O’smirlarda shaxs sharoiti munosabatlarning yosh psixologiyasi xususiyatlari

TA’LIM PSIXOLOGIYASI

O‘rganish mohiyati va turlari

YOsh o‘sishi jarayonida boladagi barcha xulq va faoliyat o‘zgarishlari o‘rganish omillari bo‘lib hisoblanadi. O‘rganish ma’lum bir maqsadga erishishga imkon beruvchi faoliyat va xulqdagi tashqi (jismoniy) va ichki (psixik) o‘zgarishlarni talab qiladi. Boshqacha qilib aytganda, o‘rganish tashqi va ichki faoliyat (xulq-atvor)dagi maqsadga muvofiq o‘zgarishlarda namoyon bo‘ladi.

O‘rganish – bu faoliyatni maqsadga muvofiq qat’iy o‘zgar-tirishdir. U avvalgi faoliyat natijasida Yuzaga keladi.
O‘rganishda tushunchalarni ifodalash vositasi sifatida til katta ahamiyatga ega. So‘zlar orqali ifodalangan tushunchalarni o‘rganish odamning butun insoniyat tarixiy taraqqiyoti davomida to‘plagan bilimlarini o‘zlashtirishni anglatadi.
Predmetli harakatdan ideal harakatga tasavvur va tushunchalar bilan o‘tish fikrlash orqali amalga oshiriladi. U har doim ma’lum bir masalani hal etishga qaratiladi.
SHunday qilib, insonning tushuncha va aqliy harakatlarni o‘zlashtirishi uni fikrlashga o‘rgatishni ham talab qiladi.
Insonning butun fikrlash (aqliy va intellektual) faoliyatining pirovard maqsadi ishlab chiqarish va ijtimoiy hayot uning oldiga qo‘ygan turli amaliy masalalarni hal etishdan iborat. Amaliy masalalarni hal etish uchun esa zarur malaka kerak bo‘ladi, ya’ni to‘laqonli intellektual o‘rganish malaka bilan boyitiladi. O‘rganish turli darajada o‘tuvchi murakkab ko‘p pog‘onali: sensorli (his etish), motorli (harakatli), kognitivli (bilish) jarayondan iborat. O‘rganish kuzatish asosida amalga oshadi. Mashqlarni anglash va o‘z-o‘zini nazorat qilish ongli ravishda qo‘yilgan maqsad va vazifalar tomonidan amalga oshiriladi.

Ta’lim va o‘qitish psixologiyasi

O‘rganish stixiyali bo‘lishi, insonning boshqa odamlar, atrof-muhit bilan muloqot va o‘zaro harakati natijasida Yuzaga kelishi mumkin. Lekin, bilim va malakani tabiiy egallash bilan bir qatorda, o‘rganish ko‘p hollarda maqsadga yo‘naltirilgan holda maxsus tashkil etilgan sharoitlarda amalga oshadi. Bunday maqsadga yo‘naltirilgan o‘rganishni tashkil etish – ta’lim deb ataladi. Uning eng keng tarqalgan turi – maktab ta’limi. Lekin ko‘plab boshqa muassasalarda ham ta’lim beriladi, masalan, rasm chizish, musiqa, o‘z-o‘ziga xizmat qilish ko‘nikmalari va boshqalarga bolalar bog‘chasida o‘rgatiladi. Ta’lim elementlari oilaviy tarbiyada kuzatiladi (jamiyatda o‘zini to‘g‘ri tutish) va hokazo.

