Новокаин ва лидокаин дори моддиларининг таҳлили Фармакологик хусусиятлари

10% ли эритма фақат мушак орасига юборилади!
 
Ножўя таъсирлари
Препарат одатда яхши ўзлаштирилади, лекин баъзан препарат вена ичига тез юборилганда артериал қон босими кескин пасайиб кетиши ва коллапс ҳолати ривожланиши мумкин. Тизимли қўлланилганда бош оғриғи, бош айланиши, уйқучанлик, безовталик, қулоқ шанғиллаши, тилни ва оғиз шиллиқ пардасини увишиб қолиши, кўриш қобилиятининг сусайиши, артериал қон босимини пасайиши, брадикардия, қалтираш ҳолатлари кузатилади.
 Қўллаш мумкин бўлмаган ҳолатлар
Препаратни қуйидаги ҳолатларда тизимли қўллаш мумкин эмас:
Амид хосилалари бўлган маҳаллий анастетикларга юқори сезувчанликда, Вольф-Паркинсон ва Скокс-Адамс синдромида, синус тугунининг заифлиги бўлган қарияларда, 2-3 даражадаги атриовентрикуляр ва интравентрикуляр блокадасида, суправентрикуляр аритмияларда, яққол брадикардияда, кардиоген шокда, жигар фаолияти бузилган ҳолларда, препаратга нисбатан юқори сезувчанликда қўллаш мумкин эмас.
 Дориларнинг ўзаро таъсири
Препарат организмда метаболизмга учраганда парааминобензой кислотаси ҳосил бўлмагани учун у антисульфаниламид таъсир кўрсатмайди, шунинг учун уни сульфаниламид препаратлар билан даволанаётган беморларда қўллаш мумкин.
Препарат бошқа антиаритмик дори воситалари билан бирга қўлланилганда уларнинг антиаритмик ва токсик таъсирларининг йиғилиши (кардиодепрессив таъсири, МНТ қўзғалиши, галлюцинациялар) натижалари кузатилади.
Агар препарат циметидин, бета-адреноблокаторлар ва МАО ингибиторлари билан мажмуада қўлланилса, препаратнинг токсиклиги ошади, бундай биргаликда қўллаш зарурати бўлганида унинг дозасини камайтириш лозим.
 
Махсус кўрсатмалар
Жигар фаолиятини бузилиши (масалан, жигар циррози) ёки жигарда қон айланиши етишмовчилиги бўлган пациентларда (масалан, юрак етишмовчилиги ва ўткир миокард инфарктида), гиповолемияда, шокда, буйрак етишмовчилигида, шунингдек ёши 65 дан юқори бўлган беморларда препарат дозасини 2 мартагача камайтириш керак, қўллаш давомийлигини ҳам мумкин қадар қисқартириш керак.
Кузатилиши мумкин бўлган ножўя таъсирларини олдини олиш мақсадида, парентерал юборишга мўлжалланган қисқа таъсир қилувчи барбитуратлар, тиришиш, клоник-тоник тиришишларни олдини олиш учун бензодиазепин қатори транквилизаторлари; гипотония ривожланган ҳолда қон вена ичига юбориш учун симпатомиметик воситалар; брадикардияда вена ичига юбориш учун атропин (0,5-1,0 мг) тайёр ҳолда бўлиши керак. Доза ошириб юборилиши ҳолларида юқорида қайд этилган симптомлардан ташқари коллапс ва МНТ нинг сусайиши ривожланиши мумкин. Бундай ҳолатларда юқорида санаб ўтилган препаратлардан ташқари ўпканинг сунъий вентиляцияси ёки реанимациянинг бошқа тадбирларини ўтказиш керак бўлади.
Синусли брадикардия ва тўлиқ бўлмаган юрак блокадаси бўлган беморларда препаратни қўллашдан олдин атропин, изопротеренол ёки электрик ритмни юритувчи ёрдамида юрак ритмини тезлаштириш керак. Акс ҳолда оғир аритмия ва тўлиқ блокада бўлиб қолиши мумкин.
Препарат болалар ололмайдиган жойда сақлансин ва яроқлилик муддати ўтгач ишлатилмасин.