Олабўжи романдан катта хикоя

Баҳорнинг ёнидан ўтиб, ичкарига кирди. Баҳор унга тағин бир нимани 
уқтирди-да... ёрқин табассум билан зинадан тушди. 
– Хўш, томоша қилсинлар, тўрам! – дея шу халатни кийиш асноси 
хизматга шай бўлиб қолгандек шаҳд билан ўнг томонни кўрсатди. 
Ултон қаради-ю... илгари ҳам кўрган, бироқ эътибор бермагани – 
динозаврдек тизмага, унинг “кун қайтаргич” ўркачларига, сўнгра ботиқ 
бағридан осилиб тушган ёввой ток, ток остидан оҳиста оқиб ўтаётган 
сувга ва сув ичидан чиқиб турган сари толларга кўзи қадала-қадала, 
қалби кенгайиб кетди. 
Сўнгра сувнинг бош томонига боқиб, ўзининг яқинда ўша ёқдан 
отда келгани, сўнг эса... 
...ҳув, у ерда чўмилгани кўз ўнгида “жонланиб”, худди ўша 
пайтдагидек эти жунжикиб кетди. 
– Етар, – деди Баҳор. 
– Яхши! Яхши! – Ултон аланглаб, тушиб келган йўлларига қаради. 
– Қизиқ! У ерда катта йўл! Бу ерда – бундай жой! Мошиналар 
тушмайдими? Ювганида? 

---

394 
– Знакни кўрдингизми? – Баҳор кўрсаткич бармоқларини “қўшув” 
аломати қилиб кўрсатди. – Мошинасини ювгани тушган шопир ўлади... 
– Фақат ҳалигидай мошиналар... 
– Ҳа-да! – Баҳор изига бурилди. Ва қандайдир ғашланиб 
жилмайди. – “Скори помош”лар ҳам тушади... 
Чумчуқкўз гулли кўйлак кийган Ҳожар опа амбулаториядан 
чиқиб, буларга таъзим қилиб ўша бошлади. 
– Опа! – деди Баҳор унинг ортидан қараб, – Мени сўрашса, 
эримнинг уйидаман. 
– Биламан-биламан. 
Эр-хотин ичкарига кириши замон Баҳор Ултоннинг белидан 
қучиб, лабини тутди. Бироқ Ултон тузукроқ ўпишга улгурмай у эшикни 
ёпиб, ичидан қулфлади. 
...Ҳужрада миз
24
чироғи ўшандоқ ёниқ, тағин ўша сирли-хилват