O’zbekiston davlat jahon tillari universiteti xalqaro jurnalistika fakulteti

 Yozuvchi bemor atrofidagi vaziyatni juda ixcham va 

aniq tasvirlaydi: 

 “To’rt yashar qizchasi qo’liga ro’molcha olib, onasi 

yuzini karaxt,nimjon xira pashshalardan 

qo’riydi,ba’zan qo’lida ro’mol bilan mukka 

tushib,o’xshab qoladi. Hamma yoq jim.Faqat pashsha 

g’ing’ilaydi,bemor miqilaydi; Har zamon yaqin 

yiroqdan gadoy tovushi eshitiladi. “Hey do’st,shaydullo 

ba nomi ollo,sadaqa raddi balo,va qavli rasulli hudo…”. 

 Xira pashshalarning g’ing’illashi,bemorning 

ing’illashi,gadoyning ahyon- ahyondagi tovushigina 

buzadigan go’riston sukunatiga o’xshash bu sovuq tillik 

hikoyaga muayyan psixalagik kayfiyat tug’diribgina 

qo’ya-qolmaydi,balki qahramonlar boshiga tushgan