Oʻqimoq, qiroat qilmoq musulmonlarning

Qurʼonni nuqtalanishi

Qur'on, San'adagi qo'lyozmalar, ultrabinafsha nurlar ostida. U.V va rentgen nurlaridan foydalangan holda, oddiy ko'z bilan ko'rish mumkin bo'lmagan pastki matnlar va matnga kiritilgan o'zgarishlar aniqlanishi mumkin.

Qur'onning ilk yozilish davrida arab alifbosi 15 xil harfdan iborat bo'lgan.Qur'onning birinchi yozuvidagi alifbo tartibsizliklari keyingi paytlarda qiroat mazhablarining paydo bo'lishiga olib keldi.Tinish belgilari va unli tovushlar Umaviy gubernatori Haccac buyrug'i bilan birinchi marta bir xil tarzda yozilgan turli harflarni ajratish uchun yaratilgan. Hajjoj, Qur'onning rasmiy nusxasini aniqlash uchun eski Qur'onni yig'ib yoqib yubordi. U yangi Qur'onga ega bo'lib, unga ba'zi o'zgartirishlar kiritdi va uni turli markazlarga tarqatdi.

Qurʼonni nuqtalashni Abul Asvad Dualiy amalga oshirdi. U nuqta alomatlarini harflarning usti, osti va oʻrtasiga qoʻyib chiqdi. Vaqt oʻtishi bilan kishilar Qurʼonni xato oʻqimasliklari va uning qiroati haqida turli ixtilofga tushmasliklari uchun, ulamolar musʼhaflarga diakritik belgilar (fatha, kasra, zamma) qoʻyish kerak, degan fikrga toʻxtaldilar. Bu ishni Iroq hokimi Hajjoj ibn Yusuf hukmronlik davrida Hasan Basriy bajardi. Bunda asl harflarga zarracha oʻzgartirish kiritmaslik sharti qoʻyildi. 9-asrga kelib Qurʼon arab boʻlmagan xalqlar tomonidan ham xatosiz oʻqish mumkin boʻlgan holga keldi. Taraqqiyot davri kelib, Qurʼonni texnik jihozlar vositasida chop etish masalasi koʻndalang boʻldi. Lekin ulamolar avvaliga Qurʼonning obroʻsiga toʻgʻri kelmaydi, degan fikr bilan bu ishga ruxsat bermadilar. Ammo vaqt oʻtishi bilan musulmonlar ham nashr ishlarini oʻzlashtirdilar. Qurʼonni chop etishga ehtiyoj ortib bordi va ulamolar kerakli shartlarni qoʻyib, Qurʼonni chop etishga izn berdilar.