O‘quv jarayonida bilim, malaka, ko‘nikmalar passiv emas, balki o‘qituvchi va o‘quvchining faol ishtirokida beriladi. Ta’limni o‘rganuvchi va o‘rgatuvchi orasidagi o‘zaro faol harakat jarayoni, deb tavsiflash mumkin, buning natijasida o‘rganuvchida ma’lum bir bilim, malaka va ko‘nikmalar shakllanadi. Bu jarayonni boshqarib, sifatli qilish, natijada eng samarali darajaga erishish pedagogika fanining (nazariya, metodika va amaliyot) asosiy vazifalaridan biri bo‘lib hisoblanadi.
Ta’lim muammolarini to‘g‘ri hal etish, o‘qish ma’lum darajada majburiy xususiyatga egaligi va asosiy maqsad yo‘lida engib o‘tish kerak bo‘lgan to‘siq sifatida namoyon bo‘lishi bilan ham bog‘liq. Bu vaziyat uchun qarshi kurashuvchi kuchlarning mavjudligi xosdir. Umuman olganda, bu ziddiyatli holat hisoblanadi, shuning uchun u katta psixik zo‘riqish bilan bog‘liq ichki kuchni hamda individning o‘z-o‘zi bilan kurashishini talab qiladi. Ziddiyat keskin bo‘lganda «vaziyatdan chiqish» tendensiyasi (inkor, qiyinchilikni chetlab o‘tish, nevroz) Yuzaga keladi. Unda o‘quvchi o‘qishni tashlaydi yoki «o‘zini tutolmay qoladi» – qoidalarni buzadi, loqaydlikka tushadi. SHunga o‘xshash holat maktab amaliyotida ko‘p uchraydi.
Ta’limdagi muvaffaqiyatli vaziyat - insonni o‘qishga undovchi vaziyatdir. Bunga fanlarga qiziqish, qiziquvchanlik, madaniy darajani oshirishga intilish misol bo‘lib xizmat qilishi mumkin. Bunday motivli vaziyatlar ichki ziddiyatlarga ega bo‘lmaydi. Albatta, ular, shuningdek, o‘qish davomida uchrovchi qiyinchiliklarni engish bilan bog‘liq va iroda kuchini talab qiladi. Lekin bu kuchlar o‘z-o‘zi bilan kurashga emas, tashqi to‘siqlarni engishga yo‘naltirilgan. Bunday vaziyatlar pedagogika nuqtai nazaridan optimaldir. Ularni yaratish pedagogikaning muhim vazifasidir. Ular o‘quvchining xulqini boshqarishni emas, balki uni tarbiyalashni, uning maqsad, qiziqish va idealini shakllantirishni talab qiladi.

Faoliyatda ta’lim tizimi

O‘quv faoliyati motivlari:

1. 
   Ichki manbalar bilan bog‘langan (tug‘ma, erishilgan ehtiyojlar).
   
2. 
   Tashqi manbalar bilan bog‘langan (hayotning ijtimoiy shart-sharoitlari).
   
3. 
   SHaxsiy manbalar bilan bog‘langan (qiziqishlar, intilishlar va boshqalar).
   

Ta’lim tuzilishi:

1. 
   Tashqaridan berilgan axborotni passiv qabul qilish va o‘zlashtirish.
   
2. 
   Faol tarzda axborotni mustaqil izlash, aniqlash va undan foydalanish.
   
3. 
   Tashqi tomondan shakllantirilgan axborotni yo‘naltirilgan holda izlash, aniqlash va undan foydalanish.
   

O‘qish va ta’lim harakatlari turlari:

1. 
   Taqlid qilish, so‘zma–so‘z yoki mantiqan qabul qilish va takrorlash, tayyor namuna va qoidalar bo‘yicha mashq qilish.
   
2. 
   Savol va vazifalar tanlovi, axborot va umumiy tamoyillar qidiruvi, «ixtiyor» va fahmlash, ijodiy faoliyat.
   
3. 
   Qo‘yilgan vazifalarni hal etish va natijalarni baholash, sinov va xatolar, tajribadan o‘tkazish, tushunchalarni tanlash va qo‘llash hamda boshqalar.
   

