oldi. N o m a ’lum narsa m oddiylashdi va hatto uni ushlash uchun q o'lin i
uzatdi. Bo'ri bolasining junlari hurpayib, kichkina so'yloq tishlari yarqirab
ketdi. U n i silam oqchi bo'lgan odam birdaqiqa to'xtab qaddini rostladi-
da, oppoq tishlarini ko'rsatib dedi:
—
Vabam-vabiska ip pit ta! (Qaranglar! S o'yloq tishining oppoqligini
qarang!)
Boshqalari uning gapidan xoxolab kulib yuborishdi va bo'ri bolasini
o'zi bilan olib qolishga unday boshlashdi. H in d u n in g q o'li tobora
yaqinlashgan sari bo'ri bolasining vujudida ikkita qarama-qarshi tuyg'ular
jo'sh urardi: biri itoat etishga undar, ikkinchisi kurashga da’vat etardi.
Pirovardida bo'ri bolasi sabr qilishga qaror qildi. U ikkala tuyg'u izmidan
chiqm ay turdi, shunga binoan to qo'l badaniga tekkuncha itoat etib
turdi, keyin esa birdan boshini silkib g'archcha tishladi. O'sha zahoti
Do'stlaringiz bilan baham: |