Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

qattiq baqirgani eshitildi. Oq S o'yloq oldi-orqasiga qaramay K ichining
yoniga yugurdi. O 'sha-o'sh a haybatli vigvamlardan qo'rqm ay qo'ydi.
Oradan besh daqiqa o'tar-o'tm as Oq S o'yloq yana onasini tashlab
ketdi. K ichini q oziqq a b og'lab q o'yish ga n id an b o lasin in g ortidan
borolmasdi. D afatan bo'ri bolasiga qarab undan yirik va kattaroq kuchuk
jangovor qiyofada yaqinlashib kela boshladi. Bu L ip-lip degan kuchuk
edi. U urush-janglarda chiniqqan, o 'z hamzotlari orasida ham urush-
qoqligi bilan nom qozongan edi.
Oq So'yloq bu kuchukni o'ziga qondosh deb bildi, buning ustiga
vajohatidan unchalik xavfli emas, shu bois undan biron-bir yomonlik kutmay,
do'stona qiyofada unga qarab turdi. Biroq begona itning tishini irjaytirib
hamla qilishga shaylangandek hurpayib olganini ko'rgach Oq So'yloq ham
tishini qayrab shaylanib oldi. Hurpayib olgancha vahshiyona irrilayotgan