Mazkur ta’lim turlarining har biri o‘quvchi faoliyatini boshqarishda o‘z usullari, ta’lim konsepsiyasi va metodlariga ega. SHunday qilib, birinchi tur - (tayyor bilim va malakalarni berish)da – ta’lim konsepsiyasi o‘qitish sifatida namoyon bo‘ladi. Uning uchun quyidagi: xabar qilish, tushuntirish, berish, ko‘rsatish metodlari xos. Ikkinchi tur (tabiiy mustaqil o‘rganish)da – ta’lim konsepsiyasi rag‘batlantirish sifatida aks etadi. Unga xos metodlar: qiziqish, hayrat, qiziquvchanlik uyg‘otish. Uchinchi tur (ongli faol yo‘nalishi)da – ta’lim konsepsiyasi rahbarlik sifatida ifodalanadi. Unga xos metodlar: muammo va masalalarni qo‘yish, muhokama va munozara, hamkorlikda rejalashtirish va boshqalar.

Ko‘nikmalarga o‘rganish

Ko‘nikma – avtomatlashtirish (qisman avtomatlashtirish) darajasigacha olib chiqilgan harakatdir.

Inson harakat va faoliyatni ongli yoki ongsiz ravishda amalga oshiradi. Odatda, harakatlarning yakuniy maqsadi hamda ularning umumiy xususiyatlari anglanadi. Bir tarafdan insonning hech bir harakati oxirigacha avtomatlashgan bo‘lishi mumkin emas (ya’ni ongdan chiqarib tashlangan), negaki u oxir oqibatda anglangan maqsad tufayli paydo bo‘ladi va boshqariladi. Boshqa tomondan, insonning har qanday harakati sezilarli darajada ong ishtirokisiz amalga oshuvchi, turli faoliyatni bajarishni osonlashtiruvchi ko‘nikmalar tufayli qisman avtomatlashadi. ²arakatlarning alohida tomonlarining avtomatlashishi ularning tuzilishini o‘zgartiradi va mukammallashtiradi.
Ko‘nikmalar harakatlarning maqsad va shartlariga emas, ularni bajarish usullariga tegishli. Avtomatlashish ongni harakatlar Yuzaga keluvchi motorli, sensor va intellektual operasiyalarni nazorat qilishdan ozod qiladi. Bu ma’noda harakatlarni bajarish avtomatlashib qoladi.
Ko‘nikmalarga o‘rganish. Tajribalar shuni ko‘rsatadiki, o‘quvchini talab etilayotgan harakatlar, uni rejalashtirish shakllari bilan batafsil dastlabki tanishtiruv harakatlarni o‘zlashtirishni va ularga mos ko‘nikmalarni shakllantirishni sezilarli darajada tezlashtiradi. ²arakatlarning bajarilishi sensor va intellektual faoliyatni tartibga solish va ularni nazorat qilish tashqi vositalari bilan boshqarilsa, natijalar yanada yaxshiroq bo‘ladi. Bunda tegishli axborotning o‘quvchilarning shaxsiy nutqiga ko‘chishi muhim. Bu erda quyidagi usullar muhim: o‘quv vazifasini va uni bajarish rejasini og‘zaki so‘zlab berish, xatolarning og‘zaki tahlili, o‘z-o‘ziga aniq va ravon nutqda hisobot berish va boshqalar.

Ta’lim jarayoniga ta’sir ko‘rsatuvchi omillar

O‘quv vaziyatlari, ta’lim konsepsiyasi, o‘quv va ta’lim faoliyati, motivlari hamda o‘quv manbalari turli-tuman bo‘lsa-da, barchasi qandaydir umumiylikka ega. Ularning pirovard maqsadi – o‘quvchining kuchini nimanidir o‘rganishga yo‘naltirish. Agar o‘quv maqsadiga yo‘naltirilgan harakatning o‘zi bo‘lmasa, unda o‘qishning o‘zi ham bo‘lmaydi. ²ar qanday maqsadli o‘rganishning mazkur universal komponenti yodlab olish deb ataladi.

