Ikkinchi yo’nalish.
Shubhasiz mazkur yo’nalishni iqtisodiy qonunchilik tashkil
etadi. Unga «Mulkchilik to’g’risida»gi, «Tadbirkorlik to’g’risida»gi, «Kooperatsiya
to’g’risida»gi, «Ijara to’g’risida»gi, «Fermerlik to’g’risida»gi, «Suv va suvdan foydalanish
to’g’risida»gi, «Garov to’g’risida»gi, «Pensiya ta’minoti to’g’risida»gi qonunlar, shuningdek,
«Tashqi iqtisodiy faoliyat to’g’risida»gi, «Harbiy in-vestitsiyalar to’g’risida»gi, «Birja va
birjalar faoliyati to’g’risida»gi bir qator qonunlar va boshqalar kiradi.
Shunga qaramay, bu yo’nalishdagi ipshar davom ettirilyapti. Zero, bozor
munosabatlariga o’tishda yangi-yangi muammolar chiqib turaveradi.
Uchinchi yo’nalish
- bevosita fuqarolar haq-huquqlari, qonuniylik va odil sudlovga
tegishli qonunlardir. Chunonchi, respublikada mansabdor shaxslarning noqonuniy hara-
katlari tufayli fuqarolar huquqlari buzilgan taqdirda ularni sud yo’li bilan himoya qilish joriy
etilgan va amal qilyapti. Ilk bor aybsizlik prezumpsiyasi konstitutsiyaviy tarzda
mustahkamlandi.
(O’zbekiston
Respublikasi
Konsti-tutsiyasining
26-modtsasi).
Ayblanuvchiga o’zini himoya qilishi huquqi berildi. O’zbekiston Respublikasining barcha
fuqarolari bir xil huquq va erkinliklarga ega va hammalari qonun oldida tengdirlar. Shunga
qaramay, Prezidenti-miz bu sohadaga olib borilayotgan ishlardan qoniqmayotganligani
bayon qilib jumladan, shunday dedi:»...fuqarolarning manfaatlari va huquqdaritsi sud
orqali himoya qilish sohasini mumkin qadar kengaytirish darkor. Vaholanki, ayrim tarmoq
qonunlarida huquqdari poymol etilgan fuqarolarning shikoyatlarini sudlov yo’li bilan emas,
ma’muriy yo’l bilan ko’rib chiqish tartibi ham uchraydi.
Albatta, bu hol - Inson huquqlari umumjahon deklaratsiyasiga va bizning
Konstitutsiyamiz talablariga zid. Fuqaro, agar uning qonuniy manfaatlari va haq-huquqdari
poymol etilgan taqdirda, har qanday masala bo’yicha himoya uchun sudga murojaat qilish
huquqiga ega bo’lmogi darkor».
71
Birinchi chaqiriq Oliy Majlisning oltinchi sessiyasidagi ma’ruzasida Uzbekiston
Respublikasi Prezidenti ku-yidagilarni ta’kidlashni zarur deb topdi: «Inson huquqlariga
rioya etilishi ustidan monitoring va nazoratni ta’-minlovchi idoraviy tuzilmalarni barpo etish
ham muhim vazifadir. Oliy Majlisning inson huquqdari bo’yicha vakili institutining,
huquqlarvar jamoat tashkilotlarining mavqei va maqomini ko’tarish zarur. Inson
huquqdarini himoya qilish sohasidagi mavjud Ombudsman instituti, Jamoatchilik fikri
instituti, Amaldagi qonunchilik monitoringi instituti, Inson huquqlari milliy markazi singari
tashkilotlarni rivojlantirish hamda boshqa yangi institutlarni tashkil etish lozim»
72
.
Bularning hammasi inson - davlat munosabatlarida ustunlik inson tomonida
bo’lishiga qaratilgan. Prezidentimizning fikricha, «davlat va davlat hokimiyatining barcha
tarmokdari o’z faoliyatini inson huquqlarini himoya qilish va qo’riqlash ishiga safarbar
qilgandagina o’z vazifasini to’g’ri ado etgan hisoblanadi. Bu qoidani hamma tan olishi, bu
qoidaga hamma itoat qilishi shart»
73
.
Shunday qilib, huquqiy davlat va fuqarolik jamiyatini barpo etish murakkab vazifa,
lekin insonning qo’lidan keladigan ish. Huquqiy davlat, fuqarolik jamiyati - oddiy
xayolparastlik emas, balki real voqelikdir. Bu erda so’z qonun va adolat hukmronlik
qiladigan, inson, uning hayoti, huquqlari va erkinliklari eng buyuk qadriyat bo’lgan
jamiyatni tashkil etish haqida borayapti.
71
Karimov I.A. Bizdan ozod va obod Vatan qolsin. 2-tom, T., «O’zbekiston» 1996.17-18-betlar.
72
Karimov I.A. Yangicha fikrlash va ishlash davr talabi. 5-tom, T., «O’zbekiston», 1997. 119-bet.
73
Karimov I.A. Bizdan ozod va obod Vatan qolsin. 2-tom, T., «O’zbekiston», 1996.17-bet.
277
Do'stlaringiz bilan baham: |