Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

kuzatib turardi. Oxiri uning noshudligidan jahli chiqib o'zi bir sakradi-
da, quyonni ushlab yerga olib tushdi. A m m o o'sha zahoti yon tarafdan
xavotirlanarli shatir-shutir eshitildi va Birko'z boshi uzra kam ondek
egilgan archa niholiga ko'zi tushdi. daraxt ana-m ana qarsillab boshiga
uriladigandek edi. Bo'ri og'zidagi quyonni tashlab, bu niash’uni falo-
katdan qutulish uchun o'zini orqaga otdi, g'azab va qo'rquvdan junlari
hurpayib bo'g'iq irilladi. N ih ol qaddini rostladi-yu, quyon yana muallaq
osilib qoldi.
U rg'ochi bo'rining jazavasi tutib, sherigining yelkasidan g'archcha
tishlasa bo'ladim i? Buni kutmagan Birko'z g'azabiga chidayolm ay o'ta
kesgir tishlarini qayrab, uning tum shug'ini g'ajib tashlashiga oz qoldi.
O 'z navbatida bunaqa qarshilikni kutmagan urg'ochi bo'ri ham irillab
Birko'zga tashlandi. Xatosini payqagan Birko'z o'zicha yarashishga unda-