YOd olishning birinchi shartini shunday ta’riflash mumkin: o‘rganilishi va o‘zlashtirilishi zarur bo‘lgan narsa inson tomonidan tashqi va ichki olamdan qabul qilinadigan barcha boshqa narsalardan ajratib olinishi kerak. Qarash kamlik qiladi – ko‘rish kerak, tinglash kamlik qiladi – eshitish kerak. O‘qituvchining tushuntirishi bilan bir paytda begona «shovqinlar» oqimi ham mavjud bo‘ladi.
Psixologik tajribalar shuni ko‘rsatadiki, inson bir vaqtning o‘zida ob’ektlarning chegaralangan doirasini (taxminan 5-9) qabul qilishga qodir. Qolgan barchasi umumiy xira fon sifatida aks etadi yoki umuman anglanmaydi. Ma’lum bir ma’lumotni tanlash, qayta ishlash va foydalanishda inson shaxsining namoyon bo‘lishini psixologlar ko‘rsatma deb ataydilar. SHunday qilib, o‘qishga e’tibor va ko‘rsatma – o‘quvchilarda psixik va amaliy yo‘naltiril-ganlikning (natijalarga, maqsadga va o‘qish jarayoniga) tashqi ifodasidir.
O‘quv materialni o‘rganishning tashqi omillariga quyidagilar kiradi: o‘quv materialining mazmuni, shakli, qiyinchiligi, ahamiyati, anglanish darajasi, tuzilishi, hajmi, emosional xususiyatlari.
Agar o‘quv materiali asosiy dastlabki sabab, ichki ko‘rsatma esa shart-sharoit bo‘lib xizmat qilsa, qaytarish va mashq qilish o‘rganishning asosiy vositasi bo‘lib hisoblanadi. Ular o‘zlashtirilgan materialni mustahkamlash, yodda saqlash, vazifani, uni bajarishning usul va rejalarini rejalashtirish, vazifani bajarishda og‘zaki o‘z-o‘ziga tushuntirish, xatolar, ularning sabablari va to‘g‘rilash usullarining tahlili va boshqalar uchun kerak.
Ko‘nikmalarga o‘rgatishning ikki asosiy yo‘li bor.
Birinchisida – sensor farqlanishlar, ya’ni hissiy mo‘ljallarga tayanishni ishlab chiqish asos sifatida qabul qilinadi. Ikkinchisida –motorli farqlar, harakat aktlari ko‘nikmalarga o‘rgatish asosi sifatida qabul qilinadi.
Mazkur konsepsiyalarning har biri pedagogik nazariya va maktab amaliyotida keng qo‘llanadi. Birinchi konsepsiya sintetik mazmunli metodikaga ega (o‘qishga o‘rgatishda so‘zlar metodi, xorijiy tillarni o‘rgatishda kontekst metodi) maktablarga tavsiya etilgan. Ishlab chiqarish ta’limida u predmetli tizim sifatida namoyon bo‘ladi. Ikkinchi konsepsiya elementli rasmiy tahliliy metodikada ifodalanadi (o‘qishga o‘rgatishda harf-bo‘g‘in metodi, xorijiy tillarni o‘rgatishda lug‘at metodi va shunga o‘xshash). Ishlab chiqarish ta’limida u operasion tizim sifatida namoyon bo‘ladi.

Ta’lim jarayonida bilim va tushunchalarning

shakllanishi

Ko‘chirish (tatbiq etish) – pedagogik psixologiyaning markaziy masalalaridan biridir. O‘zlashtirilgan faoliyatni yangi masala-larni hal etishga to‘g‘ri va muvaffaqiyatli tatbiq etish xatolarni kamroq qilish, yangi faoliyat turini tez o‘zlatirishni anglatadi. Inson o‘zlashtirgan faoliyatini to‘g‘ri qo‘llay oladigan ob’ektlar doirasi qanchalik keng bo‘lsa, mavjud ko‘nikmalar asosida u hal qila oladigan masalalar doirasi ham shunchalik keng bo‘ladi.

