptiv tomonini tashkil qiladi.
   
2. 
   Har bir idrok tarkibiga kishining o‘tmishda hosil qilingan bilim va tajribalari kiradi.