O’rta maxsus

Read (kiritish ro‘yxati) va ReadLn(kiritish ro‘yxati)
bu yerda Read (read (ing.) – o‘qish) va ReadLn Paskalning xizmatchi so‘zlari, kiritish ro‘yxati esa bitta o‘zgaruvchi yoki o‘zaro vergul bilan ajratilgan bir nechta o‘zgaruvchilar ketma-ketligi. Masalan: Read(a); Read(alfa, betta); ReadLn(_name);.
Kiritish protsedurasi dastur ishlashini to‘xtatadi va ro‘yxatdagi o‘zgaruvchilarga klaviatura orqali qiymat berilishini kutadi. Agar ro‘yxatda bir nechta o‘zgaruvchi bo‘lsa, ularning qiymatlari o‘zaro probel (bo‘sh joy) bilan ajratib kiritilishi yoki ENTER klavishini bosib keyin kiritilishi mumkin. Ikkala holda ham oxirgi o‘zgaruvchi qiymati kiritilgach ENTER klavishini bosish shart.
Read va Readln protseduralarining farqlari quyidagicha. Bitta yoki bir nechta alohida yozilgan Read protsedurasi yordamida kiritiladigan o‘zgaruvchilar qiymati bir satrda probellar bilan ajratib kiritilishi mumkin. Readln protsedurasi esa faqat o‘zining ro‘yxatida keltirilgan o‘zgaruvchilarnigina qiymatini bir satrda probellar bilan ajratib kiritilishiga imkon beradi. Shuning uchun Readln protsedurasidagi ro‘yxat tugagach keyingi kiritish protsedurasi ishlashi uchun albatta ENTER klavishini bosish shart. Misollarga murojaat qilaylik.

1–misol. Var a, b: Integer; Begin Read(a); Read(b); WriteLn(‘a+b=‘, a+b); End.	2–misol. Var a, b: Integer; Begin Read(a, b); WriteLn(‘a+b=‘, a+b); End.
Ikkala misolda ham qiymat kiritish quyidagi ikki usuldan birida amalga oshirilishi mumkin.
1-usul: dastur ishga tushirilgach, ekranda satr boshida yurgich chiqadi va dastur a ning qiymati kiritilishini kutib turadi. Masalan, a ning qiymati sifatida 10 ni kiritamiz, so‘ng probelni bosib b ni qiymati sifatida 11 deb kiritamiz. Endi ENTER klavishi bosilsa ekranda quyidagilar aks etadi: 10 11 a+b=21