Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

uzishlariga y o ‘l qo'ym as edi.
G enri m a’qullab bosh irg'adi.

---

— C hinoqni faqat shu y o ‘l bilan ushlab turish m um kin. Q ayishni
g ‘ajib uzish uning u ch un h ech gap em as. Xuddi pichoq bilan kesgandek
shartta uzib tashlardi. Bu ah vold a ertalabgacha birontasi qayishni
uzolm aydi.
— U zib b o ‘pti! — dedi Bill. — Agar bittasi yechilib ketsa ertaga
qahva ichm aganim b o ‘lsin.
— Anavilar adabini berib qo'yishga hech vaqom iz yo'qligini bilishadi-
da, — dedi yotishga hozirlanayotgan G enri, qarorgohni gir aylana o'rab
olgan yon ar k o ‘zlarni k o ‘rsatib. — B ir-ik ki gu m b urlatsak b orm i,
haddilaridan bunchalik oshm asdilar. Indamagan sari, qara, yaqin kelib
olishganini?! H adeb olovga tikilaverm ay, anavi yoqqa bir qarasang
bo'lardi. Qalay? H ov anavini k o ‘rdingmi?