Oddiyroq qilib aytganda, inson harakatlarining «ko‘chishi» qanchalik keng va aniq bo‘lsa, u shunchalik ko‘p narsa o‘rganadi, uning o‘qish natijalari shunchalik sermahsul bo‘ladi. Bilim unga o‘z faoliyatida shunchalik samarali yordam beradi.
Bilimlarning shakllanish asoslari. Harakatning yangi ob’ektga to‘g‘ri va muvaffaqiyatli «ko‘chishi» shartlari va vazifalari ko‘p jihatdan bilimga bog‘liq. Ular insonning amaliy va anglash faoliyati uchun muhim bo‘lgan tashqi olamning o‘ziga xos xususiyatini aks ettiradi. Tegishli bilimlarning shakllanishi va o‘zlashtirilishi yangi ob’ekt, vaziyat va masalalarga duch kelgan insonning maqsadga muvofiq va samarali harakat qilishi uchun dastlabki shartdir.
Bilimlar shakllanishida har xil faoliyat turlarining roli turlicha bo‘ladi. Masalan, predmetli faoliyat (manipulyasiyalash va qayta joylashish) narsa va hodisalarning xususiyatlarini «namoyon etish» uchun, perseptiv faoliyat (qabul qilish va kuzatish) – xususiyatlarning inson idroki va tasavvurlarida aks etishi uchun, tafakkur faoliyati (analiz va sintez) – xususiyatlarni taqqoslash va ular orasidan umumiylarini ajratish uchun, nutqiy faoliyat (ifodalash va nomlash) – mazkur umumiy xususiyatlarni predmet-lardan mavhumlashtirib va tur belgilari sifatida umumlashtirib mustahkamlash uchun kerak. Bilim o‘rgatish o‘z ichiga bir necha unsurlarni olishi shundan kelib chiqadi:

1. 
   O‘quvchilarga namoyish etish yoki ularning o‘zlari aniqlashi.
   
2. 
   Kuzatish.
   
3. 
   Taqqoslash, qiyoslash, qarama-qarshi qo‘yish.
   
4. 
   Mavhumlashtirish.
   
5. 
   Umumlashtirish.
   

Fikrlashga o‘rganish

Inson tafakkuri faoliyatda shakllanadi. SHuning uchun o‘quv amaliyoti oldida o‘quvchilarni aqliy faoliyat usullarining o‘ziga o‘rgatish vazifasi qo‘yiladi. Bu bilan bog‘liq ravishda o‘rganish bir vaqtning o‘zida bilimning to‘planishi va undan foydalanish usullarini o‘zlashtirish jarayoni sifatida tavsiflanadi.

Usullarni o‘zlashtirish, birinchidan, o‘quvchilarning ular bilan tanishuvi orqali, ikkinchidan, mashqlar – turli materiallarda aqliy faoliyatning mos keluvchi usullarini qo‘llash orqali, uchinchidan, ko‘chish – yangi masalalarni hal etish uchun usullarni tatbiq etish orqali ro‘y beradi.
SHunday qilib, aqliy faoliyatning shakllanish yo‘li taxminan shunday: usul mazmunini o‘zlashtirish – mustaqil ravishda uni qo‘llash – yangi vaziyatlarga tatbiq etish.

Ijodiy tafakkurning shakllanishi

Insonga hali echilmagan masalalarni hal etish imkonini beruvchi bilish jarayonlari ijodiy tafakkur deb ataladi. Uning shakllari va tuzilishi hozircha noma’lum. «Oydinlashish», «ilhom» kabi so‘zlar ijodiy tafakkurning birinchi bosqichida hali insonda shakllanmagan tushuncha va mantiqiy operasiyalar shaklida sodir bo‘ladigan faktlarni tavsiflaydi, xolos. Bu so‘zlar, shuningdek, ijodiy tafakkur natijasi faqat ma’lum tasavvur, tushuncha va operasiyalarni qo‘llash emasligini, balki yangi obrazlar, tushun-chalarni hal etishning yangi usullarini yaratishni ham bildiradi. SHunday qilib, ijodiy tafakkur ko‘p jihatdan ijodiy tasavvurga yaqinlashadi va hatto uyg‘unlashadi.

