O’tkir Hoshimov daftar hoshiyasidagi bitiklar

 

Qizilishton 

Bola edim… Kuz edi… so’rida dars qilib yotibman. Ammam bir burchakda mudrab o’tiribdi... 

Osmonda  mezonlar  uchadi.  Qondek  qizargan  tok  barglari  ohista  chayqaladi.  O’rik  xazonlari 

unsiz  pirpirab  to’kiladi.  Bog’  tomondan  yakkash  bir  sado  keladi:  “tuk-tuk-tuk,  tuk-tuk-tuk”. 

G’ashga tegadi. Xayolingni qochiradi… oxiri bo’lmadi, ammamdan so’radim: 

Nima, u, amma? Ammam chochib, ko’zini ochdi. 

Nimani so’raysan, bolam? -Anavi to’qillatayotganni-da, nima o’zi? Ammam bir zum quloq solib 

turdi. Keyin nosini tupurib, jilmaydi. 

Qizilishton-ku! -Nega hadeb to’qillatadi? Jonga tegdi-ku? 

Unaqa dema, bolam,- dedi ammam xo’rsinib.- Xudo uni shunga yaratgan, daraxtning qurtini yeb 

tozalaydi...-  Uzoq  jim  qoldi-da,  qo’shib  qo’ydi.-  Qaniydi,  Olloh  odamzotning  ko’nglidagi 

qurtlarni tozalaydigan shundoq jonivor yaratsa. Hamma jannatga tusharmidi...