Олабўжи романдан катта хикоя

Тўғри, Баҳор ноз қилиб Набини урди: шунчалик ҳам қилмасинми? 
Ахир, қизбола, андиша бор... 
Ултонга “парво қилманг...” дегани – аксини қилинг дегани. 
Ултон, тилингга эҳтиёт бўл: уни хафа қилиб қўйишинг мумкин. 
Ултон уни “хафа қилмаслик”ни дилига тугди: у ёғи бир гап бўлар. 
Аммо лекин ўзи яхши “нарса”... Сочлари, хушбўй атир ҳиди! 
Шўхликлари, дангаллиги! 
Э, шошма, унинг жамият ҳақидаги фикрлари... фикрлари-чи: 
“Система...” “Совет миллионери...” 
Мактабнинг аҳволини кўриб қайғургани... Кўзидан ёш чиқишига 

---

65 
оз қолди-ку? 
Дарвоқе, унинг район марказидаги бош касалхонани ташлаб 
келиб, Оқсувда ёлғиз яшаши ҳам таҳсинга лойиқ. 
Шошма: наҳотки Баҳор ўша ерда – амбулаторияда яшайди? Хўш, 
ишлашга-ку, ишлайди... 
Албатта, Тўқлибой Қўчқоровнинг бир оғиз гапини ерда қолдирмай 
буёққа келишиям – одобидан нишона. 
Тўғри, бошкотибнинг гапини икки қиладиган одам — йўқ.
Лекин, 
барибир-да: 
қизбола 
боши 
билан... 
Айтмоқчи, 
Афғонистонда бўлаётган уруш бобидаги фикриям – жасорат... О, энг 
муҳим нарса эсдан чиқяпти-ку: “Хоҳласа – кўчиртиради, хоҳласа – 
кўчириб келтиради. Қозига боғлиқ...” 
Бу жуда катта гап! “Масала”ни бу тариқа тушуниш учун врач 
бўлиш камлик қилади... 
...Ҳа, энди, тенгини тополмаган бўлса... Ултон ҳам унинг аҳволида 
эмасми? 
Каромат... қачон фан номзоди бўладию қачон зиёфатга таклиф 
этади? 
Уларнинг ваъдаси шу эди. 
Мана, уч йил ўтаётир. 
Ўзи-ку, улар орасида айтарли яқинлик бўлмаган. 
Шунчаки бешинчи курсда – Марвда қазилма ишлари