Ijodiy tafakkur uchun asosiysi – «qolip»dan chiqish, voqelikni faqat odatiy tushuncha va tasavvurlardagidek emas, balki har jihatdan atroflicha qamrab olishdir.
Ijodiy tafakkur mantiq doirasi bilan chegaralanmagan va shuning uchun narsalar haqidagi tasavvurlarning har qanday, eng noodatiy, fantastik o‘zaro munosabatlari, birlashuvi va qayta yaralishiga yo‘l qo‘yadi. Fantaziyasiz ijod yo‘q.

Malakani o‘rgatish

Umumiy psixologiyadan ma’lumki, mavjud ma’lumotlar, bilimlar yoki tushunchalardan foydalanish, ularni narsalarning mohiyatini aniqlashda qo‘llash, ma’lum bir nazariy va amaliy masalalarni muvaffaqiyatli hal qila olish qobiliyati malaka, ya’ni mavjud bilim va ko‘nikmalardan to‘g‘ri va samarali foydalanish, deb ataladi.

Ko‘pincha o‘quvchilarning o‘zlashtirilgan tushunchalarni aniq masala echimiga qo‘llashi qiyin bo‘ladi. Bu holatda tushunchalar faoliyat va anglash vositasiga aylanmaydi. Ular keraksiz Yuk bo‘lib qoladi, amaliyot bilan bog‘lanmaydi, malaka asosi bo‘lib shakllanmaydi.
Bilim harakat va malakani to‘g‘ri tanlashda asos bo‘lib xizmat qilishi uchun: 1) narsa bilimga muvofiq tushishi, 2) zarurat bo‘li-shi, harakat o‘z echimini topishi kerak.
Malakaning shakllanish shartlari. Malakaning muhim unsuri – vazifa turini bilib olish, uning echimi uchun zarur bo‘lgan vazifa tarkibiy qismi va munosabatlarini aniqlashdir. Malakaning shakllanishi. Mavjud bilim, ko‘nikmalar asosida yangi harakatlar amalga oshiriladigan paytdagi echim va faoliyatning o‘zginasi. Bu harakat natijasida yangi bilim va ko‘nikma shakllanadi.

XULOSA
O`qituvchi va tarbiyachi uchun bolalarning o`smirlik davri psixologiyasini bilish psixologik nuqtai nazaridan ham pеdagogik nuqtai nazaridan ham muximdir. Bu davrni biz yana o`tish davri ham dеb ataymiz. O`smirlik davri asosan 11-15 yoshdagi bolalarni o`z ichiga qamrab oladi, ya’ni 5-8 sinf o`quvchilarini.

