Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

odam zod yon iga kelsa qo'rquvdan, sarosimadan o 'zin i qo'ygani jo y
to p o lm a y d i, bir s o 'z bilan aytganda, qo'rqib yash aydi, lekin ular
o'rtasidagi do'stona munosabat ilk bor shu lahzalarda tug'ila boshlagandi.
K o'p o'tniay Oq So'yloq allaqanday g'ala-g'ovur yaqinlashib kelayot-
ganini payqadi. Bu odam larning shovqini edi. S o'q m oq yo'lda yangi
m anzil izlab ketayotgan hindular qabilasining a ’zolari ko'rindi. Ular
qirq nafarcha bo'lib ko'ch-ko'ronini ortmoqlab olgan erkak-u ayol, xotin-
xalaj va bolalardan iborat edi. Ularga ergashib kelayotgan itlarni aytmay-
sizm i, kuchukchalardan boshqa barcha itlarga ham yuk ortilgan edi. Har
bitta it og'irligi 20—30 futcha keladigan qop-qanorni ko'tarib borardi.
Oq S o'yloq hali it zotini ko'rmagan edi, lekin ular o'z ham zot-
laridan unchalar farq qilm asligini bir qaraganda sezdi. O na-bola bo'rilar

---

h id in i ilg ‘agan itlar ch in d an a m oralarid agi farq arzim as ek a n in i
isbotlashdi. T o ‘s -to ‘polon boshlandi. Junlari hurpaygan Oq S o ‘yloq
og'zini karrakdek och gan ch a irillayotgan itlar qurshovida qoldi. Itlar
bo'ri bolasini yiqitib olishdi, lekin Oq S o 'yloq ularning duch kelgan
yeridan tishlab tashlayverdi, ayni chog'da itlar ham uning ham m ayog'ini
tishlab tashlashdi. Q uloqni qom atga keltirgudek vovullash ko'tarildi.
B o 'ri b o la si y o rd a m g a o sh iq q a n o n a s in in g o 'k ir g a n in i e s h itd i,
odam larning b aqir-chaqiri, kaltak zarbidan angillayotgan itlarning
tovushlariga aralashib q iyom at-qoyim b o'lib ketdi.
Bir necha soniyadan so'ng, bo'ri bolasi yana oyoqqa turib oldi.
O 'zini bo'ri zotidan nimasi bilan farq qiluvchi mana shu mavjudotning