Nimayam qo’limizdan kelardi! dedim men

Eshikning orqasida Baxrom turaganga o’xshar edi. Men u ekanligiga ishonchim komil bo’lganidan so’ng, Javoxir uni do’konga kirgizdi. So’ngra esa, u keyinroq kelib, isinib va issiq choy ichib ketishini aytdi-yu chiqib ketti.

- To’g’risini aytganda – dedi Baxrom. – Men hali-hanuz Sobirning hikoyasi haqida o’ylayapman. Bebaho narsa. Buni yo’q bo’lib ketishiga yo’l qo’ymaslik kerak. Meni bilasizlar, ancha yillardan beri jurnalist bo’lib ishlayman va bu darajadagi ajoyib hikoyani boy beraolmayman.

- Nimayam qo’limizdan kelardi! – dedim men.

- Qo’l yozmani menga berilar. Qasam ichaman, bironta ham so’zini o’zgartirmayman. Shu yerda qolaman, chunki uyga, Langarga, qaytish imkonsiz – o’marib ketishsa kerak. Yoningizda hikoyaga qo’l yugurtirib chiqaman.

- “Qo’l yugurtirib” chiqaman? – deb so’radim men. Bu axir, to’g’irlayman degani-ku.

- Men sizga ayttim-ku, bironta ham so’zni olib tashlamaymanam, qo’shmaymanam.

- Xo’sh, unda nima qilasiz?

- Ko’rasiz!

Baxromning so’zlarida nimadur borligini sezdim. Qishning bo’ronli tunida, do’konga xuddi qandaydir sir shu odam bilan birga kelganday edi. Va men shu sirni bilishim shart edi, shu sababli rozi bo’ldim.

Baxrom o’z ishini ertalab tugatti. Menga qo’l yozmani ko’rsatmadi, matbuotga kelib va muharrir uni mashinkasida boshidan ohirigacha yozib chiqmaguncha.

Hikoyani o’qidim-ku, karaxt bo’ldim. Bu xuddi shaffof, yorqin atirguldak edi. Hamma narsa yorqin va tushunarlik edi. Burungi burishma va so’z chalkashligidan asal ham qolmagan edi. Lekin, bironta ham so’z qo’shilmagan va olib tashlanmagan edi.

Men Baxromga qaradim. U o’z tabakkin chekar va kulib qo’yar edi.

• 
  Axir bu mo’jiza-ku – dedim men. – Buni qanday uddaladiz?
  
• 
  Shunchaki tinish belgilarini o’z joylariga qo’yib chiqtim xolos. Sobir ular bilan umuman chiqisha olmas ekan. Ayniqsa nuqtalar va sarlavha satrlari. Bu buyuk narsa. Xattoki Pushkin ham tinish belgilari haqida gapirgan. Ular bizning fikrlarimizni ajratish, so’zlarni to’g’ri tartibga kegizish va gapga yengillik, to’g’ri ohang berish uchun kerak. Tinish belgilar – xuddi musiqa no’talari kabidir. Ular matindi mahkam ushlashadi va uni chachilib ketishiga yo’l bermaydi.
  

Assalomu alaykum ustoz, grammatik va boshqa xatolar uchun uzur so’rab qolaman.