O`smir o`quvchilarni ta’lim va tarbiya bеrish ishlarida uchraydigan ayrim qiyinchiliklar bu yoshdagi bolalarning psixik rivojlanishi va hususiyatlarini ba’zan еtarli darajada bilmaslikdan yoki inkor qilishdan kеlib chiqadi.
Kichik va katta yoshdagi maktab o`quvchilariga qaraganda o`smirlik yoshidagi bolalarni tarbiyalashda juda ko`p qiyinchiliklar bo`ladi. Chunki, kichik bolaning katta odamga aylanishi jarayoni juda kiyin kеchadi. Bu jarayon o`smirlar psixologiyasining odamlar bilan bo`lgan munosabat formalarining jiddiy ravishda o`zgarishi, hamda hayot sharoitining o`zgarishi bilan bog`liqdir.
Bu davrda o`smirlarning o`z shaxsiy fikrlari paydo bo`ladi. Ularda o`z qadr-qimmatlari haqidagi tushuncha kеngayadi. Ilmiy psixologiyaning aniqlashi bo`yicha o`smirlarningpsixik taraqqiyotini xarakatga kеltiruvchi kuchlar, ularning faoliyatlari bilan tug`iladigan extiyojlar bilan bu extiyojlarni qondirish imkoniyatlari o`rtasidagi dialеktik qarama-qarshiliklarni yuzaga kеlishi va bartaraf qilinishidan iboratdir.
Qarama-qarshiliklar ancha yuksak darajadagi psixik taraqqiyotini, ancha murakkab shakldagi faoliyat turlarini va shaxsning qator yangi psixologik hususiyatlarini tarkib toptirish orqali bartaraf qilishdan iboratdar.Shundan kеyin psixik taraqqiyotning yuksakroq bosqichiga o`tiladi.sana shu nuqtai nazardan o`smirlik yoshini yanada oydinroq qarab chiqaylik. Bola boshlang`ich sinfni tugatadi. Bolaning o`rta maktabda o`qishga o`tishi uning hayotida burilish davri hisoblanadi.O`smirlarning yangi ijtimoiy jixatdan tashkil topgan va rang-baranglantirilgan faoliyatni uning psixologik hamda shaxsning tarkib topishiga asos, sharoit va vosita xizmat qiladi.

Shunday qilib, o`smirlarga ta’lim-tarbiya bеrishning yangi to`g`ri usullari hamda vositalarni topishi uchun o`smirlik yoshining o`ziga xos hususiyatlarini jismoniy va psixologik taraqqiyotini yaxshi bilishimiz kеrak. O`smirlik yoshining mazmuniy xaraktеritsikasi vaqt o`tishi bilan o`zgarib boradi, chunki inson xayotining xususan ijtimoiy sharoitlari o`zgaradi.

Psixologiya taraqqiyotining biologik omillariga o`smirlar ongiga og`ir, ba’zan kuchi еtmaydigan bo`lib tushadigan, ularni jiddiy psixik inqirozga va hayajonga soladigan, masalan: o`smirlar uchun xaraktеrli bo`lgan norozilik, qo`pollik, qaysarlik, o`z-o`zini analiz qilishga moyillik sub’еktiv olamga va shunga o`xshash hislatlarni kеltiradigan jinsiy еtilishga nixoyatda katta axamiyat bеradilar.
Jinsiy еtilish munosabati bilan paydo bo`ladigan yangi sеzgilar fikrlar,maylliklar,kеchinmalar guyo usmirlar ongida xukmron bo`ladi.Ularning xulki atvorini bеlgilaydi.Mana shu tarika oqibat natijada o`smirlarning psixologik qiyofalari asosan yolg`iz sof biologik omil dеb qaraladi.
Psixologlarning fikricha yosh psixologik xususiyatlari faqatgina yolg`iz biologik jihatidan еtilishi va taraqqiyot etilishining natijasi bo`lmay balki bolaning ijtimoiy hayot sharoitlari va faoliyatlarining o`zgarishi hamda bu jihatdan yangi ijtimoiy omillarning paydo bo`lishi natijasida o`smirning taraqqiyotiga va unga bеriladigan maktabdagi ta’lim va tarbiya bеrishni aniq tashkil qilish o`smirlarning konkrеt hayot sharoitlari va faoliyatning mahsuli dеb qarab bo`lmaydi.
Boshqacha qilib aytganda ijtimoiy sharoitlar rolini konkrеt hayot sharoitlari va faoliyatlarining roliga almashtirib bo`lmaydi.Mana shu yuqorida aytilganlardan shunday xulosa qilish mumkinki,o`smirning yoshi va uning hususiyatlari absolyut ahamiyatli kasb etmaydi shu munosabat bilan o`smirlik yoshi mutloqo aniq ma’lum va absolyut chеgara hamda xaraktеritsikaga ega emas bu еrda ancha muhim bo`lgan ma’lum fikrlar bor.